podcast: «Ευχαριστώ για τη βοήθεια αλλά…Το 'χω»: Η Ελένη Δημοπούλου και ο Σταύρος Καπετάνιος μιλάνε για το “I Got It Tho” της ομάδας Εν δυνάμει
Η Ελένη Δημοπούλου, καλλιτεχνική διευθύντρια της ομάδας Εν δυνάμει και ο Σταύρος Καπετάνιος, ο ιδρυτής του ΟΚΑΥ Initiative Space μιλούν στον Στέλιο Παρρή με αφορμή την πρώτη έκθεση της Lloxy στην Αθήνα και την καλλιτεχνική πρωτοβουλία “Ι Got it Tho” (Κι όμως Το’χω) στο ΟΚΑΥ.
«Ένας καινούργιος τρόπος δουλειάς που επιμελήθηκε και συντόνισε ο Νέλσον Λούκας είναι το I Got It Tho». Σε αυτό το project όλα τα κομμάτια της δημιουργίας χωρίστηκαν σε πάρα πολλά κομμάτια και το ανέλαβε όλο να το φέρουν εις πέρας από την παραγωγή, την υλοποίηση έως την επικοινωνία άτομα με και χωρίς αναπηρία.
Η Ελένη Δημοπούλου και ο Σταύρος Καπετάνιος συζητούν με τον Στέλιο Παρρή για την προσβασιμότητα στην τέχνη και τη συνύπαρξη, με αφορμή την καλλιτεχνική δράση της μεικτής καλλιτεχνικής ομάδας Εν δυνάμει με ανάπηρα και μη ανάπηρα άτομα.
«Ένα άτομο με αναπηρία έχει πολύ συγκεκριμένες ανάγκες, πολύ συγκεκριμένες προσδοκίες, φιλοδοξίες, είναι ένα άτομο εν δυνάμει να κατακτήσει έναν κόσμο και δυστυχώς κοινωνικά αυτό δεν μπορούμε να το πετύχουμε, αν δεν διαμεσολαβήσουν κάποιοι άνθρωποι που ανοίγουν αυτές τις πόρτες που αγωνίζονται γι’ αυτό το δικαίωμα.
Ανάπηρος είναι αυτός που δεν έχει τη δυνατότητα να έχει όλες τις επιλογές που γεννάει η καρδιά του να έχει, χρειάζεται έναν άνθρωπο να διαμεσολαβεί γι’ αυτόν», μοιράζεται στο podcast η Ελένη Δημοπούλου.
Στο podcast επικοινωνούν τηλεφωνικά σε απευθείας σύνδεση με τη Θεσσαλονίκη με τη Θεανώ Κόντα, μέλος της ομάδας Εν δυνάμει μιλώντας για την εμπειρία της στο I Got It Tho και το δικό της «καλλιτεχνικό άγχος».
Ο Σταύρος Καπετάνιος μιλώντας για την έκθεση σύγχρονης τέχνης «Ζώα Ζώα & Πόρτες» της LLoxy, την καλλιτέχνιδα και performer με σύνδρομο Down, στην πρώτη της ατομική έκθεση στην Αθήνα, στο OKAY Initiative Space αναφέρει σχετικά:
«Τα έργα της είναι δυναμικά. Εκεί είναι μια απάντηση να δούμε μέσα από την τέχνη της Λωξάνδρας. Είναι περφόρμερ, αυτοδίδακτη ζωγράφος… Βλέπουμε πράγματα στην εικαστική φόρμα που αναδύεται πέραν του conceptual, δηλαδή η ικανότητα πέραν της ικανότητας».
Η Ελένη Δημοπούλου (μητέρα της Lloxy) μοιράζεται για όλο το έργο της ομάδας Εν δυνάμει:
«Έχουμε ένα χρέος εφόσον η ομάδα Εν δυνάμει έχει μία κοινότητα, όπως όλες οι κοινότητες είμαστε μία κοινότητα που υποστηρίζει τη δυνατότητα. Δεν μπορώ να υποστηρίξω τη δυνατότητα αν δεν δείξω την πορεία. Ότι από εκεί έφτασες εκεί, άρα όλοι μπορούνε να ξεκινήσουν και να φτάσουν εκεί, έχουν τη δυνατότητα, Μέσα σε αυτή την επικοινωνία της δυνατότητας είμαστε λίγο υποχρεωμένοι να πούμε ναι η Λωξάνδρα έχει σύνδρομο down αλλά αυτό δεν την σταματά με τίποτα. Που σημαίνει ότι αν μία Λωξάντρα μπορεί να παίξει στο Εθνικό ή μπορεί να κάνει έκθεση ή μπορεί…κι άλλοι άνθρωποι μπορούν με το ίδιο θέμα κι αυτό ανοίγει έναν πολύ ωραίο κόσμο για όλους εμάς τους γονείς, γιατί μιλάμε για την αναπηρία.
Αυτός ο δρόμος από την απελπισία στο πόσο ευτυχισμένη είμαι που την έχω πρέπει να αναγραφτεί. Ναι γεννήθηκε ένα κορίτσι με σύνδρομο down το 1992 αλλά το 2024 είναι μια σπουδαία προσωπικότητα αλλά δεν μπορούμε να ξεχνάμε την αφετηρία, για κανέναν άνθρωπο».