93: Φασιστικοί χαιρετισμοί και Χρυσή Αυγή
Θα έπρεπε τα νεοναζιστικά κόμματα να είναι παράνομα; Με αφορμή έναν πρόσφατο, πολύκροτο ναζιστικό χαιρετισμό, ο Δημήτρης και η Μαριλένα συζητάνε για τη περιβόητη Χρυσή Αυγή και τη δράση της.
Σημειώσεις εκπομπής- Χαιρετισμός Κων/νου Πλεύρη
- Δολοφονία Παύλου Φύσσα
- Δολοφονία Σαχζάτ Λουκμάν
- Μάγδα Φύσσα
- Golden Dawn Watch
Δημήτρης:
[0:17] Γεια σας και καλώς ήρθατε στο Easy Greek podcast, το podcast που σας μαθαίνει ελληνικά με καθημερινούς, αυθεντικούς διαλόγους. Είμαι ο Δημήτρης και έχω μαζί μου την υπέροχη...
Μαριλένα:
[0:30] Σκέτο;
Δημήτρης:
[0:30] Πάω στα κλασικά. (ΟΚ) Πάω στα κλασικά, πάω στα κλασικά.
Μαριλένα:
[0:33] Αξιολάτρευτη;
Δημήτρης:
[0:35] Πεπατημένα. Να σκεφτώ. Αξιολάτρευτη, πολυαγαπημένη, (Ου!) εξαιρετική, ανεπανάληπτη, σούπερ-ντούπερ-ουάου.
Μαριλένα:
[0:46] Γιατί δεν μου τα λες όλα αυτά όταν τσακωνόμαστε;
Δημήτρης:
[0:49] Μοναδική.
Μαριλένα:
[0:51] Ή έστω όταν δεν τσακωνόμαστε.
Δημήτρης:
[0:53] Τότε θα θέλω να σου πω όλα τα αντίθετα. Η χειρότερη...
Μαριλένα:
[0:57] Τη γκρινιάρα που θέλει να είναι όλα τακτοποιημένα.
Δημήτρης:
[1:01] Η φριχτή.
Μαριλένα:
[1:02] Ε όχι τόσο πολύ. Όλα αυτά νιώθεις;
Δημήτρης:
[1:05] Ε όταν τσακωνόμαστε τα νιώθω. (Φριχτή;) Ευτυχώς... Ε ναι. (Φριχτή!) Ευτυχώς...
Μαριλένα:
[1:10] ΟΚ. Ενδιαφέρον, παιδιά, για πες.
Δημήτρης:
[1:12] Εσύ δεν το νιώθεις για μένα όταν...;
Μαριλένα:
[1:14] Όχι. Εγώ λέω απλώς σπασα-μπιμ-.
Δημήτρης:
[1:18] Αυτό σημαίνει ότι τα συναισθήματα είναι παροδικά (ΟΚ) και δεν πρέπει να τα εμπιστευόμαστε γιατί τη μία στιγμή μπορεί να νιώθω ότι θέλω να σε πνίξω...
Μαριλένα:
[1:28] Ωραία, παιδιά, ναι.
Δημήτρης:
[1:29] ...αλλά ευτυχώς αυτό φεύγει και αυτό σημαίνει ότι δεν είναι πραγματικό.
Μαριλένα:
[1:33] Ισχύει, ισχύει. Το επιβεβαιώνω. Με συγχωρείς εντωμεταξύ τώρα, δώσε μου ένα λεπτάκι να βάλω τα γυαλιά ηλίου μέσα στο στούντιο. Παιδιά, έχω πάθει μία τρομερή μόλυνση στα μάτια μου και - συγγνώμη, τώρα, ένα λεπτάκι να το φτιάξω - και δεν μπορώ να σταθώ μέσα στο σπίτι ακόμα και με σχεδόν κλειστά παράθυρα χωρίς γυαλί ηλίου. Ωραία τώρα φοράω και τα δύο. ΟΚ.
Δημήτρης:
[1:54] Εντάξει, Μαριλού, είσαι διάσημη αλλά όχι και τόσο ντίβα.
Μαριλένα:
[1:57] Όχι, δεν...
Δημήτρης:
[1:59] Πρέπει να φοράω τα γυαλιά ηλίου μέσα στο σπίτι.
Μαριλένα:
[2:02] Πρέπει να με βγάλεις μια φωτογραφία που φοράω και τα δύο γυαλιά αυτή τη στιγμή και δεν βλέπω και καλά. Πω πω, πονάνε πολύ τα μάτια μου σήμερα αλλά εντάξει, δεν πειράζει. Για αυτό πολλές φορές όταν με βλέπετε σε επεισόδιο Easy Greek να κλείνω τα μάτια ή να βάζω τα χέρια μου μπροστά ή να εμφανίζομαι και με γυαλί ηλίου, κάτι που δεν αρέσει στον Δημήτρη, δεν το κάνω επειδή είμαι ντίβα, αν και είμαι σιγά-σιγά, το κάνω γιατί πονάνε τα μάτια μου απλά.
Δημήτρης:
[2:26] Γιατί σε λέμε ντίβα, τι συνέβη, Μαριλού;
Μαριλένα:
[2:28] Όχι καλέ, πλάκα κάνω, επειδή φοράω το γυαλί ηλίου μέσα στο στούντιο.
Δημήτρης:
[2:31] Όχι, αλλά λες, «Γίνομαι σιγά-σιγά ντίβα», πες, στο...
Μαριλένα:
[2:34] Καλέ, αστειεύομαι, ντίβα.
Δημήτρης:
[2:36] Ναι αλλά το λέμε... Δεν το λέμε έτσι στην τύχη, κάτι συμβαίνει...
Μαριλένα:
[2:41] Θα σας πω τι συνέβη πριν λίγες μέρες νομίζω ήτανε, δεν θυμάμαι, δεν έχει σημασία, την Τετάρτη. Τέλος πάντων. Είναι μία μέρα που είμαι πάρα πολύ κουρασμένη γιατί ο Σταύρος έχει ξυπνήσει στις 5:00 το πρωί και φωνάζει «μαμά-μαμά« και είμαι «Θεέ μου», πάω τον ταΐζω, πάω να φύγω, ξυπνάει με το πού πάω να φύγω, «μαμά-μαμά», έτσι είχαμε αρκετή ώρα να διαπραγματευτούμε αν θα ξανακοιμηθεί ή θα ξεκινήσουμε τη μέρα στις 5:00 το πρωί. Τέλος πάντων, με πήρε ο ύπνος δίπλα στην κούνια, κοιμήθηκα στο πάτωμα, ξυπνήσαμε νωρίς σχετικά, όλα αυτά που παθαίνουν οι μαμάδες όταν έχουνε μωρά-παιδιά, οπότε παρόλ' αυτά λέω θα τον βγάλω μία βόλτα το απόγευμα.
[3:20] Γιατί θεωρώ ότι οι βόλτες είναι κάτι που μας δένουνε και περνάμε πολύ όμορφα και οι δυο μαζί, τον πηγαίνουμε στη θάλασσα οπότε σούπερ, και έχω βγει, Δημήτρη, όπως με είδες και το ξέρεις, σχεδόν με τις πιτζάμες. Έχω ένα ρούχο το οποίο το φοράω συνήθως στα καράβια, έτσι για να βρωμίζει, το οποίο είναι ανάμεσα στο πιτζάμα και κανονικό ρούχο, αυτή η πράσινη σαλοπέτα. Και έχω βγει, λοιπόν, με το ρούχο σχεδόν πιτζάμες, τα μαλλιά μου τελείως αχτένιστα, τελείως απεριποίητη, ο Σταύρος σαν να μη συμβαίνει κάτι μες στην καλή χαρά και την ώρα που ανεβαίνουμε, έτσι, μία μικρή ανηφόρα που έχουμε λίγο πριν να φτάσουμε στο σπίτι γυρνάει ένα παιδάκι - παιδάκι, ξέρω γω, ήτανε 15 χρονών - ένα εφηβάκι και μου χαμογελάει τόσο πολύ και λέω, «Ωπ, Easy Greek fan». Δεν... Έτσι, ντράπηκα να του μιλήσω και μετά μιλάει στη μαμά του και γυρνάει και η μαμά του και μου χαμογελάει πάρα πολύ και ήταν κι οι δύο πάρα πολύ χαρούμενοι που με είδανε σε αυτό το χάλι να σέρνω το καροτσάκι με το παιδί μέσα και του λέω, «Α βλέπεις Easy Greek ε;» και μου λέει, «Ναι, ναι, σας αγαπάω, σας θαυμάζω, και εγώ και η μαμά μου». Και εκεί ένιωσα αυτό που πολλές φορές λέμε με τον Δημήτρη και γελάμε, ότι ακόμα και ο Nick Cave που είναι τόσο σούπερ διάσημος κάποια στιγμή απλά βγαίνει με τις παντόφλες του και πηγαίνει σούπερ μάρκετ. Οπότε ένιωσα ένα τέτοιο πράγμα, ένα τέτοιο συναίσθημα.
Δημήτρης:
[4:37] Μ' αρέσει που το παράδειγμα είναι ο Nick Cave.
Για την υπόλοιπη απομαγνητοφώνηση, γίνετε μέλη μας..
