podlist.gr

Μια συνάντηση με τον Δημήτρη Καραντζά

Σε αυτό το επεισόδιο, η κριτικός θεάτρου Σοφία Ευτυχιάδου συνομιλεί με τον σκηνοθέτη Δημήτρη Καραντζά, έναν από τους πιο ταλαντούχους δημιουργούς της ελληνικής (και όχι μόνο) θεατρικής σκηνής. Από τη γοητεία που του άσκησε το θέατρο στα χρόνια της εφηβείας του και τη σχολή του "Εμπρός", όπου φοίτησε, τους δασκάλους του, τον Τάσο Μπαντή, την Άννα Μακράκη, την Ανέζα Παπαδοπούλου μέχρι την κατάκτηση των μεγάλων σκηνών, του Εθνικού, της Επιδαύρου, της Αβινιόν, τις συνεργασίες με σημαντικούς καλλιτέχνες του θεάτρου, η συζήτηση εστιάζει σε αυτές τις συναντήσεις που έχουν καθορίζει τον Δημήτρη Καραντζά ως καλλιτέχνη. Και, βεβαίως, δεν θα μπορούσε να λείπει και η αναφορά στο θέατρο "Προσκήνιο", το νέο μεγάλο βήμα στη διαδρομή του, αυτήν την επιστροφή σε ό,τι τον είχε συγκινήσει στο θέατρο καθώς ανακάλυπτε τις εστίες του ελεύθερου επιχορηγούμενου θεάτρου ως έφηβος.  

Πηγή: https://theatrika-eytyxhmata.castos.com/episodes/mia-synanthsh-me-ton-dhmhtrh-karantza

Περισσότερα επεισόδια

Μια συνάντηση με την Ιώ Βουλγαράκη

«Ένα θέμα είναι αυτό που με κινητοποιεί για να επιλέξω το υλικό που θα σκηνοθετήσω. Το παράδειγμα της Μισαλλοδοξίας του Γκρίφιθ είναι ενδιαφέρον. Τότε έψαχνα πάνω στο θέμα του εμφυλίου. Χωρίς όμως να ξέρω: θα μιλήσουμε για τον ελληνικό εμφύλιο, για τον εμφύλιο γενικώς ως φαινόμενο, για τον εμφύλιο ιστορικά και πολιτικά ή για τον εμφύλιο ως τάση ανθρώπινη; Και τότε ήταν ο Αργύρης ο Ξάφης που μου...

Μια συνάντηση με τον Γιάννη Καλαβριανό

«Πάντα κατέγραφα τις σκέψεις μου, από μικρός. Ίσως να φταίει ότι δεν έχω και πολύ καλή μνήμη. Και ακριβώς επειδή καταγράφω ερεθίσματα, συνειδητοποιώ ότι κάποιες φορές το μυαλό μου σκαλώνει σε συγκεκριμένα πράγματα κι εκεί καταλαβαίνω ότι ήρθε η γέννηση μιας νέας ιδέας. Έτσι ξεκίνησαν όλα τα έργα μου. Από πολύ μικρά κίτρινα post it που πήραν χώρο». Γιάννης Καλαβριανός Σε αυτό το podcast, η...

Μια συνάντηση με τον Ακύλλα Καραζήση

«Το θεατρικό μου όνειρο; Οι μεγάλες επιθυμίες που συναντιούνται με τις επιθυμίες των αλλονών —κυρίως στην πρόβα γίνεται αυτό— και κάνουν τη ζωή μιούζικαλ. Η τέχνη υπάρχει για να διαχυθεί κάποτε χειραφετημένη μέσα στη ζωή με έναν τρόπο επαναστατικό, όπως το θέλαν τα μανιφέστα του σουρρεαλισμού. Να γίνει η ζωή τέχνη, αυτό θέλω, τίποτε λιγότερο. Το θέατρο να καταργηθεί σαν θέατρο και να υπάρξει...