podlist.gr

Όχι, η 9η Μαΐου δεν είναι η «Ημέρα της Ευρώπης»Είναι η μέρα που νικήθηκε ο φασισμός, είναι η μέρα που οι λαοί είδαν να υψώνεται η κόκκινη σημαία στην καρδιά του κτήνους. Η 9η Μάη του 1945 δεν θα σβήσει από τη συλλογική μας μνήμη όσες φιέστες και να κάνετε για την 9η Μαΐου του 1950 όταν σκοπίμως πάνω στην ίδια μέρα μπήκαν τα θεμέλια για την οικονομική συνεργασία της Ευρώπης. Η οποία Ευρώπη σήμερα οδεύει με μαθηματική ακρίβεια ξανά στον πόλεμο ενώ μιλά για «ειρήνη». Μπροστά στα 800 δισεκατομμύρια που ετοιμάζετε για όπλα εμείς θα μιλάμε πάντα για τα εκατομμύρια θυμάτων, για τα εκατομμύρια των ανθρώπων που θέλουν επιτέλους να ζήσουν μια καλύτερη ζωή.Και ναι, δεν θα ξεχνάμε πόσο γρήγορα τα θύματα του ολοκαυτώματος μετατράπηκαν σε θύτες της γενοκτονίας στη Γάζα ούτε πόσο γρήγορα ξεκινάει ο επανεξοπλισμός του κράτους που αιματοκύλισε όλη την Ευρώπη.

Στις Πίσω Σελίδες μιλούν:

-----

Θοδωρής Κοκκινάκης-Δημήτρης Τσιαμπούρης, συλλογικότητες «Εμείς για το Πεδίον του Άρεως» και «Επιμένουμε για το Πεδίον του Άρεως»: «ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΝ ΝΑ ΕΚΦΟΒΙΣΟΥΝ ΤΟΥΣ ΚΑΤΟΙΚΟΥΣ ΣΤΟ ΠΕΔΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΩΣ»

Οι Θοδωρής Κοκκινάκης-Δημήτρης Τσιαμπούρης, από τις συλλογικότητες «Εμείς για το Πεδίο του Αρεος» και «Επιμένουμε για το Πεδίον του Άρεως», μιλούν για την όλο και μεγαλύτερη δραστηριοποίηση επιχειρηματιών στο πάρκο με αρκετές παρανομίες, για την αγωγή SLAPP κατά των κατοίκων και τον αγώνα τους για την βελτίωση του πάρκου και τη διασφάλιση του δημόσιου χαρακτήρα του.

O Θοδωρής Κοκκινάκης αναφέρεται στο ιστορικό της υπόθεσης και την προσφυγή στο ΣτΕ για την διαχειριστική μελέτη η οποία δικαιολογούσε όλες τις παρανομίες των επιχειρηματιών και την απόφασή του ανώτατου δικαστηρίου να ζητήσει νέα μελέτη καθώς στην προηγούμενη διαχειριστική μελέτη βασίστηκε  μια σειρά “ειδικών” (επιχειρηματικών) χρήσεων (περίφραξη συγκεκριμένων χώρων, ανέγερση πινακίδων και γκισέ, περιορισμός πρόσβασης σε χώρους κλπ) ενώ δεν τηρήθηκαν μια σειρά από διαδικασίες και έλεγχοι.

Ο ίδιος τονίζει ότι τα επιχειρηματικά συμφέροντα εκμεταλλεύονται το πάρκο, λειτουργώντας ως «κράτος εν κράτει», χωρίς κυρώσεις, εις βάρος του δημόσιου χαρακτήρα του πάρκου αλλά και του περιβάλλοντος, ενώ προσπαθούν να πείσουν τη γειτονιά ότι το αναβαθμίζουν.

Σε αυτό το κλίμα, η ιδιοκτησία του “θεάτρου Άλσος”, δηλαδή ο Η. Μαροσούλης, κατέθεσε αγωγή εις βάρος των 22 ενεργών κατοίκων που είχαν υπογράψει την προσφυγή ενώπιον του ΣτΕ -μεταξύ αυτών και 5 συμμετέχοντες στο “Εμείς στο Πεδίον του Άρεως” καθώς ισχυρίζεται ότι συκοφαντούν την επιχείρησή του, αναπαράγοντας την απόφαση του ΣτΕ, και διεκδικεί 5500 ευρώ από τον καθένα. Ο ίδιος τη χαρακτηρίζει εκφοβιστική τακτική τύπου SLAPP ενώ και η «Ελληνική Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου και του Πολίτη» ζήτησε την απόρριψή της.

Τέλος επισημαίνει ότι η Περιφέρεια Αττικής «σφυρίζει αδιάφορα» και προσπαθεί να ριξει τις ευθύνες σε άλλες υπηρεσίες και θα έπρεπε η σύμβαση να είχε εκπέσει ενώ κλείνοντας υποστηρίζει ότι με τον συλλογικό αγώνα και την αλληλεγγύη, θα κερδίσουν την υπόθεση και θα περιορίσουν τις παρανομίες.

Από την πλευρά του, ο Δημήτρης Τσιαμπούρης από την συλλογικότητα «Επιμένουμε για το Πεδίον του Άρεως», τονίζει η Αθήνα είναι πολύ δύσκολη και πυκνοκατοικημένη και υπάρχει μεγάλη ανάγκη για πράσινο και δημόσιους χώρους και ήπια ψυχαγωγία.

Όπως λέει, μεγάλο μέρος του πάρκου και του άλσους έκλεισε με ψηλούς φράχτες καθώς δύο καταστήματα χρησιμοποιούν το πάρκο για πάρκινγκ και υποδομές των επιχειρήσεων, δημιουργώντας ηχορύπανση και φωτορύπανση σε μεγάλο βαθμό που είναι εντελώς ασύμβατα με την έννοια του πάρκου.

Άλλωστε, όπως σημειώνει, στόχους των κατοίκων είναι να υπερασπιστούν το πάρκο και να το διατηρήσουν ως έναν χώρο ηρεμίας, φυσικής ομορφιάς και βιοποικιλότητας και τονίζει ότι ενώ υπάρχει θεσμικό πλαίσιο, καμιά αρχή δεν μπαίνει μπροστά για να ελέγχει τις παρανομίες τις οποίες μάλιστα επισήμανε και το ΣτΕ, απορρίπτοντας την αρχική διαχειριστική μελέτη.

www.pisoselides.gr