Διαφάνεια, δωσιλογισμός και αστυνόμευση
Ζούμε σήμερα το μεγάλο παράδοξο ή τη μεγάλη σχιζοφρένεια από τη μια να απαιτούμε διάφανη κυβέρνηση, ανοιχτή κοινωνία, να αποκαλύπτουμε όλες τις πτυχώσεις του εαυτού μας στα κοινωνικά δίκτυα και από την άλλη να ζητούμε την προστασία των δεδομένων μας.
Τι είναι όμως η διαφάνεια;. Ποια είναι η έννοιά της; Πότε εμφανίζεται ως ιδέα; Με ποιες άλλες έννοιες σχετίζεται; Ο καθηγητής Ευρωπαϊκής Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης Στέφανος Γερουλάνος στο πρωτότυπο βιβλίο του «Η διαφάνεια και οι κριτές της. Μια ιστορία της μεταπολεμικής γαλλικής σκέψης», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πόλις, ανατρέχει στη μεταπολεμική γαλλική σκέψη (από τον Σαρτρ ως τον Φουκώ), όπου ο η διαφάνεια αντιμετωπιζόταν με καχυποψία. Ο «κρυστάλλινος εαυτός» συνδεόταν με τον ολοκληρωτισμό, τον δωσιλογισμό, την αστυνόμευση. Οι ιδέες αυτές είναι και σήμερα επίκαιρες για την αντιμετώπιση σύγχρονων ψευδαισθήσεων που έχουν σχέση με την εξουσία και τον καταναγκασμό.