Φωνή - Άφωνη
Κείμενο -Αφήγηση: Ηλίας Γιαννόπουλος
Απόψε άνοιξε τόσο η ψυχή μου που πέρασε όλο το σύμπαν από μέσα μου... Προσπαθώντας να αφουγκραστώ την διαίσθηση , άκουσα το τραγούδι με τούς άφωνους ήχους της μνήμης των προγόνων μου, μέσα απ το χώμα μιας μακρινής πατρίδας. Ουτοπία και πραγματικότητα , μια φωνή στην αφωνία και έναν λόγο άλογο που ζητάει άδεια από το στερέωμα για να καταλάβει τον άνθρωπο. Όσοι έχασαν τα όνειρά τους είναι χαμένοι,όσοι ξέχασαν να ονειρεύονται είναι χαμένοι ,είπε ένας άφωνος, απ αυτό το μονοπάτι περνάς κάθε μέρα αλλά δεν με βλέπεις ούτε μ' ακούς, κοίτα πάνω, δες το σύννεφο, άπλωσε τα χέρια σου και περιέγραψέ το, κοίτα κάτω.... ένα μικρό αγκάθι...μην το προσπερνάς δες πόσο μοναδικό είναι... παρατήρησε και άλλο ,θα ακούσεις και άλλες φωνές...δες..είναι μια μαγική στιγμή, γίνε άφαντος ......και νιώσε...νιώσε τις γραμμές του κόσμου...κοίτα ....συγκλίνουν....γίνονται ένα ,είμαστε όλοι επισκέπτες τού χρόνου σε κάποιο μέρος ,απλοί περαστικοί, παρατήρησε , μάθε , αγάπα μην αφήνεις την λογική να σε παρασύρει...δεν θα σε αφήσει να δεις και όταν περάσεις τον δρόμο μπες στο μονοπάτι και μετά αφησέτο , αφουγκράσου την διαίσθηση και πορέψου .... κάτσε ακίνητος για λίγο...δες.... είπε η φωνή και ξαφνικά έγινε άφωνη, έτσι όπως ήταν πάντα.
Πηγή: https://podcasters.spotify.com/pod/show/elias-yiannopoulos/episodes/--epcgp9