podlist.gr

The Film Pit
The Film Pit

S08E23 - ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΕΣ LEE... ΙΣΤΟΡΙΕΣ

Ο Μπρουζλίς απόθανε, αλλά αυτό σημαίνει ΝΤΕ ΚΑΙ ΚΑΛΑ ότι πρέπει να μην υπάρχει ο Μπρουζλίς; ΟΧΙ ΒΕΒΑΙΑ.

Αυτό είπανε μέσες-άκρες διάφοροι ΒΙΖΙΟΝΕΡΙΖ του ασιατικου κινηματογράφου (ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ) όταν απόθανε ο Μπρουζλίς και έσιασαν το σκατιανό, ανίερο, ανήθικο, ξεφτιλάμενο και ΑΠΟΛΥΤΑ υπεροχόνιο είδος του ΠΡΟΥΣΠΛΟΤΕΣΙΟ.

Το οποίο μας έδωσε τι μας έδωσε; Καμιά 300ρια ταινίες, άπειρα word-plays με τους τίτλους ταινιών του μακαρίτη και ΑΥΤΟ ΕΔΩ, που πολλές ψυχές αναφέρουν συχνά ως το χειρότερο προιον του είδους.

ΑΙΣΧΟΣ λεμε εμείς. Γιατί εδώ μιλάμε για ντοκιμαντέρ. Ερευνητικό ρεπορτάζ που θα ζήλευε και ο Χαρδαβέλας, αποκλειστικές συνεντεύξεις που θα ζήλευε και ο Θέμης Γεωργαντάς, αληθοφανή πλάνα ΑΠΟ ΑΚΤΣΟΥΑΛ ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΑ που θα τα έγλεπε ο Ευαγγελάτος και στο επόμενο πλάνο θα ήταν και ο ίδιος μέσα.

Δηλαδή όταν κάνει ο Ατέμπορος αυτά με τους λιόνταρους είναι καλά;

ΣΑΣ ΠΑΡΑΚΑΛΟΥΜΕ. ΑΚΟΥ ΕΚΕΙ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ.

ΑΣΚΕΤΟΙ

Πηγή: https://sacredbelt.com/pod/the-film-pit/1101

Περισσότερα επεισόδια

S09E27 - ΣΚΟΡ... ΠΙΟΝ ΠΑΡΕΙ Ο ΧΑΡΟΣ

Κλώνος του Τσακ Νόρις (χωρίς το υποκριτικό του ταλέντο ΚΑΙ ΝΑ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΕΡΙΜΕΝΑΜΕ ΟΤΙ ΘΑ ΠΟΥΜΕ ΠΟΤΕ) τα βάνει με θεούς και δαίμονες όταν κακοί Άραβοι (και οι οχι Άραβοι φίλοι των) δολοφονάνε τον αδελφικό του μπατσόφιλο ο οποίος σε έναν δίκαιο κόσμο θα έπαιζε μελόντικα.Ακολουθούν πλάνα ύπνου και ανησυχητικά λίγο ξύλο, στην ίσως πιο introspective revenge πατατιά όλων των εποχών.ΚΑΛΟ ΑΠΟΚΑΛΟΚΑΙΡΟ

S09E26 - ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΓΙΑ ΚΛΑΔΕΜΑ

Φώτο φίνις πριν την πέσομε/πέσουτε κάτω απο μια σκιά με σλάσερ ποιότητος.Αγνοάμε το "ποιότητος" επειδής ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΨΥΧΟΠΑΘΕΙΣ και σας λέμε πως ένας κηπουρός κάμει τον καμός, αλλά τελικά δεν κάνει τον καμός, αλλά τελικά αυτός τόνε κάνει τον καμός, ΣΑΣ ΤΗΝ ΦΕΡΑΜΕ ΡΕ ΚΟΥΤΑ. Η μέρα φεύγει, ο Τσάρλις έρχεται, μαζί με το πριγιόνι του, εσείς πάρτε τα ΚΟΠΕΡΤΟΝ σας και τα λέμε απο Σεπτέμβρη.

S09E25 - ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ... ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΟΛΑΣΗ

Το σταυροδρόμι των στυλ ειναι εδω.Εξπλοητεσιο, πλακσπλοητεσιο, σεξπλοητεσιο, λιγο λαστ χαουζ ον δε λεφτ, λιγο φανι γκεημζ, ίσως και λίγο κανονμπολ στις σκηνές με το αμάξι αλλα οκ dont quote us on that.Το ζήτημα είναι πως εδώ έχουμε να κάνουμε με μια ταινία που μποράει να μην έχει πατσεητ αλλα εχει ψυχή και ανησυχίες. Και μια γιαγιά που δεν μασάει. Που πάντα βοηθάει.Επίσης και.Χαίτη λαδοπόντικα....