podlist.gr

Ντροπή και κοινωνικό άγχος WTFIA #64

Πίσω από την ντροπή κρύβεται η ανάγκη μου για αποδοχή και αναγνώριση. Φοβάμαι τι θα πουν για μένα, ότι θα εκτεθώ παραπάνω από αυτό που "επιτρέπεται" ή ότι δεν θα ανταποκριθώ στις προσδοκίες. Η ντροπή εξυπηρετεί την "καλή" πλευρά μου και αναστέλλει την περισσοτερότητα. Όμως η μεγαλύτερη ντροπή τελικά είναι να βρίσκομαι συνεχώς στα παρασκήνια της ζωής. Όλοι χωράμε στη σκηνή, όλοι αξίζουμε χειροκρότημα! Ευχαριστώ θερμά τον Λάμπρο που μας επισκέφθηκε και τα είπαμε χωρίς ντροπή. Ηχοληψία/Μιξάζ: Podcast4u studio, Κωνσταντίνος Καμζέλας https://www.instagram.com/whothefuckisalicepodcast?igsh=ZGFhdGwwbGE4djQy

Πηγή: https://podcasters.spotify.com/pod/show/aliki-petaxti/episodes/WTFIA-64-e31i7tr

Περισσότερα επεισόδια

Απ' τη μονάδα στην ομάδα WTFIA #68

Μήπως δεν φταίει το άγχος σε όλα τελικά, αλλά η απουσία ανθρώπινης παρουσίας γύρω μου; Μήπως δεν είναι ότι δεν μπορώ να κάνω σχέση, αλλά ότι έχω ξεμάθει να έχω κάποιον δίπλα μου; Μήπως δεν φταίνε τα ψυχολογικά μου, αλλά η ψευδαίσθηση ότι θα τα λύσω όλα και μέχρι τότε απομονώνομαι; Αν περιμένουμε να βρούμε τον εαυτό μας έξω από τις ανθρώπινες σχέσεις, μάλλον θα περιμένουμε πάρα...

Πότε έχω το δικαίωμα να ενοχληθώ; WTFIA #67

Εσύ μου κλείνεις το μάτι όμως δεν έχουμε κάτι Εγώ σε λέω μαλάκαμετά το πάμε στην πλάκαΒρίσκεις και κάποια άλλη Εγώ κάνω κεφάλι Όμως δεν δικαιούμαι Το συναίσθημα αρνούμαι Ξέρω δεν έχουμε σχέσηΑπλώς το χεις παραχέσει!Ηχοληψία/Μιξάζ: Podcast 4u studio,Κωνσταντίνος Καμζέλας

Υπάρχουν κι αυτές οι μέρες WTFIA #66

Κάποιες μέρες δεν είμαστε πολύ καλά. Συμβαίνουν αυτά στη live ζωή, οπότε συμβαίνουν και στις ηχογραφημένες εκπομπές. Προσωπικά πλέον, κάτι τέτοιες μέρες παίρνω τον πόνο μου παραμάσχαλα και συνεχίζω ό,τι κάνω. Το θέμα δεν είναι να είμαστε πάντα ανεβασμένοι, αλλά συνειδητοί και ζωντανοί στη σκηνή σαν ροκ συγκρότημα. Σαν ροκ μπαλάντα νιώθω τελευταία. Λύπη, αναμνήσεις, κλείσιμο κύκλων, βάθος....