Από το πένθος στην ψυχική ανά(σ)τάση
Το τραγικό γεγονός της σταύρωσης και του μαρτυρικού θανάτου του Ιησού Χριστού αποτελεί, κατά την άποψη μου, το κορυφαίο αρχέτυπο τραγωδίας στον Δυτικό πολιτισμό. Τα πάθη του Ιησού και ο σταυρικός του θάνατος αντανακλούν την οδύνη, τον τρόμο και την φρίκη ορισμένων εκ των πλέον ανυπόφορων καταστάσεων της ζωής. Με το παρόν επεισόδιο επιχειρώ μία συμβολική ερμηνεία του γεγονότος της σταύρωσης με σκοπό παρουσιάσω ορισμένες σκέψεις αναφορικά με την σημασία της επεξεργασίας του ψυχικού πένθους την οποία θεωρώ ως την "βασιλική οδό" που οδηγεί στην ψυχική ανά(σ)τάση . Πιστεύω ότι τόσο το χρονικό της σταύρωσης όσο και του θανάτου του Ιησού αποτελούν γεγονότα υψίστης συμβολικής σημασίας τα οποία σκιαγραφούν με παροιμιώδη τρόπο μερικές από τις τρομακτικότερες αγωνίες της ανθρώπινης ύπαρξης ανακινώντας μέσα μας έντονους φόβους και ανεπεξέργαστα πένθη. Περισσότερο από όλα, ωστόσο, θεωρώ ότι η σταύρωση του Ιησού αντανακλά την προσπάθεια ενός ανθρώπου να σηκώσει στις πλάτες του όλες τις τραγωδίες της ζωής, ανεβαίνοντας αργά, μαρτυρικά και με πόνο τον Γολγοθά της δικής του ύπαρξης σε μία ασύλληπτα επώδυνη πορεία προς την ψυχική του λύτρωση. Ο συμβολισμός της σταύρωσης και της ανάστασης του Ιησού δείχνει ότι η συναισθηματική ανάπτυξη και ωρίμανση μπορεί να επιτευχθεί μονάχα μέσα από την επιτυχή ολοκλήρωση της επεξεργασίας του επώδυνου της ύπαρξης. Όταν ολοκληρωθεί επιτυχώς η διεργασία, το άτομο αισθάνεται περισσότερο απαρτιωμένο και συγκροτημένο. Και ίσως αυτό να αποτελεί ένα είδος ψυχικής ανά(σ)τασης.
Πηγή: https://podcasters.spotify.com/pod/show/theodoros-papagathonikou/episodes/ep-e23b240