podlist.gr

Μοροσούόλαόμικρον [S02E02]

Μοροσούόλαόμικρον – Μοροσού Δήμητρα, προπτυχιακή φοιτήτρια, Τμήμα Ιστορίας, Αρχαιολογίας και Κοινωνικής Ανθρωπολογίας, Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας

Πόσο πολιτικά μπορούν να είναι ένα όνομα και ένα επίθετο; Τα συν-αισθήματα αποτυπώνονται σε λέξεις, αλλά και σε ήχους. Ένα podcast συγχρονίζεται με τον χρόνο και τον χώρο που βρίσκεσαι και ακούς μία φωνή που αλλοιώνεται σκόπιμα στα ακουστικά σου. Παράλληλοι ήχοι δημιουργούν ένα ηχοτοπίο το οποίο σε παρακινεί να αντιληφθείς το εαυτό σου ως ακροατό μέσω ενός βιώματος.

Η δεύτερη σεζόν podcasts καταπιάνεται με την πολιτική της ονοματοδοσίας και συγκεκριμένα με τις γεωγραφικές, κοινωνικές και πολιτισμικές προεκτάσεις, τις έμφυλες γενεαλογίες και τις φυσιοκρατικές συνδηλώσεις των ονομάτων.

Τα podcasts δημιουργήθηκαν στο πλαίσιο του προπτυχιακού μαθήματος «Ψηφιακή Αφήγηση και Πολυμεσικές Παραγωγές στην Ανθρωπολογία» που δίδαξε η Αν. Καθηγήτρια Πηνελόπη Παπαηλία στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας το Εαρινό Εξάμηνο του 2022. Η παραγωγή τους χρηματοδοτήθηκε από το Experimental Humanities Collaborative Network.

"Η εικόνα σε κάθε pod αποτελεί έμπνευση από το ποιητικό είδος του καλλιγραφηματος και τα κείμενα που ακούγονται σε κάθε podcast"

Πηγή: https://podcasters.spotify.com/pod/show/--273/episodes/S02E02-e1jatme

Περισσότερα επεισόδια

Φερτά Υλικά και Μαύρες Γεωγραφίες [S04E01]

-Πηνελόπη Παπαηλία, Αναπ. Καθηγήτρια Κοινωνικής Ανθρωπολογίας, Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας Αγναντεύοντας το Παγασητικό από γραφείο της στον Πέμπτο Όροφο του παραλιακού κτιρίου του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας στον Βόλο, η Πηνελόπη Παπαηλία αναλογίζεται τα «φερτά υλικά» από τις πλημμύρες Daniel και Εlias που «έπνιξαν» (όπως λέγεται) τη Θεσσαλία οκτώ μήνες πριν και εμμένουν στον βυθό. Τι μπορούμε να...

Θα παρασυρθούμε από την παλίρροια, και δεν θα επιστρέψουμε ποτέ, σαν σκουπίδια: μαύρη οικολογία, ή ένα άλλο αισθητικό παράδειγμα [S04E02]

- Κωνσταντίνα Εφαπλωματά, μεταπτυχιακή φοιτήτρια, «Σπουδές στην Κινητικότητα», Παν. Θεσσαλίας Η Κωνσταντίνα Εφαπλωματά μιλάει για τις αντιφάσεις, την αισθητική, και τον εγγενή δυϊσμό του κυρίαρχου παραδείγματος οικολογικού ακτιβισμού. Αντιπαραβάλλει σε αυτό που έχει επικριθεί ως "λευκή οικολογία" μια άλλη κατανόηση της περιβαλλοντικής κατάρρευσης η οποία αντλεί έμπνευση από την μαύρη...

Λάσπη, συλλογικό τραύμα και ατομική ευθύνη [S04E03]

- Αντώνης Πετράς, μεταπτυχιακός φοιτητής, «Σπουδές στην Κινητικότητα», Παν. Θεσσαλίας Στις πλημμύρες, οι τειχώδεις υποδομές που συγκροτούν το μεγαλύτερο μέρος της αποκαλούμενης “αντιπλημμυρικής προστασίας” αποτυγχάνουν να λειτουργήσουν ως απόλυτα όρια περιορισμού και ελέγχου του νερού. Αυτό που στην πραγματικότητα κάνουν, είναι να μετατοπίζουν το σημείο και να αυξάνουν την ένταση της εκτόνωσης...