podlist.gr

Τι σήμαινε να είσαι ασθενής στο Αιγινήτειο στις αρχές του 20ου αιώνα;

Πότε ιδρύεται το Αιγινήτειο και από πού παίρνει το όνομά του; Ποια η αποστολή του; Ποια η σχέση αρχικά του Αιγινητείου με το Πανεπιστήμιο Αθηνών; Ποιοι το επανδρώνουν αρχικά;

Πώς «επιλέγονταν» οι ασθενείς για νοσηλεία; Ποιες παθήσεις είχαν οι ασθενείς που εισήχθησαν τις δύο πρώτες δεκαετίες
του 20ού αιώνα; Υπήρξαν κοινωνικά κριτήρια στην προσφορά δωρέαν νοσηλείας;

Εφαρμόζονταν ιατρικές πρακτικές που σήμερα θα φάνταζαν παράξενες; Υπήρξαν αντιδράσεις; Τι είναι το Κίνημα Αυτοσυνηγορίας; Πώς ξεκινά, πώς εξελίσσεται και ποια τα αιτήματα του; Ποιος ο ρόλος του Αιγινητείου σήμερα;

Η Δέσπω Κριτσωτάκη είναι ιστορικός, ερευνήτρια στο Κέντρον Ερεύνης της Ιστορίας του Νεωτέρου Ελληνισμού της Ακαδημίας Αθηνών και διδάσκουσα στο Μεταπτυχιακό Δημόσια Ιστορία του Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου.

Αποφοίτησε από το Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών το 2003 και συνέχισε τις σπουδές της στην ιστορία στο Πανεπιστήμιο της Γλασκόβης. Εκπόνησε τη διδακτορική της διατριβή στο Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης με θέμα «Ψυχική ασθένεια και ψυχιατρική νοσηλεία. Κοινωνικές προσλήψεις και λειτουργίες της ψυχιατρικής και των ψυχιατρικών ιδρυμάτων στην Ελλάδα και τη Σκοτία των αρχών του 20ού αιώνα». Από τότε έχει πάρει μέρος σε πολλά ερευνητικά προγράμματα με κεντρικές θεματικές την ιστορία της ψυχικής υγείας και των επιστημών και επαγγελμάτων «ψ», της κοινωνικής πρόνοιας, των εθελοντικών συσσωματώσεων, της παιδικής ηλικίας, της οικογένειας, της σεξουαλικότητας και της εγκληματικότητας.

Έχει δημοσιεύσει πολυάριθμα άρθρα και κεφάλαια και έχει επιμεληθεί δύο συλλογικούς τόμους στα αγγλικά. Έχει δημοσιεύσει τη μονογραφία «Ψυχική υγιεινή», κοινωνική πρόνοια και ψυχιατρική μεταρρύθμιση στη μεταπολεµική Ελλάδα. Το Κέντρο Ψυχικής Υγιεινής και Ερευνών, 1956-1978, Αθήνα, Πεδίο, 2016. Υπό έκδοση, στα αγγλικά, από την Palgrave MacMillan, είναι η μονογραφία της Ψυχική υγεία και ψυχιατρική περίθαλψη στην Ελλάδα των αρχών του 20ού αιώνα.

Περισσότερα επεισόδια

Χώρα, Γρόττα, Μητρόπολη: Πώς ένα λιμάνι έγραψε την ιστορία της Νάξου

Η Νάξος υπήρξε ένα νησί όπου η τέχνη, η τεχνολογία και οι καθημερινές πρακτικές διαμόρφωναν μια κοινωνία υπό συνεχή μεταμόρφωση. Από τη Μητρόπολη και τη Γρόττα ως τα Ύρια και το Τσικαλαριό, οι αρχαιολογικοί χώροι αποκαλύπτουν πώς οι τεχνίτες, τα λιμάνια και οι εμπορικές επαφές συνέδεσαν το νησί με το Αιγαίο και πιθανόν με μέρη πέρα από αυτό.Η αρχαιολόγος Ξένια Χαραλαμπίδου «διαβάζει» τα υλικά...

«Έτσι θέλω να σε θυμάμαι»: Η ταφική τέχνη στην αρχαία Αθήνα

Στην αρχαία Αθήνα, ο τρόπος που οι άνθρωποι τιμούσαν τους νεκρούς τους ήταν ιδιαίτερα σημαντικός και εκφραζόταν μέσα από συγκεκριμένα ταφικά έθιμα και την τέχνη. Οι λήκυθοι, μικρά αγγεία που χρησιμοποιούνταν στην ταφή, αποτελούσαν σύμβολα μνήμης και σεβασμού προς τους αποθανόντες. Παράλληλα, οι οικογένειες εξέφραζαν την αγάπη και τη λύπη τους μέσα από μνημεία και αγάλματα που αντικατέστησαν τα...

Ηριδανός: Ο αόρατος ποταμός της Αθήνας

Η Αγιάτη Μπενάρδου συζητά με τον αρχαιολόγο και ερευνητή Στέλιο Λεκάκη για τον ποταμό Ηριδανό, τον μικρό αλλά σημαντικό υδάτινο άξονα που επηρέασε βαθιά την εξέλιξη της αρχαίας Αθήνας.Υπήρξε καθοριστικός για την οργάνωση της πόλης: τροφοδότησε την Αγορά, όρισε συνοικίες, υπαγόρευσε τα όρια του Κεραμεικού και αποτέλεσε σημείο αναφοράς για τους αρχαίους Αθηναίους. Σήμερα, αν και το μεγαλύτερο...