podlist.gr

Το Ελληνικό Σινεμά Σήμερα

Πριν καλά-καλά το καταλάβουμε, φτάνουμε στη μέση της δεκαετίας των 2020s. Μιας δεκαετίας που η χώρα συνεχίζει την επιτυχημένη πορεία της στις ατελείωτες κρίσεις, αλλά και στο να παράγει εξαιρετικά ενδιαφέρουσες κινηματογραφικές αφηγήσεις. Πόσο ενδιαφέρουσες; Τόσο, που έπρεπε οπωσδήποτε να συνοψίσουμε αυτή τη δημιουργικότητα, να δούμε τι ιστορίες επιλέγει να αφηγηθεί, ποια θέματα επεξεργάζεται, και πως προσπαθήσει να προσεγγίσει τους σινεφίλ εντός και εκτός συνόρων. Όλα αυτά, μέσα από την επιλογή 8 ταινιών που έχουν ξεχωρίσει:

  • Winona του Αλέξανδρου Βούλγαρη
  • Η Μπαλάντα της Τρύπιας Καρδιάς του Γιάννη Οικονομίδη
  • Digger you Τζώρτζη Γρηγοράκη
  • Μήλα του Χρήστου Νίκου
  • Μαγνητικά Πεδία του Γιώργου Γούση
  • Πίσω από τiς Θημωνιές της Ασημίνας Προέδρου 
  • Black Stone του Σπύρου Ιακωβίδη
  • Αnimal της Σοφίας Έξαρχου

------------------------------------------------------------------------------------------------
Επεισόδια στο email σου ΕΔΩ

Μανώλης: instagram.com/manolis_babl

Περισσότερα επεισόδια

Μάτια ερμητικά κλειστά: Η Οδύσσεια των Χριστουγέννων

Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία πως το Μάτια ερμητικά κλειστά είναι η απόλυτη χριστουγεννιάτικη ταινία: Νέα Υόρκη, Jazz, Sex, και αστική οδύσσεια. Από το παράδοξο στην αγωνία, και από εκεί στο αναδυόμενο νουάρ. Και φυσικά, η τελευταία ταινία του Stanley Kubrick, είναι η ευκαιρία να μιλήσουμε για τον τεράστιο auter. Που υπάρχει μια πιθανότητα να μην έχω αναφέρει ξανά το όνομα του στα Αρμυρίκια. Το...

Το καλύτερο βιβλίο που διάβασα φέτος

Ένα βιβλίο για την τέχνη και την καλλιτεχνική δημιουργία. Ένα βιβλίο για τους κόσμους των video games. Και πάνω από όλα, ένα βιβλίο για τη φιλία. Το Tomorrow, and tomorrow, and tomorrow της Gabriele Zevin είναι το μυθιστόρημα που με ενθουσίασε περισσότερο από κάθε άλλο φέτος, και με έκανε να σκεφτώ πόσο ισχυρές δυνάμεις δημιουργίας είναι τόσο η δυστυχία, όσο και η χαρά. Και πως άλλες τέχνες μας...

Αιώνιες λιακάδες

20 χρόνια από όταν Η Αιώνια Λιακάδα Ένός Καθαρού Μυαλού κυκλοφόρησε στις αίθουσες. 18-19 χρόνια από την πρώτη και μοναδική φορά που την είχα δει μέχρι πριν από μερικές μέρες. Ένα rewatch που με έκανε να σκεφτώ το ζήτημα της μνήμης, την επιστημονική φαντασία σε μικρή κλίμακα, αλλά και την ανάμιξη της με μια ιστορία έρωτα και χωρισμού, τον Charlie Kaufman, και πολλούς (πάρα πολλους) συνειρμούς...