96: Γεια σου, παππού Σταύρο!
Η Μαριλένα συζητάει με τον μπαμπά της, τον Σταύρο, για τις εποχές πριν το ίντερνετ και αναμνήσεις από το παλιό τους ταξιδιωτικό γραφείο.
Σημειώσεις εκπομπης ΑπομαγνητοφώνησηΜαριλένα:
[0:17] Γεια σας, φίλοι και φίλες του Easy Greek podcast, του podcast που σας μαθαίνει ελληνικά με αυθεντικούς, καθημερινούς διαλόγους. Νομίζω, μπαμπά, κάπως έτσι το λέει ο Δημήτρης. (ΟΚ) Από την άλλη πλευρά της γραμμής, στο δεύτερο στούντιο, σήμερα δεν έχουμε τον Δημήτρη, όπως συνηθίζουμε, έχουμε όμως έναν πολύ special φιλοξενούμενο, τον αγαπημένο μου μπαμπά ο οποίος αυτή τη στιγμή νιώθει λιγάκι άβολα που θα κάνει podcast νομίζω, ε μπαμπά;
Σταύρος:
[0:50] Ε... Και ναι και όχι.
Μαριλένα:
[0:52] Για πες. Ναι γιατί; Όχι γιατί;
Σταύρος:
[0:56] Ε... Ναι γιατί είναι πρώτη φορά. Όχι γιατί καλό είναι να κάνεις και νέα πράγματα.
Μαριλένα:
[1:03] Μπράβο, μπαμπά μου. Οπότε δεν έχεις ξανακάνει ποτέ εκπομπή στο ραδιόφωνο;
Σταύρος:
[1:07] Όχι, μου θυμίζει όμως λες και είμαι σε δικαστήριο να κάνω κατάθεση. (Για ποιο λόγο;) Ότι - πώς το λένε; - είναι πράγματα που τα ακούνε πολλοί και διάφοροι.
Μαριλένα:
[1:20] ΟΚ. Είναι κάτι που δεν περίμενα αυτό, μπαμπά, να ακούσω. Νόμιζα ότι θα έλεγες ότι σου θυμίζει κάτι από τους ασυρματιστές.
Σταύρος:
[1:29] Και αυτό αλλά πιο πολύ, για να πω την αλήθεια, μου θυμίζει την εποχή των ραδιοφωνικών σταθμών που 'τανε πάρα πολλοί ερασιτέχνες, ήταν επιτρεπτό μέχρι που κάποια στιγμή το απαγορεύσανε για θέμα συχνοτήτων, παρεμβολών ή και για έλεγχο ενδεχόμενα της μουσικής και άλλων πραγμάτων.
Μαριλένα:
[1:53] Αυτό... Τους λέγανε πειρατές; Πώς τους λέγανε;
Σταύρος:
[1:56] Τους λέγανε, ναι, πειρατές. Πειρατές με την έννοια ότι δεν είχαν επίσημη άδεια να εκπέμπουν είτε μουσική είτε να σχολιάζουνε. Και γι' αυτό τους είπαν και πειρατές. (Ωραία) Ήταν η εποχή της πραγματικά ελεύθερης ραδιοφωνίας με ό,τι συνεπάγεται η έννοια «ελευθερία».
Για την υπόλοιπη απομαγνητοφώνηση, γίνετε μέλη μας..