Είναι το κοίταγμα των υπολοίπων το πιο αόριστο ναυάγιο * | Πίσω Σελίδες – Δευτέρα 29 Νοεμβρίου 2021
Δεν χρειάζονται πολλά λόγια για να δεις που έχεις φτάσει. Δες μόνο τη στάση των ανθρώπων αυτών. Να μην χάσω τη δουλειά μου, να μην μπλέξω και έχω τρεχάματα, να μην θυμώσει το αφεντικό. Κι ας πεθάνει. Εξάλλου είναι τσιγγανάκι…
Με τον ίδιο τρόπο σε εκπαιδεύουν κάθε μέρα: Να μην κλείσει η οικονομία, να μην πληγεί η ανάπτυξη, να μην χάσουμε τα Χριστούγεννα. Και ας πεθάνουν. Εξάλλου είναι ανεμβολίαστοι και οι περισσότεροι είχαν και υποκείμενα…
Το ίδιο και παγκόσμια: Να μην σπάσει η πατέντα των εμβολίων, να μην χαθούν τα κέρδη των εταιριών. Και ας πεθάνουν. Εξάλλου είναι μακριά, στην Μποτσουάνα ή στην Ινδία.
Είναι η ακριβώς η ίδια στάση. Η δουλίτσα μας, η οικονομία μας, τα κέρδη μας, πάντα πάνω από την ανθρώπινη ζωή. Είναι το υπέροχο αλλά οριστικό ναυάγιό μας.
* Από το τραγούδι «Το Παιδί» – Μάρθα Φριντζήλα, Baumstrasse - 2007
Μάριος Διονέλλης - pisoselides.gr
