Νίκος Χριστοδουλάκης: «Υπάρχει ένα οργανωμένο δίκτυο που αφαιμάζει κοινοτικούς πόρους με πολιτική κάλυψη»
«Τα κοινοτικά χρήματα θα μπορούσαν να στηρίξουν την πραγματική κτηνοτροφία, αλλά αντί για αυτό, όπως αποκαλύπτεται, υπάρχει ένα οργανωμένο δίκτυο που αφαιμάζει κοινοτικούς πόρους με πολιτική κάλυψη», αναφέρει στο Lifo Politics ο πρώην υπουργός Οικονομικών και καθηγητής, Νίκος Χριστοδουλάκης, επικεφαλής του ινστιτούτου InSocial και μέλος του Πολιτικού Κέντρου του ΠΑΣΟΚ.
Ο Ν.Χριστοδουλάκης επισημαίνει πως «πολλοί νόμιζαν ότι η κρίση θα φέρει έναν εξαγνισμό της ελληνικής κοινωνίας, οι κρίσεις όμως φτωχαίνουν τις κοινωνίες και τις κάνουν πιο εχθροπαθείς. Αυτό συνέβη και στην περίπτωση της Ελλάδας». «Η κρίση μας έκανε χειρότερους» λέει.
Υποστηρίζει πως καθήκον της κυβέρνησης που εξελέγη το 2019, και ξανά το 2023, θα ήταν, «αντί να κομπάζει με διάφορες αερολογίες περί επιτελικού κράτους, να δει τι μπορεί να συμμαζέψει θεσμικά γι’ αυτήν τη χώρα, να κάνει τους θεσμούς να λειτουργούν καλύτερα».
«Βλέπω επαναλαμβανόμενα μοτίβα πελατειακών συμπεριφορών»
Ο πρώην υπουργός Οικονομικών αναφέρει ότι το Ταμείο Ανάκαμψης δίνει τη δυνατότητα στη χώρα να ανασυνταχθεί επενδυτικά, «αλλά μέχρι τώρα, μόνο αυτό δεν γίνεται. […] Αντ’ αυτού, βλέπουμε μια διαδικασία αναθέσεων και κατανομής των κονδυλίων που κανείς δεν γνωρίζει, και αντί να αυξηθούν οι επενδύσεις, ήρθε ο ΟΟΣΑ πριν από έναν μήνα και προειδοποίησε ότι υπάρχει σοβαρή κάμψη».
«Να δημοσιευτούν τα ονόματα των επιχειρήσεων που ενισχύονται από το πρόγραμμα του Ταμείου Ανάκαμψης»
Αρκετές επιχειρήσεις επωφελούνται από την αδιαφάνεια του Ταμείου Ανάκαμψης, λέει, και προτείνει, αν η κυβέρνηση θέλει να αποδείξει ότι πραγματικά υπηρετεί έναν εθνικό στόχο με αυτήν τη μεγάλη επενδυτική ενίσχυση που είχε από την Ε.Ε. «να δημοσιεύσει τα ονόματα των επιχειρήσεων που ενισχύονται από αυτό το πρόγραμμα».
«Η golden visa εγκυμονεί μεγάλους κινδύνους για τη χώρα»
Για το καθεστώς της golden visa υποστηρίζει ότι πρέπει να καταργηθεί ολοσχερώς, όπως έκαναν άλλες χώρες της Ε.Ε. οι οποίες είδαν τους μέγιστους κινδύνους που αυτή εγκυμονεί.
«Επιδοματοκρατία»
Υποστηρίζει ότι η κυβέρνηση διατηρεί έναν μηχανισμό επιδομάτων ο οποίος παρεμβαίνει μόλις εκδηλώνεται μια κρίση, για να αμβλύνει τις αντιδράσεις.
«Υπέρ του ReArm, αλλά με όρους»
Δηλώνει υπέρ του επανεξοπλισμού της Ε.Ε., αλλά θεωρεί ότι πρέπει να τεθούν τρεις όροι: α) να μην περικοπούν κοινωνικά κονδύλια, β) να ελεγχθεί από την Ε.Ε. η όρεξη της Γερμανίας να αποκτήσει τον ισχυρότερο στρατό της Ευρώπης σε λίγα χρόνια και γ) να αποκλειστεί η Τουρκία.
