podlist.gr

Ντέιβιντ Γκρέμπερ & Ντέιβιντ Γουένγκροου: «Η Αυγή των Πάντων»

Βιβλίο τεράστιο σε έκταση και σημασία, απαιτητικό και χρονοβόρο στην ανάγνωσή του, η «Αυγή των Πάντων» (εκδ. Διόπτρα) μπορεί να σου αλλάξει ριζικά τον τρόπο που βλέπεις τις ανθρώπινες κοινωνίες, από τη νεολιθική εποχή μέχρι και τις μέρες μας. Ο άνθρωπος, ελεύθερος και επινοητικός, δεν υπακούει σε ιστορικές νομοτέλειες, είναι ικανός να παίρνει την τύχη του στα χέρια του και να αλλάζει την κοινωνία στην οποία ζει, να οραματίζεται έναν διαφορετικό κόσμο. Ένα βιβλίο που ανατρέπει τον τρόπο που βλέπουμε την ανθρώπινη ιστορία, τις απαρχές της γεωργίας, της ιδιοκτησίας, των πόλεων, της δημοκρατίας. Αποσπάσματα διαβάζει ο Στέλιος Μάινας.

Περισσότερα επεισόδια

Θανάσης Βαλτινός (1932-2024): μερικές σκέψεις, ένας αποχαιρετισμός

Έφυγε πρόσφατα από τη ζωή, στα 92 του χρόνια, ο Θανάσης Βαλτινός. Πεζογράφος με πολλές περγαμηνές, μεταφραστής αρχαίων κειμένων που ανέβηκαν από τον Κουν, σεναριογράφος βραβευμένος στις Κάννες, διέπρεψε σε ό,τι καταπιάστηκε. Παράλληλα, υπήρξε άνθρωπος που δεν δίσταζε να αναλαμβάνει δημόσιους ρόλους: Πρόεδρος της Εταιρείας Συγγραφέων κατ’ εξακολούθηση, Πρόεδρος του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου, Μέλος...

«Η κούκλα»: η πολύτροπη και άγνωστη Δάφνη ντι Μωριέ

«Η κούκλα», είναι ένα ολιγοσέλιδο διήγημα, από τα πρώτα που δημοσίευσε. Μαρτυρά τις επιρροές της, όχι τόσο από τη μεγάλη της αγάπη, τη νεοζηλανδή Κάθριν Μάνσφιλντ, όσο από τον Αμερικανό προπάτορά της Έντκαρ Άλαν Πόε, ενώ στο βάθος διαφαίνεται ο Γκυ ντε Μωπασάν. Το διήγημα είναι ιδανική εισαγωγή στο έργο της Δάφνης ντι Μωριέ, όχι μονάχα επειδή το έγραψε στα είκοσί της, αλλά κι επειδή διαθέτει,...

Το καλύτερο ελληνικό νουάρ είναι deepfake

Το Deepfake έχει τον αέρα των καιρών, με συναίσθηση των ρηγμάτων που κλονίζουν το αίσθημα της πραγματικότητας γύρω μας, όχι μονάχα σε ό,τι αφορά τις αναπαραστάσεις της μέσα από τα Μέσα ή την Τέχνη, αλλά και μέσα στις καρδιές των ανθρώπων. Στο σύμπαν αυτό, οι επινοήσεις ενός φαρσέρ αντιμετωπίζονται με τη σοβαρότητα που αρμόζει στην υψηλή τέχνη. Οι καλές μέρες είναι πίσω, όπως και κάθε συλλογικός...