podlist.gr

Υπάρχει αλήθεια, κύριε Kurosawa?

Γιατί οι ήρωες των βιβλίων και των ταινιών μας λένε ψέμματα;

Γιατί έγιναν τόσο αναξιόπιστοι, με αποτέλσμα να τους φωνάζουν unreliable narrators;

Και τι είναι αυτό το Rashomon effect  που αποκάλυψε ο Akira Κurosawa?

Από τον Keyser Soze μέχρι τον Tyler Durden, και από τον David Fincher μέχρι τον David Fincher (όχι δεν είναι λάθος).

Ας εξερευνήσουμε την τάση των ανθρώπων να λένε ψέματα, αλλά και ποια είναι η φύση της αλήθειας.

Αν και εφόσον υπάρχει αλήθεια.

------------------------------------------------------------------------------------------------

Βιβλία σε αυτό το επεισόδιο

  • Τα απομεινάρια μιας μέρας - Kazuo Ishiguro
  • Το κορίτσι που εξαφανίστηκε - Gillian Flynn
  • Tα αγόρια του Nickel - Colson Whitehead
  • Fight Club - Chuck Palahniuk
  • Ο Φύλακας στη Σίκαλη - J. D. Salinger
  • Έγκλημα στο Οριαν Εξπρές - Agatha Christie


Ταινίες σε αυτό το επεισόδιο

  • Rashomon (Kurosawa, 1950)
  • Usual suspects (Singer,1995)
  • Fight club (Fincher, 1999)
  • 500 days of Summer (Webb, 2009)
  •  Birdman or (The Unexpected Virtue of Ignorance) (Iñárritu, 2014)
  • Gone girl (Fincher, 2014)
  • Joker (Phillips, 2019)
  • Father (Zeller, 2020)


------------------------------------------------------------------------------------------------

Μανώλης: instagram.com/manolis_babl

Περισσότερα επεισόδια

Μάτια ερμητικά κλειστά: Η Οδύσσεια των Χριστουγέννων

Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία πως το Μάτια ερμητικά κλειστά είναι η απόλυτη χριστουγεννιάτικη ταινία: Νέα Υόρκη, Jazz, Sex, και αστική οδύσσεια. Από το παράδοξο στην αγωνία, και από εκεί στο αναδυόμενο νουάρ. Και φυσικά, η τελευταία ταινία του Stanley Kubrick, είναι η ευκαιρία να μιλήσουμε για τον τεράστιο auter. Που υπάρχει μια πιθανότητα να μην έχω αναφέρει ξανά το όνομα του στα Αρμυρίκια. Το...

Το καλύτερο βιβλίο που διάβασα φέτος

Ένα βιβλίο για την τέχνη και την καλλιτεχνική δημιουργία. Ένα βιβλίο για τους κόσμους των video games. Και πάνω από όλα, ένα βιβλίο για τη φιλία. Το Tomorrow, and tomorrow, and tomorrow της Gabriele Zevin είναι το μυθιστόρημα που με ενθουσίασε περισσότερο από κάθε άλλο φέτος, και με έκανε να σκεφτώ πόσο ισχυρές δυνάμεις δημιουργίας είναι τόσο η δυστυχία, όσο και η χαρά. Και πως άλλες τέχνες μας...

Αιώνιες λιακάδες

20 χρόνια από όταν Η Αιώνια Λιακάδα Ένός Καθαρού Μυαλού κυκλοφόρησε στις αίθουσες. 18-19 χρόνια από την πρώτη και μοναδική φορά που την είχα δει μέχρι πριν από μερικές μέρες. Ένα rewatch που με έκανε να σκεφτώ το ζήτημα της μνήμης, την επιστημονική φαντασία σε μικρή κλίμακα, αλλά και την ανάμιξη της με μια ιστορία έρωτα και χωρισμού, τον Charlie Kaufman, και πολλούς (πάρα πολλους) συνειρμούς...