podlist.gr

Podpourri
Podpourri

Podcast - Πώς μπορούμε να «σώσουμε» κτίρια της Αθήνας με αρχιτεκτονική αξία που είναι έτοιμα για κατεδάφιση; Η αρχαιολόγος Ειρήνη Γρατσία μιλάει για τη "MONUMENTA"

«Tα κτίρια είναι ιστορίες»: H Ειρήνη Γρατσία, αρχαιολόγος και συντονίστρια της MONUMENTA μιλάει στον Στέλιο Παρρή σε ένα podcast - αρχιτεκτονικό «ταξίδι» στην ιστορία και στα κτίρια της Αθήνας. Aπό τα νεοκλασικά κτίρια της Αθήνας, τον ρυθμό που κυριαρχεί μέχρι τις αρχές του 20ού αιών​α συζητούν για τον εκλεκτικισμό μέχρι το 1930, ​φτάνοντας στα διαμάντια του μπαουχάους - του μοντέρνου κινήματος​- μέχρι το μπετόν αρμέ: από το 1910 έως και την αντιπαροχή, η οποία ανέβασε τον συντελεστή δόμησης και γέννησε τεράστιες πολυκατοικίες​, με την περίοδο της Χούντας να έχουμε μαζικές κατεδαφίσεις.

​«Πόσο όμορφη είναι η Αθήνα μέσα από τα κτίρια της αλλά κυρίως τους ανθρώπους της και τις ιστορίες τους​ διασώζοντας τις προσωπικές μαρτυρίες​». Η Ειρήνη Γρατσία μιλάει για τη ΜΟΝUΜΕΝΤΑ ​​κ​αι ποια είναι η διαδικασία για να απευθυνθούμε σ​ε αυτήν , ώστε να διαφυλάξει κατεδαφίσεις κτιρίων που έχουν αρχιτεκτονική αξία:   ​«Κατεδαφίζονται τα πάντα​... φεύγει η αρχιτεκτονική που χρονολογείται στις δεκαετίες του '20 και του '30 και μεταπολεμικά, όλες οι ισόγειες, δι​ώροφες κατοικίες ακόμα και τα νεοκλασικά κατεδαφίζονται χωρίς αιδώ, στο πλαίσιο της αντιπαροχής, της ανοικοδόμησης χωρίς να έχουμε αποφασίσει ως πολιτεία τι θέλουμε να σώσουμε από αυτό το απόθεμα που δεν έχει χαρακτηριστεί διατηρητέο​», μοιράζεται στο podcast.​ ​«Έχουν σωθεί κτίρια όταν υπάρχει έντονη η αντίδραση του κόσμου».

​«Για την καταγραφή των κτιρίων της Αθήνας που χτίστηκαν ​κ​ατά την περίοδο 1930 - 1940, μέσα σε τρία χρόνια είναι 11.500 χιλιάδες κτήρια, δεν είναι ούτε το 20% όσων είχαν κτιστεί. Έχουν κατεδαφιστεί τουλάχιστον 80.000 κτίρια​». ​Στο podcast γίνεται αναφορά στα προσφυγικά της Αλεξάνδρας και στα αρχιτεκτονικά διαμάντια του Κολωνού, του Πειραιά, τα Ιλίσσια και τις ιστορίες τους μέσα από τους ανθρώπους της​.​   ​«​Η εργολαβική διαχείριση κι εκμετάλλευση της γης που θα καθορίσει τη μορφή της πόλης, την κατέστρεψε την Αθήνα αυτό μεταπολεμικά κι έρχεται να την καταστρέψει και τώρα​. Δεν είναι θέμα ιστορικότητας αλλά κι επιβίωσης στο θέμα της κλιματικής αλλαγής​».  

ΜΟΝUΜΕΝΤΑ προστατεύει τη φυσική και αρχιτεκτονική κληρονομιά Ελλάδας και Κύπρου με δράσεις που περιλαμβάνουν παρεμβάσεις για την προστασία των μνημείων, των ιστορικών κτηρίων και του τοπίου, με ερευνητικά και εκπαιδευτικά προγράμματα και δραστηριότητες ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης. Δημιουργούν μητρώο κτιρίων από την επιτόπια καταγραφή, τη βιβλιογραφική και αρχειακή έρευνα, συγκεντρώνοντας φωτογραφίες, σχέδια και προφορικές μαρτυρίες για την ιστορία των κτηρίων, ακόμα και των κατεδαφισμένων.

Πηγή: https://podpourri.castos.com/episodes/podcast-pws-mporoume-na-swsoyme-ktiria-tis-athinas-me-arkhitektoniki-aksia-poy-inai-etoima-ghia-katedafisi-h-arkhaiologhos-eirini-gratsia-milaei-ghia-ti-monumenta

Περισσότερα επεισόδια

podcast - Ο Xάρης Φραγκούλης για τον Φάουστ στο Εθνικό Θέατρο: «Ο άνθρωπος είναι έτσι φτιαγμένος: Να βρίσκει τη χαρά μέσα από τον άλλον»

Μετά την περσινή, σημαντική του θεατρική διαδρομή, ο ιδιοσυγκρασιακός «Φάουστ» σε σύλληψη και σκηνοθεσία του Άρη Μπινιάρη άνοιξε φέτος την αυλαία της Κεντρικής Σκηνής του Εθνικού θεάτρου - Κτήριο Τσίλλερ για έναν δεύτερο κύκλο παραστάσεων. Τον ομώνυμο ρόλο επωμίζεται ο Χάρης Φραγκούλης. Καταιγιστικά αυθόρμητος, αφοπλιστικά ειλικρινής, καλλιτεχνικά ουσιαστικός και αδιαπραγμάτευτα ανθρώπινος...

“Κι όμως Το ’χω”: Η Ελένη Δημοπούλου μιλάει για την νέα καλλιτεχνική πρωτοβουλία “I Got It Tho” και την ομάδα Εν δυνάμει

Συζητάμε με την Ελένη Δημοπούλου, το πρόσωπο πίσω από τη δημιουργία της πρωτοποριακής συμπεριληπτικής ομάδας Εν δυνάμει, με καλλιτέχνες με και χωρίς αναπηρία, για το νέο τους art project: “I Got It Tho” – “Κι όμως Το ’χω”. Την καλλιτεχνική πρωτοβουλία στη νέα της φάση όπως πραγματοποιήθηκε στο MOMus – Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης στη Θεσσαλονίκη φέρνοντας κοντά τον ήχο, το χρώμα, την κίνηση και την...

Αμάντα Μιχαλοπούλου: «Θα καθίσουμε όλες μαζί και θα σπάσουμε τις λέξεις με τα μάρμαρα σαν να είναι αμύγδαλα.»

Υπάρχει μια στιγμή στη ζωή της γυναίκας όπου το βλέμμα γυρίζει προς τα μέσα. Όταν το σώμα αλλάζει κι ο χρόνος βαραίνει, βλέπεις στη μητέρα σου όχι μόνο τη «μαμά», μα και το κορίτσι που υπήρξε. Σ’ αυτή τη διαδρομή μάς συναντά το νέο βιβλίο της Αμάντας Μιχαλοπούλου, Το μακρύ ταξίδι της μιας μέσα στην άλλη. H Πέπη Νικολοπούλου συζητά με τη συγγραφέα για τη μητρότητα ως ριζοσπαστική έννοια, το σώμα...