podlist.gr

Διάλογος Μηλίων-Αθηναίων: Μαθήματα εξωτερικής πολιτικής από το 416 π.Χ

Το καλοκαίρι του 416 π.Χ, οι Αθηναίοι αποφασίζουν να εκστρατεύσουν στη Μήλο, με πολύ μεγάλη στρατιωτική δύναμη, με στόχο να εκβιάσουν τη Μήλο ώστε να ενταχθεί στην Αθηναϊκή συμμαχία. Ωστόσο, η ίδια θέλει να κρατήσει μια ουδέτερη στάση κι αυτό θίγει το κύρος των Αθηναίων, οι οποίοι δεν μπορούν να ανεχτούν πως δεν μπορούν να υποτάξουν ένα μικρό και ανίσχυρο νησί.

Γιατί ο διάλογος των Μηλίων με τους Αθηναίους συνιστά μοναδική περίπτωση διαλόγου στο ιστοριογραφικό έργο του Θουκυδίδη; Ποιο ήταν το ιστορικό και στρατιωτικό πλαίσιο κατά το οποίο διεξάγεται; Ποια ήταν η στάση των Μηλίων απέναντι στον Πελοποννησιακό Πόλεμο και γιατί αυτή η στάση προκάλεσε την επέμβαση των Αθηναίων; Πώς παρουσιάζεται η αθηναϊκή αντίληψη για τη δύναμη και τη δικαιοσύνη στον Διάλογο;

Τι σημαίνει η αθηναϊκή φράση «οι ισχυροί πράττουν ό,τι μπορούν και οι αδύναμοι υφίστανται ό,τι πρέπει» και τι φανερώνει για τον τρόπο σκέψης της Αθήνας; Ποια είναι η σημασία της απουσίας ρητορικής περί τιμής ή δικαιώματος στην αθηναϊκή επιχειρηματολογία;

Ποια είναι η στάση των Μηλίων ως προς τη θεία παρέμβαση και την ελπίδα, και πώς αυτή έρχεται σε αντίθεση με την αθηναϊκή οπτική; Πώς ο διάλογος αποκαλύπτει την ιδεολογική και ηθική απομάκρυνση της Αθήνας από τις αρχές της Δημοκρατίας και της Δικαιοσύνης; Μπορούμε να ερμηνεύσουμε τη στάση των Αθηναίων ως έκφραση ιμπεριαλιστικής πολιτικής;

Ποια είναι η θέση του Θουκυδίδη απέναντι στον διάλογο; Παρουσιάζει τις απόψεις αμερόληπτα ή ασκεί κριτική στην αθηναϊκή πολιτική; Μπορούμε να συγκρίνουμε τη στάση των Αθηναίων στον Διάλογο με την προηγούμενη στάση τους κατά τον Περικλή; Τι μας λέει αυτό για την εξέλιξη της Αθήνας κατά τη διάρκεια του πολέμου;

Ο Σπύρος Ι. Ράγκος είναι καθηγητής αρχαίας ελληνικής φιλολογίας και φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο Πατρών. Με σπουδές κλασικής φιλολογίας στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, εκπόνησε διδακτορική διατριβή στο Πανεπιστήμιο του Cambridge και παρακολούθησε σεμινάρια αρχαίας θρησκείας στην École Pratique des Hautes Études. Διετέλεσε επίσης μεταδιδακτορικός υπότροφος και, αργότερα, επισκέπτης ερευνητής στο Πανεπιστήμιο του Princeton. Τα επιστημονικά ενδιαφέροντά του κινούνται στον χώρο της φιλοσοφίας, της θρησκείας και της ιστορίας των ιδεών στην ελληνική αρχαιότητα.

Μελέτες και άρθρα του έχουν δημοσιευθεί σε διεθνή επιστημονικά περιοδικά και συλλογικούς τόμους. Ενδεικτικές δημοσιεύσεις στα ελληνικά: Η ελληνική αρχαιότητα: πόλεμος – πολιτική – πολιτισμός (σε συνεργασία με τον Δ. Ι. Κυρτάτα), Θεσσαλονίκη: Ίδρυμα Νεοελληνικών Σπουδών, 2010· «Φιλοσοφία και θρησκεία: ελληνικοί στοχασμοί περί θεών και θείου», στο Γ. Καραμανώλης (επιμ.), Εισαγωγή στην αρχαία φιλοσοφία, Ηράκλειο: Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης, 2017, σ. 271–327· Μήτε άρρεν μήτε θήλυ: Ιστορίες ευνούχων στην αρχαιότητα, Ηράκλειο: Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης, 2021.

Το απόσπασμα από τον Θουκυδίδη είναι από το «Θουκυδίδη Ιστορία», μετάφραση Ν. Μ. Σκουτερόπουλου, εκδ. Πόλις, 2013.

Περισσότερα επεισόδια

Κηφισός: Ο αθέατος άξονας της πόλης

Στο νέο επεισόδιο της σειράς «Ιστορία μιας πόλης», ο αρχαιολόγος και ερευνητής Στέλιος Λεκάκης μιλάει για τον Κηφισό, έναν ποταμό που διαπερνά την ιστορία της Αθήνας, αλλά σπάνια γίνεται ορατός. Ξεκινώντας από τις αρχαίες πηγές του Κηφισού και το φυσικό τοπίο που τις περιέβαλλε, εξετάζει την πορεία του ποταμού στην αρχαιότητα και τον καθοριστικό του ρόλο στη διαμόρφωση του αγροτικού και...

Χώρα, Γρόττα, Μητρόπολη: Πώς ένα λιμάνι έγραψε την ιστορία της Νάξου

Η Νάξος υπήρξε ένα νησί όπου η τέχνη, η τεχνολογία και οι καθημερινές πρακτικές διαμόρφωναν μια κοινωνία υπό συνεχή μεταμόρφωση. Από τη Μητρόπολη και τη Γρόττα ως τα Ύρια και το Τσικαλαριό, οι αρχαιολογικοί χώροι αποκαλύπτουν πώς οι τεχνίτες, τα λιμάνια και οι εμπορικές επαφές συνέδεσαν το νησί με το Αιγαίο και πιθανόν με μέρη πέρα από αυτό.Η αρχαιολόγος Ξένια Χαραλαμπίδου «διαβάζει» τα υλικά...

«Έτσι θέλω να σε θυμάμαι»: Η ταφική τέχνη στην αρχαία Αθήνα

Στην αρχαία Αθήνα, ο τρόπος που οι άνθρωποι τιμούσαν τους νεκρούς τους ήταν ιδιαίτερα σημαντικός και εκφραζόταν μέσα από συγκεκριμένα ταφικά έθιμα και την τέχνη. Οι λήκυθοι, μικρά αγγεία που χρησιμοποιούνταν στην ταφή, αποτελούσαν σύμβολα μνήμης και σεβασμού προς τους αποθανόντες. Παράλληλα, οι οικογένειες εξέφραζαν την αγάπη και τη λύπη τους μέσα από μνημεία και αγάλματα που αντικατέστησαν τα...