Γιώργος Ρόρρης: «Η σχέση μου με τα βιβλία ξεκινάει από την έλλειψή τους»
Ο Νίκος Μπακουνάκης συζητά με τον ζωγράφο Γιώργο Ρόρρη για το πώς η ανάγνωση δημιουργεί το εικαστικό περιβάλλον του.
Στο ατελιέ του, κάπου στην περιοχή του Σταθμού Λαρίσης, υπάρχουν «τα βιβλία του ατελιέ». Μοιάζουν σαν εργαλεία δουλειάς. Οι σελίδες τους έχουν χρώματα. Συχνά τα μοντέλα που ποζάρουν διαβάζουν σελίδες, ενώ ο Γιώργος Ρόρρης τα ζωγραφίζει. Βρίσκονται εκεί βιβλία του Μιχαήλ Μητσάκη, που τα θεωρεί ντοκυμαντέρ της αστικής ζωής, του Παπαδιαμάντη, που τα βρίσκει άκρως ποιητικά και του υπενθυμίζουν ότι κάνοντας τέχνη προσπαθείς να ερμηνεύσεις τον κόσμο και τα πράγματα. Υπάρχουν ακόμη οι «Σκέψεις» του Πασκάλ αλλά και Σοπενάουερ, τα άπαντα του Σολωμού αλλά και οι Μπαλάντες του Φρανσουά Βιγιόν, Μπαλτάσαρ Γκρασιάν αλλά και
Χρηστομάνος, «Η Κερένια Κούκλα» .
Γεννήθηκε στον Κοσμά της Κυνουρίας και η σχέση του με τα βιβλία ξεκινάει από την έλλειψή τους. Στην βιβλιοθήκη του σχολείου είχε βρεί «Τα λόγια της πλώρης» του Καρκαβίτσα. Σε ηλικία 12 ετών, το 1975, άρχισε να διαβάζει το περιοδικό «Επίκαιρα», που έφτανε στο χωριό. Εβλεπε εκεί τις σελίδες με τα καλλιτεχνικά και τις διάβαζε με «ανεπίγνωστη έφεση», όπως εξομολογείται.
Περισσότερο πρόσεχε όμως τις διαφημίσεις για βιβλία. Εκεί εντόπισε την «Ιστορία της Μοντέρνας Ζωγραφικής» του Χέρμπερτ Ρίντ στις εκδόσεις Υποδομή. Απέκτησε όλη τη σειρά τέχνης αυτού του εκδοτικού οίκου. Από το 1977 έπαιρνε το περιοδικό «Αντί», που είχε πολλές διαφημίσεις για βιβλία. Στο σχολείο ζωγράφιζε και οι καθηγητές του τον ενθάρρυναν, ιδιαίτερα όταν αντέγραψε και μεγένθυνε για τις ανάγκες σχολικής γιορτής εικόνες του Φωκίωνα Δημητριάδη. Με το χαρτζιλίκι που έβγαζε, δουλεύοντας στο καφενείο του πατέρα του, έδωσε 150 δραχμές σε συγχωριανό του, που δούλευε στην Αθήνα, στο βιβλιοπωλείο «Πρωτοπορία» και του ζήτησε να διαλέξει εν λευκώ και να του στείλει βιβλία. Από τότε άρχισε να συγκροτεί την βιβλιοθήκη του.
Αγαπάει τα λεξικά, το Μεγάλο Λεξικό του Δημητράκου, το Λιτρέ, το Γκράν Ρομπέρ. Ανοίγει και διαβάζει λέξεις που μπορεί να έχουν χαθεί ή να μην είναι σε χρήση. «Εκεί βρίσκω τους πεσόντες» λέει. Τώρα έχει μια μεγάλη βιβλιοθήκη αλλά η σχέση του με το βιβλίοεξακολουθεί να στηρίζεται στην έλλειψή του, διαφορετικά όμως. Βιβλία που κατέχει αλλά δεν έχει κατορθώσει να διαβάσει.