podlist.gr

Οι άντρες τελικά κλαίνε ή δεν κλαίνε; WTFIA #60

Ένα επεισόδιο για τη δυσκολία κυρίως των straight αντρών (αλλά όχι μόνο) να βρουν τη νέα τους ταυτότητα, σε μια αρσενικοποιημένη κοινωνία, μα καθόλου αρρενωπή. Για την αποφυγή των συναισθημάτων τους και τι σημαίνει επιτέλους να συνδεθούν με τον εαυτό τους. Από την άλλη, γυναίκες που αντιγράφουν τα "κακώς κείμενα", σβήνουν κι εκείνες τον διακόπτη της καρδιάς και παρουσιάζουν μια στυγνή συμπεριφορά. Όπως είπε και το Alok Vaid-Menon, "Χρειαζόμαστε μαζικό κλάμα για τη straight κοινότητα". Ακούστε υπεύθυνα, και κλάψτε ελεύθερα!


Ηχοληψία/Μιξάζ: Podcast4u studio, Κωνσταντίνος Καμζέλας Ακολουθήστε στο instagram https://www.instagram.com/whothefuckisalicepodcast/profilecard/?igsh=ZGFhdGwwbGE4djQy

Πηγή: https://podcasters.spotify.com/pod/show/aliki-petaxti/episodes/WTFIA-60-e2us3ck

Περισσότερα επεισόδια

Υπάρχουν κι αυτές οι μέρες WTFIA #66

Κάποιες μέρες δεν είμαστε πολύ καλά. Συμβαίνουν αυτά στη live ζωή, οπότε συμβαίνουν και στις ηχογραφημένες εκπομπές. Προσωπικά πλέον, κάτι τέτοιες μέρες παίρνω τον πόνο μου παραμάσχαλα και συνεχίζω ό,τι κάνω. Το θέμα δεν είναι να είμαστε πάντα ανεβασμένοι, αλλά συνειδητοί και ζωντανοί στη σκηνή σαν ροκ συγκρότημα. Σαν ροκ μπαλάντα νιώθω τελευταία. Λύπη, αναμνήσεις, κλείσιμο κύκλων, βάθος....

Ούτε κάτι σοβαρό ούτε σ€χ WTFIA #65

Ξεκίνησαν να μιλάνε. Βγήκαν και δυο φορές. Εκείνος ήθελε κάτι περιστασιακό, όμως ούτε το περιστασιακό έγινε ποτέ. Και τελικά να χαρούμε ή να λυπηθούμε όταν κάποιος δεν θέλει ούτε ένα σκέτο σ€ξ από εμάς; Ηχοληψία/Μιξάζ: Κωνσταντίνος Καμζέλας,Podcast4u studio Instagram:

Ντροπή και κοινωνικό άγχος WTFIA #64

Πίσω από την ντροπή κρύβεται η ανάγκη μου για αποδοχή και αναγνώριση. Φοβάμαι τι θα πουν για μένα, ότι θα εκτεθώ παραπάνω από αυτό που "επιτρέπεται" ή ότι δεν θα ανταποκριθώ στις προσδοκίες. Η ντροπή εξυπηρετεί την "καλή" πλευρά μου και αναστέλλει την περισσοτερότητα. Όμως η μεγαλύτερη ντροπή τελικά είναι να βρίσκομαι συνεχώς στα παρασκήνια της ζωής. Όλοι χωράμε στη σκηνή, όλοι αξίζουμε...