podlist.gr

Πελότα Λίμπρε
ROSA

Πελότα Λίμπρε

Ποδόσφαιρο (Soccer)

Ποδοσφαιρικές ιστορίες με πολιτικές και κοινωνικές αναφορές. Οπαδική κουλτούρα, μικροί και μεγάλοι ήρωες των γηπέδων, ρομαντισμός. Γιατί το ποδόσφαιρο είναι κάτι παραπάνω από ένα άθλημα.

© Rosa Media 2022-2024 | rosa.gr | ALL RIGHTS RESERVED

επεισόδια 69
διάρκεια 16 ώρες
συχνότητα εβδομαδιαία
επεισόδιο πριν
ηλικία
προσθήκη πριν

Ελένιο Ερέρα: Το κατενάτσιο, η αναρχία και μία πορεία πέρα από χώρες και σύνορα

Ο γιος του Πάκο και της Μαρία από την Ανδαλουσία, που έζησε σε τρεις διαφορετικές ηπείρους, κρατώντας καλά φυλαγμένη μέσα του τη φλόγα των ιδεών του αναρχισμού, αποτέλεσε μία από τις κορυφαίες προσωπικότητες της προπονητικής στην Ευρώπη.

Ο Πελέ, το Μουντιάλ του 1970 και το τέλος της εποχής της αθωότητας

Στη λαϊκή φαντασία, το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1970 στο Μεξικό εξακολουθεί να συνδέεται με την αποκορύφωση του ποδοσφαίρου. Εκεί έλαμψε περισσότερο από ποτέ το άστρο του Πελέ, όσο το ρομαντικό παιχνίδι χανόταν και οι παίκτες έμπαιναν σε καλούπια συστημάτων.

Ο έρωτας του Παζολίνι με το ποδόσφαιρο, το ντέρμπι με τον Μπερτολούτσι και ο Κάρλο Αντσελότι σε ρόλο εξτρέμ

Στα διαλείμματα των γυρισμάτων πολλών ταινιών, όπως το «Mamma Roma» ή το «Accattone» τη δεκαετία του 1960 στη Ρώμη, ο Παζολίνι έπαιζε μπάλα και ξεχνιόταν. Έτσι και το 1975, όταν το ποδόσφαιρο τον συμφιλίωσε με τον Μπερνάντο Μπερτολούτσι, παρουσία του 15χρονου τότε Αντσελότι.

Ραφαέλ Λεάο: Από την υποβαθμισμένη γειτονιά της Τζαμάικα στη Λισαβόνα μέχρι τα αστέρια του Τσάμπιονς Λιγκ

«Ή στη φυλακή θα κατέληγα ή θα ήμουν νεκρός», θυμάται ότι του είχαν πει οι δικοί του. Το ποδόσφαιρο έδωσε διέξοδο στον Πορτογάλο εξτρέμ, σήμερα είναι καθοριστικός για την Μίλαν, αλλά τονίζει ότι θα επιστρέψει στην Τζαμάικα γιατί «εκεί έχω την οικογένειά μου, τους φίλους μου, τους πιο σημαντικούς μου ανθρώπους».

Το Γαλατασαράι-Γιουβέντους, οι «καθυστερήσεις» του Οτσαλάν και ο πανικόβλητος ντ’Αλέμα

Νοέμβριος του 1998. Ο Αμπντουλάχ Οτσαλάν αναζητά πολιτικό άσυλο στην Ιταλία. Η «καυτή πατάτα» πέφτει στα χέρια του νεοεκλεγέντα κομμουνιστή πρωθυπουργού Μάσιμο ντ’Αλέμα, ενώ στην Τουρκία «βράζουν» και το εθνικιστικό κρεσέντο έχει κορυφωθεί. Μέσα σε αυτό το κλίμα η Γαλατασαράι υποδέχεται τη Γιουβέντους για τους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ.

Η σταύρωση και η ανάσταση του Ντιέγκο Μαραντόνα

«Έχω ανάγκη να με έχουν ανάγκη», εξομολογήθηκε όταν είχε ήδη αρκετά χρόνια το φωτοστέφανο το κεφάλι και είχε υποταχθεί στην τυραννία της υπεράνθρωπης προσπάθειας, μπουκωμένος στις κορτιζόνες, τα παυσίπονα και τις επευφημίες, με τις απαιτήσεις των πιστών και το μίσος όλων των ενοχλημένων να τον κυνηγούν.

Άλεξ Φέργκιουσον: Από μία εργατική γειτονιά της Γλασκόβης στο «Cool Britannia»

Ο «αέρας» και οι επιτυχίες του σερ Άλεξ Φέργκιουσον στο βρετανικό status quo ξεπερνούν το ποδόσφαιρο. Μπαίνουν στην πολιτική, στο management και φτάνουν μέχρι το συλλογικό ασυνείδητο της Μεγάλης Βρετανίας. Μία από τις πιο επιδραστικές προσωπικότητες του σύγχρονου ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου.

Όταν ο Ρεϊνάλντο ύψωνε τη γροθιά του κατά της χούντας στη Βραζιλία

Βραζιλία, δεκαετία 1970. Η στρατιωτική δικτατορία έχει απλώσει τα πλοκάμια της πάνω από την κοινωνία, με την εθνική ομάδα να αναζητά εναγωνίως έναν σκόρερ. Ο Ρεϊνάλντο ήταν μέγας γκολτζής, αλλά η υψωμένη γροθιά του προκαλούσε ταραχή στο καθεστώς που έδωσε εντολή να «κοπεί» από τη Seleção.

Ο Πάμπλο Εσκομπάρ είχε δύο καρτέλ: Της κοκαΐνης και του ποδοσφαίρου

Ο πιο αιμοσταγής και επικίνδυνος άνθρωπος της Κολομβίας τη δεκαετία του '80 και των αρχών του '90 προσκαλούσε παίκτες στην πεντάστερη φυλακή του στο Μεντεγίν για να τους δει να παίζουν μπάλα για χάρη του. Μέχρι και ο Μαραντόνα πέρασε από την «La Catedral», τον Καθεδρικό Ναό, όπως ονόμαζαν τη φυλακή.

Μίμης Παπαϊωάννου: Σημαία της ΑΕΚ, ένας αρχηγός που θα ήθελε κάθε ομάδα

Υπάρχουν κάποιοι ποδοσφαιριστές που «χτίζουν» εξέδρες με το παίξιμό τους, αναδεικνύονται σε λαϊκά είδωλα και γεμίζουν ασφυκτικά τα στάδια. Τέτοιος ποδοσφαιριστής υπήρξε ο Μίμης Παπαϊωάννου.

Ο Τσε Γκεβάρα λάτρευε την μπάλα πριν αφοσιωθεί στην επανάσταση στην Κούβα

Η αγάπη για την Ροσάριο Σεντράλ, η μπάλα στις λαϊκές γειτονιές της Κόρδοβα, το ταξίδι με μοτοσυκλέτα στην Νότια Αμερική, τα παιχνίδια στην Κολομβία, η γνωριμία και φιλία με τον Αλφρέντο Ντι Στέφανο στην Μπογκοτά πριν την αναχώρηση για τον μεγάλο επαναστατικό αγώνα στην Κούβα.

Όσκαρ Ταμπάρες: «Το ποδόσφαιρο οφείλει να βοηθά τους περιθωριοποιημένους»

Ο εμβληματικός Ουρουγουανός προπονητής ανέδειξε και πέρασε στις επόμενες γενιές το «ποδοσφαιρικό DNA» του Ομντούλιο Βαρέλα και της ομάδας της δεκαετίας του 1950, που μάχονταν με πνεύμα πολεμιστών μέσα στον αγωνιστικό χώρο. Ένα πνεύμα που είχε περιγραφεί με δύο λέξεις: «garra charrúa».

Ρίνο Ντέλλα Νέγκρα: Ο 21χρονος εξτρέμ που τα έβαλε με τους Γερμανούς φασίστες

Στην κερκίδα του Ερυθρού Αστέρα Παρισιού, στο γήπεδο Μπάουερ, στην περιοχή του Saint-Denis, οι οπαδοί της ομάδας τιμούν κάθε χρόνο τον Ρίνο. Με συνθήματα, με πανό, με κορεό, με τραγούδια, διατηρώντας ζωντανή τη μνήμη του για τις επόμενες γενιές.

Çarşı: Οι οπαδοί της Μπεσίκτας γνωρίζουν τι σημαίνει αλληλεγγύη

Γνωστοί για την αντιφασιστική τους δράση, με ιστορία στο αναρχικό κίνημα και την αριστερά, οι Çarşı ανταποκρίθηκαν άμεσα στο κάλεσμα για βοήθεια προς τις πληγείσες περιοχές μετά τους καταστροφικούς σεισμούς της 6η Φεβρουαρίου 2023 στην Τουρκία.

Νίκος Γόδας: Εκτελέστηκε γιατί ήταν κομμουνιστής

Φτάνοντας στις φυλακές θανατοποινιτών στην Κέρκυρα, ο Νίκος Γόδας βασανίστηκε σκληρά, αλλά δεν υπέγραψε ποτέ συνθήκη μεταμέλειας και τελικά εκτελέστηκε στις 19 Νοεμβρίου του 1948, έχοντας ως τελευταία επιθυμία του να πεθάνει φορώντας την φανέλα της ομάδας που λάτρεψε, του Ολυμπιακού.

Ο ποδοσφαιρικός σοσιαλισμός του Μπιλ Σάνκλι

Απλός, ειλικρινής, εργατικός, επίμονος, σκληρός και δημιουργικός, ο Μπιλ Σάνκλι ταυτίστηκε όσο κανείς άλλος με την Λίβερπουλ και τους οπαδούς της, ξεδιπλώνοντας μία αγωνιστική κουλτούρα που δεν μπορεί να διδαχθεί σε κανένα σεμινάριο προπονητικής.

Η ποδοσφαιρική ομάδα της Μακρονήσου

Στο σύντομο βίο της, η ποδοσφαιρική ομάδα της Μακρονήσου ήταν μία ακτίδα φωτός στο σκοτάδι της μετεμφυλιακής Ελλάδας. Μία ομάδα που είχε εμφυσήσει ενθουσιασμό σε φιλάθλους και οπαδούς στην χώρα, αλλά αποτέλεσε απειλή για την πολιτική ηγεσία.

Βασίλης Χατζηπαναγής: Ο δικός μας Μαραντόνα

Αντίπαλοι έχαναν την ισορροπία τους, έτρωγαν χώμα στις κατεβασιές του, άλλοι μπουρδουκλώνονταν μεταξύ τους στην προσπάθεια να τον ανακόψουν. Ο Βάσιας ήταν μαγικός, αλλά τον «έφαγε» η Ελλάδα λόγω των πολιτικών φρονημάτων των γονιών του.

Ρουντ Γκούλιτ: Η «Μαύρη Τουλίπα» του αντιρατσισμού

Παραλαμβάνοντας τη «Χρυσή Μπάλα» το 1987, ο Γκούλιτ αφιέρωσε το βραβείο στον Νέλσον Μαντέλα, μιλώντας για πρώτη φορά δημόσια για το απαρτχάιντ και το βαθύ, συστημικό ρατσισμό που βίωναν οι μαύροι Νοτιοαφρικανοί.

Ο Ντιντιέ Ντρογκμπά έκανε τα πάντα για να ενώσει τον λαό του

Σε μία χώρα που επί χρόνια ήταν βυθισμένη στο εμφύλιο μίσος, ο Ντρογκμπά κατάφερε να κάνει κάτι σπάνιο: να είναι εκείνος ο άνθρωπος που όλοι οι συμπατριώτες του μνημονεύουν με αγάπη και ευγνωμοσύνη.