Βάκης Λοϊζίδης, ‘Ο Άγγελος και ο Γλύπτης’
Βάκης Λοϊζίδης, ‘Ο Άγγελος και ο Γλύπτης’, Μανδραγόρας, 2011 (ο ποιητής διαβάζει ολόκληρη τη σύνθεσή του, αποκλειστικά για το ΠΟΙΕΙΝ: ΣΕΙΡΆ ΠΟΙΗΤΈς ΔΙΑΒΆΖΟΥΝ ΤΟ ΈΡΓΟ ΤΟΥς)
(απόσπασμα)
α
Ο άγγελος τελείωνε
εκεί που θα ’πρεπε
να ξεκινά το πρόσωπο του
Το φωτοστέφανο
ήταν πεσμένο μπροστά
στα πόδια του
Έδινε την εντύπωση
πως ζύγιζε κάτι με τα χέρια
Φτερά δεν είδα
Για την ακρίβεια
ο γλύπτης του έδωσε
ένα παιχνίδι να κρατά
Ενθουσιάστηκε
Βημάτισε σαν κούρος
Ήταν φαίνεται
γι’ αυτόν κουραστικό
να γειτονεύει με τα θεία