Τελικά δεν ήταν απεργία, ήταν αργία. Και την κολλήσαμε με τις υπόλοιπες τέσσερις και πολύ το χαρήκαμε. Γιαυτό θα ξανακάνουμε αύριο μια απεργία μήπως σώσουμε οτιδήποτε αν σώζεται. Ειδικά τώρα που ο αγώνας των εργατών του Σικάγου του 1866 για το 8ωρο αποκτά ξανά νόημα απέναντι στους νεοφιλελεύθερους οπαδούς της Σχολής του Σικάγου του 1950. Μα ερχόμαστε στη μάχη με λιγοστές ελπίδες πια, ας το παραδεχτούμε…
Ακριβώς 11 χρόνια από τον εμπρησμό της Μαρφίν, και τους νεκρούς στο όνομα των οποίων συνεχίζουν να δυσφημούν ολόκληρο το κίνημα κατά των μνημονίων.
Ακριβώς 10 μέρες πριν το άνοιγμα του τουρισμού που έχει αναχθεί στο απόλυτο ορόσημο του ελληνισμού, έστω και αν δεν βγαίνουν ακόμα τα νούμερα των εμβολιασμών και των κρουσμάτων.
* Extra bonus μια μικρή λεπτομέρεια που σας κρύβει ο ΕΟΔΥ από την καταγραφή των αποτελεσμάτων των self tests.
www.pisoselides.gr