64: Το πρόβλημα με την ανεξερεύνητη ζωή
Σε αυτό το επεισόδιο συζητάμε για το πρόβλημα με την καταπίεση των συναισθημάτων μας μέσα από στρατηγικές αποφυγής. Και την ανεξερεύνητη ζωή που δεν αξίζει να ζεις.
Όσο πιο γρήγοροι γίνονται οι ρυθμοί και όσο πιο απασχολημένοι/ες είμαστε, τόσο περισσότερο χρόνο για να σκεφτόμαστε χρειαζόμαστε στο πρόγραμμά μας.
Πώς δημιουργείς αυτόν τον χώρο και χρόνο για τον εαυτό σου και τι θα πρότεινες σε κάποιον που δυσκολεύεται να το κάνει;
Σκέψου το λίγο. Πώς δημιουργείς χώρο και χρόνο για τον εαυτό σου, μέσα σε έναν κόσμο φτιαγμένο για να σε εμποδίσει να το κάνεις;
Από την άλλη, δεν είναι πάντα και τόσο κακό το να είσαι διαρκώς απασχολημένη/ος. Επειδή τότε δεν έχει χρόνο το μυαλό να αναμασάει όσα σε βασανίζουν.
Πράγματι, δεν είναι κακό. Ίσα-ίσα που σε κάποιες περιπτώσεις, στις οποίες αυτά που αισθάνεσαι είναι πάνω από τις δυνάμεις σου, οι στρατηγικές αποφυγής είναι η καλύτερή σου επιλογή.
Το θέμα είναι αν τις επιλέγεις ή αν σε επιλέγουν.
Αυτό είναι το θέμα του newsletter αυτήν την εβδομάδα. Θα μιλήσουμε για τις στρατηγικές αποφυγής και θα σου προτείνω μια πρακτική που θα σε βοηθήσει να τις επιλέγεις, αντί να κάνουν κατάληψη στη ζωή σου αυτόματα.
Θα το λάβεις την Παρασκευή από το newsletter.
Πρώτα, όμως, ας μιλήσουμε για καταπίεση…
Καλή ακρόαση!
Επιπλέον υλικό Κάτι για να θυμάσαι το επεισόδιο:- «Το πιο μακρύ ταξίδι είναι 35 εκατοστά: από το μυαλό στην καρδιά.» ~ Παλιά Ζεν παροιμία
- «Mια ανεξερεύνητη ζωή είναι μια ζωή που δεν αξίζει να τη ζει κανένας άνθρωπος.» ~ Σωκράτης
- Δεν είναι οι εμπειρίες εκείνες που της δίνουν βάθος, αλλά το πόσο βαθιά μπορείς να αισθανθείς τα συναισθήματά σου. [...] στο εδώ και τώρα - όσο βαρετό, αδιάφορο, επίπονο ή τρομακτικό κι αν είναι αυτό. Το να προσπαθούμε πάσει θυσία να αποφύγουμε τη στιγμή, λέει πολλά για τη σχέση με τον εαυτό μας. Επειδή σε τελική ανάλυση, αυτό που πραγματικά αποφεύγουμε είναι ο ίδιος μας ο εαυτός.