podlist.gr

Η Μοραβία, τώρα στα ανατολικά της Τσεχίας είχε και έχει κι αυτή τη λαϊκή της παράδοση. Τα τέσσερα αδέρφια γύρισαν τον κόσμο και εκπλήρωσαν το πεπρωμένο τους.

-----------------------

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ: Περιέχει βία ενάντια σε ζώα

-----------------------

Επισκεφθείτε μας: www.karakaxa.org

Τίτλοι αρχής: กระต่ายเต้น ระนาดเอก από τον χρήστη chat080222 μέσω pixabay.com

Ηχητικά εφέ: freesound.org

-----------------------

ΠΛΗΡΕΣ ΚΕΙΜΕΝΟ

Τα Τέσσερα Αδέρφια

Ήταν μια φορά ένας κυνηγός που είχε τέσσερεις γιους, που ήθελαν να γνωρίσουν τον κόσμο. Όταν έγιναν όλοι τους δεκαέξι χρονών είπαν στον πατέρα τους: «Θα πάμε να ταξιδέψουμε στον κόσμο πατέρα. Δώσε μας χρήματα για το ταξίδι». Ο πατέρας έδωσε στον καθένα 100 χρυσά φλουριά κι ένα άλογο. Καβάλησαν τα άλογα και ξεκίνησαν το ταξίδι τους.

Στην κορυφή ενός βουνού βρέθηκαν μπροστά σε ένα σταυροδρόμι με τέσσερις κατευθύνσεις και στη μέση μια οξιά. Εκεί σταμάτησαν και ο μεγαλύτερος είπε στους υπόλοιπους: «Αδέρφια μου, ας χωριστούμε εδώ κι ας πάρει ο καθένας από ένα διαφορετικό δρόμο προς αναζήτηση της τύχης του. Ας βυθίσουμε ο καθένας το μαχαίρι μας σε αυτή την οξιά κι ας ορκιστούμε σε ένα χρόνο και μια μέρα να ξαναβρεθούμε εδώ. Τα μαχαίρια αυτά θα είναι οιωνοί. Αν κάποιο από αυτά τα μαχαίρια σκουριάσει θα σημαίνει, ότι αυτός στον οποίο ανήκει θα έχει πεθάνει. Αν δεν έχει σκουριάσει, θα είναι ζωντανός».

Ο κάθε αδελφός πήρε και διαφορετικό μονοπάτι και όταν συνάντησαν πόλεις ή χωριά εγκαταστάθηκαν και μάθανε κι από μια τέχνη. Ο μεγαλύτερος έγινε μπαλωματής, ο δεύτερος κλέφτης, ο τρίτος αστρολόγος και ο μικρότερος κυνηγός. Μόλις πέρασε ο χρόνος και μια μέρα, πήγαν όλοι για τη συνάντησή τους στην οξιά. Ο μεγαλύτερος έφτασε πρώτος και τράβηξε το μαχαίρι του από το δέντρο. Προς μεγάλη του χαρά είδε ότι κανένα από τα άλλα μαχαίρια δεν είχε σκουριάσει, που σήμαινε ότι όλα του τ’ αδέλφια ζούσαν και ήταν καλά. Πήρε τον δρόμο για το πατρικό του και, όταν έφτασε τον προϋπάντησε ο πατέρας του:

- Καλώς ήλθες γιε μου. Τι τέχνη έμαθες εκεί στον κόσμο;

- Πατέρα, δεν θα σε γεμίσω παραμύθια, είμαι μπαλωματής.

- Πολύ χρήσιμο επάγγελμα διάλεξες...

- Αλλά πατέρα δεν είμαι μπαλωματής σαν όλους τους άλλους. Αν μου φέρουν κάτι για επισκευή, αρκεί να πω “να διορθωθεί” και αμέσως αυτό φτιάχνεται.

Ο πατέρας πήγε με δυσπιστία και έφερε ένα πανωφόρι, που είχε φαγωθεί στους αγκώνες. Ο γιος του το πήρε στα χέρια του και είπε «Ας διορθωθεί» κι ευθύς το πανωφόρι έγινε σαν καινούριο! Ο πατέρας πήρε το πανωφόρι και δεν είπε τίποτα άλλο.

Την επόμενη μέρα έφτασε στην οξιά και ο δεύτερος γιος του κυνηγού. Έβγαλε το μαχαίρι του από το δέντρο και κοίταξε τα άλλα δύο που ήταν ακόμη εκεί, παρατηρώντας ότι το τελευταίο έλειπε: «Δόξα Σοι! Ο μεγάλος αδερφός έχει ήδη γυρίσει στον πατέρα μας και οι άλλοι δύο ζουν και είναι καλά», σκέφτηκε και συνέχισε το δρόμο για το πατρικό του. Σαν έφτασε, ο πατέρας του τον καλωσόρισε και του είπε:

- Γιε μου, εσύ τι τέχνη έμαθες;

- Πατέρα, δεν έχει νόημα να σου λέω ιστορίες, είμαι κλέφτης!

- Πολύ επικερδή τέχνη διάλεξες, ντροπή σου!

- Μα πατέρα, δεν είμαι κλέφτης σαν όλους τους άλλους. Αν σκεφτώ κάτι, όπου και να βρίσκεται, εμφανίζεται μπροστά μου μονομιάς.

Τότε, από μπροστά τους πέρασε γρήγορα ένας λαγός και καθώς απομακρυνόταν, ο πατέρας ζήτησε με δυσπιστία στον γιο του, να του φέρει τον λαγό. Εκείνος είπε «ο λαγός από εκεί να έρθει εδώ» και μπροστά στα πόδια τους εμφανίστηκε ο λαγός. Ο πατέρας σήκωσε το λαγό και μπήκε στο σπίτι, χωρίς να πει τίποτα άλλο.

Την τρίτη μέρα έφτασε στην οξιά και ο τρίτος γιος. Τράβηξε το μαχαίρι του και είδε πως το μοναδικό που απέμενε καρφωμένο στο δέντρο δεν είχε ίχνος σκουριάς: «Κύριε δόξα Σοι, ο μικρότερος ζει και είναι καλά και οι άλλοι δυο αδελφοί μου είναι ήδη στο σπίτι του πατέρα», σκέφτηκε και αναχώρησε κι αυτός να συναντήσει τα αδέρφια και τον πατέρα του. Σαν έφτασε στο πατρικό του, ο πατέρας του τον καλωσόρισε και τον ρώτησε τι τέχνη είχε μάθει τον καιρό που έλειπε:

- Πατέρα, δεν θα σε ζαλίσω με ιστορίες, είμαι αστρολόγος.

- Πολύ χρήσιμη τέχνη διάλεξες...

- Πατέρα μου, δεν είμαι αστρολόγος σαν όλους τους άλλους. Σαν κοιτώ στον ουρανό, μπορώ και βλέπω ολάκερο τον κόσμο ταυτόχρονα.

Την τέταρτη μέρα, πλησίασε την οξιά και ο μικρότερος αδερφός και βλέποντας πως δεν είχε μείνει μαχαίρι καρφωμένο πάνω στο δέντρο, χαρούμενος είπε στον εαυτό του: «Μιας και όλα μου τα αδέρφια είναι ζωντανά και ήδη με τον πατέρα, ας βιαστώ κι εγώ να τους βρω». Και τράβηξε τον δρόμο για το πατρικό του, όλο χαρά. Όταν έφτασε, ο πατέρας του τον ρώτησε:

- Εσύ τι τέχνη έμαθες, εκεί που ήσουν;

- Την τέχνη του κυνηγού, πατέρα.

- Άρα δεν ντράπηκες να ακολουθήσεις τα βήματά μου. Είσαι καλός γιος.

- Μα πατέρα, δεν είμαι κυνηγός σαν εσένα, ούτε σαν όλους τους άλλους. Αν υπάρχει κάποιο εξαιρετικό και δυσεύρετο θήραμα τότε εγώ λέω “ας θηρευτεί” και μεμιάς το ζώο πεθαίνει.

Ο πατέρας κοίταξε έξω από το παράθυρο και είδε έναν λαγό να τρέχει έξω στα χωράφια, αρκετά μακριά: «Γρήγορα, πιάσ’ τον!» είπε στο μικρότερο και μόλις αυτός είπε τα λόγια, ο λαγός σωριάστηκε νεκρός. «Δε βλέπω όμως αν έχει πεθάνει», είπε ο πατέρας που προσπαθούσε να δει μέσα από το παράθυρο. Ο τρίτος γιος τότε κοίταξε τον ουρανό και είπε «ναι πατέρα, τον βλέπω, έχει πεθάνει». «Και πώς θα πάμε μέχρι εκεί να τον φέρουμε;» ρώτησε ο πατέρας και ο γιος που είχε μάθει την τέχνη του κλέφτη είπε «ας εμφανιστεί» και ο λαγός βρέθηκε μπροστά τους. Φαινόταν όμως, πως είχε περάσει μέσα από αγκαθωτούς θάμνους, ήταν κατασκισμένος: «Και πως θα τον μαγειρέψουμε έτσι σκισμένος που είναι;» ρώτησε ο πατέρας. Ο μεγαλύτερος γιος είπε τότε «ας διορθωθεί» και μεμιάς διορθώθηκε. Βλέποντάς τα αυτά ο πατέρας είπε και τους τέσσερις γιους του «Με τις τέχνες που μάθατε, δεν θα πεινάσετε ποτέ».

Για κάμποσο καιρό έμειναν όλοι μαζί και δεν τους έλειπε ποτέ τίποτα. Μια μέρα, ο βασιλιάς έβγαλε ανακοίνωση σε όλο το βασίλειο, πως η κόρη του είχε χαθεί και πως θα αντάμειβε πλουσιοπάροχα όποιον την έφερνε πίσω. Τα αδέρφια το συζήτησαν μεταξύ τους και συμφώνησαν να πάνε αυτοί να βρουν την πριγκίπισσα. Παρόλο που ο πατέρας δεν τους έδωσε την ευχή του να φύγουν, εκείνοι ξεκίνησαν το ταξίδι τους. Στη διαδρομή προς το παλάτι, διέδιδαν πως αυτοί ήταν οι μοναδικοί που μπορούσαν να σώσουν την πριγκίπισσα και όταν αυτό έφτασε στ’ αυτιά του βασιλιά, έστειλε αμέσως τη βασιλική του άμαξα να τους φέρει μπροστά του. Μόλις παρουσιάστηκαν στο παλάτι, ο βασιλιάς τους είπε, πως όποιος έβρισκε την κόρη του, θα έπαιρνε ως αμοιβή το βασίλειο και το χέρι της: «Πείτε μου, σας παρακαλώ, πού βρίσκεται η κόρη μου!», παρακάλεσε ο βασιλιάς. Τότε ο αδερφός αστρολόγος του είπε, πως θα μπορούσε να τη δει μόνο μόλις νύχτωνε. Περίμεναν λοιπόν και μόλις νύχτωσε, βγήκαν έξω και οι τέσσερίς τους και ο αστρολόγος σήκωσε το βλέμμα του προς τον ουρανό. Είπε στους υπόλοιπους πως την πριγκίπισσα την είχε αιχμάλωτη ένας τρομερός δράκος, την είχε αρπάξει όταν εκείνη είχε βγει να κάνει τον περίπατό της και την κρατούσε σε ένα νησί πέρα κι από την Ερυθρά Θάλασσα. Ήταν υποχρεωμένη να τον κοιμίζει για δύο ώρες καθημερινά και όταν επιτέλους αποκοιμιόταν, ο δράκος είχε πάντα το κεφάλι του στα γόνατά της.

Σαν ξημέρωσε, τα αδέρφια πήραν την άμαξα του βασιλιά και πήγαν μέχρι την Ερυθρά Θάλασσα. Από εκεί πήραν μια βάρκα και έκαναν κουπί, μέχρι το νησί που ο δράκος φυλούσε την πριγκίπισσα. Όταν έφτασαν στη στεριά, είδαν την πριγκίπισσα να περπατάει στην ακροθαλασσιά και, παρόλο που ο δράκος δεν ήταν εκεί εκείνη τη στιγμή, αυτή τους προειδοποίησε ότι βρίσκονταν σε μεγάλο κίνδυνο μιας και θα ερχόταν από λεπτό σε λεπτό. Τα αδέρφια ανέβηκαν πάλι στη βάρκα και την έσπρωξαν στη θάλασσα. Τότε ο αδερφός που ήταν κλέφτης είπε «η πριγκίπισσα εκεί να έρθει εδώ» και μεμιάς στη βάρκα εμφανίστηκε η πριγκίπισσα. Εκείνη άρχισε να κλαίει και να λέει πως μόνο ο θάνατος τους περίμενε γιατί ο δράκος μπορούσε να ελέγξει τα νερά και να τους πνίξει όλους. Τα αδέρφια έκαναν και έκαναν κουπί με μανία, μα ο δράκος θυμωμένος εμφανίστηκε πάνω από τα κεφάλια τους βρυχώντας και ξεφυσώντας. Ο αστρολόγος είπε στον κυνηγό: «Αδερφέ μου, σκότωσέ τον!» και ο κυνηγός είπε «ας θηρευτεί», ο δράκος έπεσε νεκρός κάθετα πάνω στη βάρκα τσακίζοντάς την έτσι, που έκανε μια μεγάλη τρύπα που έμπαζε νερά. Όλοι μαζί έριξαν τον δράκο στη θάλασσα και ο κυνηγός είπε στον μπαλωματή: «αδερφέ μου γρήγορα! Φτιάξε τη βάρκα να μην πνιγούμε!». Ο μπαλωματής είπε «ας διορθωθεί» και η βάρκα σταμάτησε αμέσως να γεμίζει νερό. Ασφαλείς πια, έφτασαν στην ακτή με την πριγκίπισσα, ανέβηκαν στην άμαξα και κατευθύνθηκαν προς το παλάτι. Στο δρόμο όμως άρχισαν να μαλώνουν για το ποιος θα παντρευόταν την πριγκίπισσα και θα έπαιρνε το βασίλειο. Ο αστρολόγος είπε, πως χωρίς αυτόν δεν θα ήξεραν καν πού βρισκόταν η πριγκίπισσα, ο κλέφτης είπε, πως χωρίς αυτόν δεν θα έβαζαν ποτέ την πριγκίπισσα στη βάρκα, ο κυνηγός είπε, πως αν δεν είχε σκοτώσει αυτός τον δράκο, δεν θα είχαν ξεφύγει ποτέ και τέλος ο μπαλωματής είπε, πως η πριγκίπισσα και το βασίλειο ήταν σαφώς δικά του, μιας και αν δεν είχε επισκευάσει τη βάρκα, θα είχαν χαθεί όλοι τους.

Έφτασαν στο παλάτι και όταν εμφανίστηκαν μπροστά στον βασιλιά, του ζήτησαν να αποφασίσει ο ίδιος, ποιος θα έπαιρνε το χέρι της κόρης του και το βασίλειο. Ο βασιλιάς συλλογίστηκε για μια στιγμή και μετά είπε: «Αδέρφια και σωτήρες της κόρης μου, θα σας φερθώ δίκαια. Είναι αλήθεια πως όλοι βοηθήσατε στη διάσωσή της, μα δεν γίνεται όλοι να την παντρευτείτε. Υποσχέθηκα πως όποιος βρει την κόρη μου, μπορεί να την παντρευτεί και να πάρει το βασίλειό μου, άρα αυτός θα πρέπει να είναι ο αστρολόγος, μιας και αυτός την βρήκε. Αλλά, μόνος του δε θα την έσωζε και γι’ αυτό, για να μοιραστεί δίκαια η αμοιβή, θα χωρίσω το βασίλειό μου σε μικρότερα βασίλεια και θα πάρετε ο καθένας από ένα, να το κυβερνάτε σαν βασιλιάδες κι εσείς». Αυτή η μοιρασιά άρεσε στα αδέρφια και τη βρήκαν δίκαιη. Μόλις ο αστρολόγος παντρεύτηκε την πριγκίπισσα, κάλεσε να έρθει ο πατέρας του στο παλάτι, ο οποίος καταχάρηκε σαν είδε ότι όλοι του οι γιοι είχαν γίνει βασιλιάδες. Την άνοιξη έμενε με τον μπαλωματή, το καλοκαίρι με τον κλέφτη, το φθινόπωρο με τον κυνηγό και το χειμώνα με τον αστρολόγο. Κι έτσι πέρασε το υπόλοιπο της ζωής του.

Hosted on Acast. See acast.com/privacy for more information.