podlist.gr

Αθηναϊκή οπερέτα: Ευρωπαϊκός αέρας στη ζωή των αστών του Mεσοπολέμου

Πότε και υπό ποιες συνθήκες εμφανίζεται η οπερέτα στην Αθήνα; Πού βρίσκεται ιστορικά τότε η πόλη; Ποια η υποδοχή της από το κοινό; Και ποια από τους ηθοποιούς; Τι είδους θεματολογία πραγματεύονταν;

Ποια είναι η ιστορία μιας από της πιο γνωστές αθηναϊκές οπερέτες αυτής των «Απάχηδων των Αθηνών»; Ποιοι ήταν οι μεγάλοι σταρ της αθηναϊκής οπερέτας; Και ποιες οι μεγάλες σκηνές;Τι συμβαίνει κατά τη δεκαετία του 1930 και πότε φθίνει πια η οπερέτα ως είδος;

Ποιο είναι το κοινωνικό και καλλιτεχνικό αποτύπωμα της αθηναϊκής οπερέτας σήμερα;

Ο Αλέξανδρος Ευκλείδης είναι Επίκουρος Καθηγητής στο Τμήμα Παραστατικών και Ψηφιακών Τεχνών του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου. Σπούδασε στο Τμήμα Θεάτρου της Σχολής Καλών Τεχνών του Α.Π.Θ. και πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές θεατρολογίας στο Institut d’Etudes Théâtrales του Πανεπιστημίου Paris III-Sorbonne Nouvelle. Εκπόνησε διδακτορική διατριβή στο Τμήμα Θεάτρου του Α.Π.Θ. ως υπότροφος του Ι.Κ.Υ. Άρθρα του έχουν δημοσιευθεί σε Ελλάδα και εξωτερικό. Μεταξύ 2003-2008 συμμετείχε ως ερευνητής σε σεμινάρια και συλλογικούς τόμους του Εργαστηρίου για τη Διαμεσικότητα και τις Παραστατικές Τέχνες (ARIAS) του CNRS. Έχει διδάξει στα Τμήματα Θεάτρου του Α.Π.Θ. (2008-2012, 2016-2017), Μουσικής Επιστήμης και Τέχνης του Πανεπιστημίου Μακεδονίας (2005-2012), Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πατρών (2007-2008, 2017-2018), καθώς επίσης στη Θερινή Ακαδημία και τη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου (2008-2010) Εργάστηκε στο Κ.Θ.Β.Ε. ως σύμβουλος δραματολογίου (2002/04). Ως σκηνοθέτης έχει ανεβάσει κυρίως έργα μουσικού θεάτρου και όπερας. Μεταξύ άλλων έχει σκηνοθετήσει: W. A. Mozart, Le Nozze di Figaro (Εθνική Λυρική Σκηνή 2019, 2021), Thomas Adès, Powder her face (Εναλλακτική Σκηνή ΕΛΣ, 2019), Το λυκόφως των χρεών, βασισμένο στον Wagner (Εναλλακτική Σκηνή ΕΛΣ, 2017), Arnold Schoenberg, Pierrot lunaire (Στέγη Ιδρύματος Ωνάση, 2016), Γιάννη Χρήστου, Αναπαραστάσεις (Εναλλακτική Σκηνή ΕΛΣ, 2016) Γ. Κουμεντάκη, Η φόνισσα (ΕΛΣ, 2014, 2016, 2021), Johann Strauss II, Η νυχτερίδα (ΕΛΣ, 2014, 2020), Χ. Γωγιού, Νέα Ελλάδα (the making of) (Athens Bienniale 2013 και Θέατρο Τέχνης 2014), AirRossini (Neuköllner Oper Berlin, 2013), Kurt Weill, Der Jasager & Mahagonny Songspiel (Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης, 2014), Yasou Aida! (Neuköllner Oper Berlin, 2012), Θεόφραστος Σακελλαρίδης, Η κόρη της καταιγίδος (Φεστιβάλ Αθηνών 2011, Δημοτικό Θέατρο Πειραιά 2013), Unknown Dialects: 8 μουσικές διαλέξεις με μουσική του Γ. Κουμεντάκη (Φεστιβάλ Αθηνών, 2010), Ruggero Leoncavallo, I Pagliacci και Gaetano Donizetti Rita (ΕΛΣ, 2009), Giacomo Puccini, La bohème (Όπερα Θεσσαλονίκης, 2009), Ruggero Leoncavallo, I Pagliacci και Edipo Re (Όπερα Θεσσαλονίκης, 2008), Igor Stravinsky, Η ιστορία του στρατιώτη (Κ.Θ.Β.Ε., 2003), G. F. Handel, Acis and Galatea (Δημοτικό Θέατρο Καλαμαριάς, 2002). Υπήρξε σκηνοθέτης in residence στην ΕΛΣ (2013-2017). Διετέλεσε καλλιτεχνικός διευθυντής της Εναλλακτικής Σκηνής της Εθνικής Λυρικής Σκηνής (2017-2022).

Φωτό εξωφύλλου: © Ταινιοθήκη της Ελλάδος

Περισσότερα επεισόδια

Η Αθήνα της Μαρίας Κάλλας: Η πόλη που την πλήγωσε αλλά και τη διαμόρφωσε

Η Μαρία Κάλλας, εμβληματική μορφή της όπερας, είχε ιδιαίτερο δεσμό με την Αθήνα, την πόλη όπου πέρασε τα νεανικά της χρόνια και διαμορφώθηκε καλλιτεχνικά. Εκεί έκανε τα πρώτα της βήματα στη σκηνή, καλλιεργώντας το ταλέντο της κάτω από δύσκολες κοινωνικές και ιστορικές συνθήκες. Η ελληνική πρωτεύουσα δεν ήταν μόνο η αφετηρία εκκίνησής της, αλλά και σημείο επιστροφής και αναστοχασμού. Η σχέση της...

Διάλογος Μηλίων-Αθηναίων: Μαθήματα εξωτερικής πολιτικής από το 416 π.Χ

Το καλοκαίρι του 416 π.Χ, οι Αθηναίοι αποφασίζουν να εκστρατεύσουν στη Μήλο, με πολύ μεγάλη στρατιωτική δύναμη, με στόχο να εκβιάσουν τη Μήλο ώστε να ενταχθεί στην Αθηναϊκή συμμαχία. Ωστόσο, η ίδια θέλει να κρατήσει μια ουδέτερη στάση κι αυτό θίγει το κύρος των Αθηναίων, οι οποίοι δεν μπορούν να ανεχτούν πως δεν μπορούν να υποτάξουν ένα μικρό και ανίσχυρο νησί.Γιατί ο διάλογος των Μηλίων με...

Η Αθήνα της Πηνελόπης Δέλτα

Ενάμιση χρόνο πριν την αυτοκτονία της, στις 2 Μαΐου του 1941, η Πηνελόπη Δέλτα ολοκληρώνει το τελευταίο της έργο, τις «Ρωμιοπούλες». Η ίδια ζητά να εκδοθεί αργότερα, μετά από τα υπόλοιπα μυθιστορήματα και τις «Αναμνήσεις» της. Οι «Ρωμιοπούλες» κυκλοφορούν 75 χρόνια μετά τη συγγραφή τους, το 2014, από τις εκδόσεις Ερμής και αποτελούν το μεγαλύτερο και πιο «ενήλικο» μυθιστόρημα της Δέλτα. Αλλά...