Το πρόβλημα της ηγεσίας
Παρά την επαγρύπνηση για επίδοξους τυράννους και την προσήλωσή τους στην πολιτική ισότητα, οι Αθηναίοι χρειάζονταν καθοδήγηση από εκλεγμένους στρατηγούς στον πόλεμο και από ρήτορες στη συζήτηση και λήψη των αποφάσεων. Δεν προσφερόταν για τους ρόλους αυτούς η δοκιμασμένη δημοκρατική συνταγή της κλήρωσης. Οι δύο ρόλοι διαχωρίστηκαν τον 4ο αιώνα, αλλά τον 5ο αιώνα είχαν συνήθως συνδυαστεί, με κορυφαίο παράδειγμα τον Περικλή ως αξεπέραστο πρότυπο δημοκρατικού ηγέτη.