"Λευκές Νύχτες", του Ντοστογιέφσκι
"Θεέ μου!
Μια ολόκληρη στιγμή ευτυχίας!
Είναι αυτό παρά πολύ λίγο τάχα για όλη τη ζωή ενός ανθρώπου;".
"Λευκές Νύχτες", του Ντοστογιέφσκι.
Το 1847, ο κορυφαίος Ρώσος συγγραφέας, επισημαίνει ως...αξιοσημείωτο κοινωνικό φαινόμενο, τον ... ονειροπόλο!
Δύο αγνοί νέοι, δύο φίλοι που υποσχέθηκαν να μην ερωτευθούν.
Μια μικρή, ποιητική ιστορία.
Μια ιστορία για τα είδη της αγάπης.
Το κέντρο της ανθρώπινης ύπαρξης.
Τα βάσανα του ανθρώπου.
Μια μικρή ιστορία για τα όνειρα, μικρά και μεγάλα.
Την προσγείωση, συνήθως, ανώμαλη στην πραγματικότητα.
"Όταν είμαστε δυστυχισμένοι, αισθανόμαστε πιο πολύ τη δυστυχία των άλλων. Το αίσθημα δεν κομματιάζεται, μα συγκεντρώνεται."
Μια μικρή, τόσο αγνή, όσο το λευκό χρώμα, ιστορία, από τον σπουδαίο ψυχογράφο:
Ένας φτωχός νέος συνηθίζει να περνά τον ελεύθερο χρόνο του...ονειροπολώντας!
Κατασκευάζει διάφορα σενάρια για τους περαστικούς, κυλάει ευχάριστα η ώρα έτσι, αλλά μετά νιώθει μόνος και μελαγχολεί...
Δεν σταματά, όμως, ποτέ να ονειροπολεί!
Μια νύχτα, σώζει από έναν μεθυσμένο, μια όμορφη κοπέλα, τη Νάστενκα.
Την ίδια κιόλας νύχτα, της εξιστορεί τη ζωή του, και δίνουν ραντεβού για την επόμενη.
Την επόμενη νύχτα, η Νάστενκα εξιστορεί τη δική της ζωή.
Μένει με την τυφλή, αυστηρή γιαγιά της, και είναι ερωτευμένη με τον πρώην νοικάρη τους.
Της είχε υποσχεθεί ότι, μετά από έναν χρόνο, θα έρθει να τη βρει. Ωστόσο, ο χρόνος έχει περάσει.
Ο ονειροπόλος νέος τη συμβουλεύει να γράψει ένα γράμμα, και συμφωνούν να το στείλει αυτός.
Την επόμενη νύχτα, συναντιούνται.
Η Νάστενκα φοβάται πως δεν την θέλει ο αγαπημένος της, όμως, ο φίλος της την καθησυχάζει.
Καθώς περνάει η ώρα, η Νάστενκα απογοητεύεται και αποφασίζει να ερωτευθεί τον φίλο της.
Όμως, εντελώς αναπάντεχα, βλέπει στον δρόμο τον αγαπημένο της! Ενθουσιάζεται και εκείνος, και φεύγουν μαζί!
Ο ονειροπόλος νέος πληγώνεται.
Η Νάστενκα του στέλνει γράμμα ζητώντας του να μην της κρατήσει κακία.
Και, ο ονειροπόλος νέος, κλαίγοντας μονολογεί, πως... αυτό δεν πρόκειται να συμβεί ποτέ !!
Ανανεώνουμε το ραντεβού μας σε λίγες μέρες με ένα βιβλίο εξίσου φανταστικό.
Αφήγηση: Γιούλη Βασιλείου
Ανδρέας Αλεξόπουλος
Κείμενα: Γιούλη Βασιλείου
