podcast: «Πήραμε τα βουνά» (Μέρος Α') - Η ανάβαση σε κάθε κορυφή ως διαδικασία αυτοβελτίωσης και υπέρβασης
«Όταν έκανα το πρώτο μου trek στην Ευρώπη στις Άλπεις, στο τέλος αυτής της εμπειρίας κατάλαβα ότι το βουνό σε κάνει να εκτιμάς περισσότερο τον εαυτό σου», μοιράζεται ο Γιάννης Αποστόλου με τον Νίκο Πετράκη να συμπληρώνει: «Το συναίσθημα όταν ανέβηκα στον Όλυμπο, δεν θα το ξεχάσω σε όλη μου τη ζωή, ήταν λες και πετούσα. Νιώθεις σίγουρα ότι μπορείς να κάνεις πολλά περισσότερα από όσα νομίζεις ότι μπορείς να κάνεις».
Ο Κώστας Σουρμελή αναφέρει: «Αν κάποιος αγαπήσει το βουνό το αγαπάει μάλλον για πάντα... Τελειώνοντας ένα βουνό συνήθως αυτό που θέλεις να κάνεις μετά είναι να προγραμματίσεις το επόμενο».
«Δεν θα κατέτασσα καμία εμπειρία ως λιγότερο ή περισσότερο σημαντική, δεν έχει σημασία να μπεις σε αυτή τη σύγκριση, διότι κάθε ανάβαση είτε είναι αποστολή είτε είναι απλή ανάβαση, σου δίνει κάτι διαφορετικό, γνωρίζεις τον εαυτό σου, γνωρίζεις την ομάδα με την οποία είσαι και ξεπερνάς συνεχώς πράγματα», σημειώνει ο Κωνσταντίνος Τζώρτζης.
«Φτάνοντας πάνω λες "εντάξει άξιζε όλο τον κόπο"», λέει ο Πέτρος Σοφικίτης. «Η επιστροφή είναι ένα δύσκολο κομμάτι. Μου παίρνει μια μέρα αλλά με το που τελειώσει η ταλαιπωρία και φύγουν οι πόνοι, λες τι κάνουμε μετά;».
Ακούστε το Mέρος Β' της συζήτησης με τον υπεράνθρωπο άθλο του Πανάγου Δεληγιάννη να ανέβει το Κιλιμάντζαρο σε αμαξίδιο.