podlist.gr

Υπόθεση Ρουφ: Μια τραγική ιστορία αυτοδικίας

Ξημερώματα της 21ης Ιουλίου 1991. Επτά νέα παιδιά, ηλικίας 15 έως 19 ετών, έχουν μόλις αποχωρήσει από το κλαμπ «Negro» στη Γλύφα, όπου διασκέδαζαν. Καθώς δεν βρίσκουν ταξί, αποφασίζουν να επιστρέψουν με τα πόδια στη Χαλκίδα, που απέχει περίπου τέσσερα χιλιόμετρα. Όσο απομακρύνονται από το μαγαζί και η ένταση της μουσικής χαμηλώνει, τα γέλια τους αντηχούν μέσα στη νύχτα, σπάζοντας τη σιωπή. Εκείνη τη στιγμή, ένα αυτοκίνητο πλησιάζει με μεγάλη ταχύτητα.

Μια κλειστή στροφή και η καθυστερημένη αντίδραση του οδηγού αρκούν για να σημειωθεί ένα σοβαρό τροχαίο. Το αυτοκίνητο παρασύρει πέντε από τους νεαρούς και στη συνέχεια προσκρούει σε δέντρο. Ήταν η αρχή μιας τραγωδίας που δεν τελείωσε εκεί. Χρόνια αργότερα, η υπόθεση συνεχίστηκε σε μια αίθουσα του Στρατοδικείου στο Ρουφ, όπου ο πατέρας ενός εκ των θυμάτων αποφασίζει να πάρει τον νόμο στα χέρια του.

Στο podcast μιλά ένα από τα παιδιά που σώθηκαν εκείνο το βράδυ, καθώς και οι δημοσιογράφοι Παντελής Βαλασόπουλος –ο οποίος κάλυψε την υπόθεση για την Ελευθεροτυπία– και Σταύρος Μαλαγκονιάρης από το Έθνος.

Περισσότερα επεισόδια

Ποια ήταν η «Τίγρη του Κορωπίου»

Πατούσε στις μύτες των ποδιών της μπαίνοντας στην κρεβατοκάμαρα, για να μην ξυπνήσει τον άντρα της, που είχε γυρίσει κουρασμένος από τα χωράφια. Τα δύο παιδιά τους τα είχε πάει στην πεθερά της, για να τα κοιμίσει στο σπίτι της. Στα χέρια της κρατούσε μπουκάλια γεμάτα βενζίνη και έναν αναπτήρα. Ήταν έτοιμη για το κακό που είχε βάλει μέρες στο μυαλό της. Το κακό που έβλεπε σαν μοναδική λύση στα...

Το πρώτο έγκλημα με οπαδικά κίνητρα: Ο ποδηλάτης που δεν έβλεπε ποδόσφαιρο

4 Σεπτεμβρίου 1983. Το πέμπτο επαγγελματικό πρωτάθλημα ποδοσφαίρου κάνει πρεμιέρα σε οκτώ γήπεδα της χώρας, με ταυτόχρονη έναρξη στις πέντε και μισή το απόγευμα. Στη λεωφόρο Αλεξάνδρας ο Παναθηναϊκός υποδέχεται τον Άρη. Οι «πράσινοι» είναι καταιγιστικοί απέναντι στους Θεσσαλονικείς και τους συντρίβουν με σκορ 5-1. Λίγη ώρα μετά το τέλος του ματς, δυο φίλοι που είχαν πάει στο γήπεδο Χαριλάου για...

Πατροκτόνος από απόγνωση

Από τότε που θυμόταν τον εαυτό του, ο Γιάννης έκανε υπομονή, βλέποντας τον πατέρα του να κακοποιεί τη μάνα του: νατην απαξιώνει, να τη βρίζει, να της φέρεται με τον χειρότερο τρόπο και να τη θεωρεί «κτήμα» του, βγάζοντας πάνω της όλα τα απωθημένα από τη δύσκολη δουλειά στην οικοδομή. Ήταν πολλά τα χρόνια που υπέμενε αυτήν τη συμπεριφορά. Που κουβαλούσε το βαρύ «φορτίο» και όλα τα ένοχα μυστικά...