«Η αλήθεια είναι»: Ένα ρεαλιστικό έργο ή μια φαντασίωση;
Ποιες αλήθειες καταγγέλλει και καυτηριάζει στο νέο του έργο ο συγγραφέας Δημήτρης Δημητριάδης; Είναι ένα έργο που αφορά την ελληνική επικαιρότητα και τα γεγονότα που γίναμε όλοι κοινωνοί τα τελευταία χρόνια, πρόκειται για μια καταγγελία για την παθογένεια της ελληνικής οικογένειας; Ή κάτι άλλο;
Με το θεατρικό έργο «H αλήθεια είναι - δεν περιμέναμε να έχει τόσο αίμα μέσα του» του Δημήτρη Δημητριάδη η ομάδα bijoux de kant και ο σκηνοθέτης Γιάννης Σκουρλέτης επιχειρούν μια κατάβαση σε μια σκοτεινή πλευρά της ανθρώπινης ύπαρξης που βρίσκεται δίπλα μας και αναπαράγει στερεότυπα που αντιμάχονται κάθε διαφορετικότητα και «παρέκκλιση». Πρόκειται για ένα έργο που μιλά απροκάλυπτα για τη σκληρότητα της καθημερινότητας, τη συγκάλυψη της συναισθηματικής παθογένειας, τις στερεοτυπικές αντιλήψεις και τη στοχοποίηση του διαφορετικού. Παράλληλα μιλά για το σώμα, τη σεξουαλικότητα, τη συγγένεια, τη μνήμη, το τραύμα κι εντέλει την ταυτότητα. Όλα εκείνα που αφορούν στην σιωπηλή εξοικείωσή μας με τη βία.
Η bijoux de kant ισχυρίζεται ότι με αυτό το έργο του Δημητριάδη επιστρέφει όχι για να επουλώσει ένα τραύμα του παρελθόντος αλλά για να το μετασχηματίσει και να αναρωτηθεί για το παρόν. Είναι όντως έτσι; Άραγε έχει η θεατρική πράξη αυτή την ικανότητα, το κατάφερε αυτή η ομολογουμένως ενδιαφέρουσα προσέγγιση;