podlist.gr

Σοσούκε Νατσουκάουα: «Ο γάτος που έσωζε βιβλία»

Στο κέντρο τούτου του βιβλίου βρίσκεται ένα πολύ ξεχωριστό παλαιοβιβλιοπωλείο. Εκεί περνούσε ο έφηβος Ριντάρο το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου του, μαζί με τον πολυαγαπημένο παππού του, τον βιβλιοπώλη. Πατέρα δεν έχει γνωρίσει, ενώ μικρός έχασε και τη μητέρα του. Πλέον, στον κόσμο δεν έχει παρά μόνο τα βιβλία του, και μια μακρινή θεία που εμφανίστηκε στη κηδεία του παππού του και θέλει να τον πάρει να ζήσει μαζί της. Κοντά του βρίσκεται και η Σάγιο, η παιδική φίλη του, που του φέρνει καθημερινά τις σημειώσεις από τα σχολικά μαθήματα, καθώς όλο και περισσότερο απομονώνεται από τους άλλους. Κάπου τότε, σαν από μηχανής θεός, εμφανίζεται ένας τροφαντός κανελί γάτος εντελώς ιδιόρρυθμος. Αυτοαποκαλείται Τίγρης ο τιγρέ, και του λέει κάτι εντελώς τρελό: Ότι χρειάζεται τη βοήθειά του για να σώσουν μαζί χιλιάδες βιβλία που κινδυνεύουν. Από τι, άραγε; Από ποιον; Ας ακολουθήσουμε τον μαγεμένο γάτο, να δούμε πού θα μας οδηγήσει… Αποσπάσματα διαβάζει ο Στέλιος Μάινας.

Περισσότερα επεισόδια

Θανάσης Βαλτινός (1932-2024): μερικές σκέψεις, ένας αποχαιρετισμός

Έφυγε πρόσφατα από τη ζωή, στα 92 του χρόνια, ο Θανάσης Βαλτινός. Πεζογράφος με πολλές περγαμηνές, μεταφραστής αρχαίων κειμένων που ανέβηκαν από τον Κουν, σεναριογράφος βραβευμένος στις Κάννες, διέπρεψε σε ό,τι καταπιάστηκε. Παράλληλα, υπήρξε άνθρωπος που δεν δίσταζε να αναλαμβάνει δημόσιους ρόλους: Πρόεδρος της Εταιρείας Συγγραφέων κατ’ εξακολούθηση, Πρόεδρος του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου, Μέλος...

«Η κούκλα»: η πολύτροπη και άγνωστη Δάφνη ντι Μωριέ

«Η κούκλα», είναι ένα ολιγοσέλιδο διήγημα, από τα πρώτα που δημοσίευσε. Μαρτυρά τις επιρροές της, όχι τόσο από τη μεγάλη της αγάπη, τη νεοζηλανδή Κάθριν Μάνσφιλντ, όσο από τον Αμερικανό προπάτορά της Έντκαρ Άλαν Πόε, ενώ στο βάθος διαφαίνεται ο Γκυ ντε Μωπασάν. Το διήγημα είναι ιδανική εισαγωγή στο έργο της Δάφνης ντι Μωριέ, όχι μονάχα επειδή το έγραψε στα είκοσί της, αλλά κι επειδή διαθέτει,...

Το καλύτερο ελληνικό νουάρ είναι deepfake

Το Deepfake έχει τον αέρα των καιρών, με συναίσθηση των ρηγμάτων που κλονίζουν το αίσθημα της πραγματικότητας γύρω μας, όχι μονάχα σε ό,τι αφορά τις αναπαραστάσεις της μέσα από τα Μέσα ή την Τέχνη, αλλά και μέσα στις καρδιές των ανθρώπων. Στο σύμπαν αυτό, οι επινοήσεις ενός φαρσέρ αντιμετωπίζονται με τη σοβαρότητα που αρμόζει στην υψηλή τέχνη. Οι καλές μέρες είναι πίσω, όπως και κάθε συλλογικός...