podlist.gr

Κώστας Ακρίβος: «Πότε διάβολος πότε άγγελος»

Ποιος αλήθεια ήταν ο Γεώργιος Καραϊσκάκης; Κλέφτης, μισθοφόρος του Αλή Πασά, προδότης, αγνός πατριώτης, στρατιωτική ιδιοφυΐα, ατρόμητος μαχητής; Ίσως όλα αυτά μαζί, ίσως κι άλλα πολλά. Παρά τα ποικίλα τεκμήρια και τις μαρτυρίες, τα οποία εντάσσει με τη δέουσα προσοχή ο Κώστας Ακρίβος στο βιβλίο του «Πότε διάβολος πότε άγγελος», ο μύθος του Καραϊσκάκη επικαλύπτει κάθε άλλη αφήγηση. Μόνο που εδώ ο μύθος δεν είναι το αντίθετο της πραγματικότητας, αλλά μια διαφορετική φορεσιά της. Έτσι, όταν έναν αιώνα μετά ο Καραϊσκάκης έρχεται στο όνειρο του Κωστή Παλαμά, είναι πλέον κάτι περισσότερο από ένα ιστορικό πρόσωπο: είναι η ενσάρκωση του μύθου της επαναστατημένης Ελλάδας. Μιας πατρίδας αγνής κι αφτιασίδωτης, που φαντάζει ήδη μακρινή. Ένα πολύπτυχο για τον πιο λαοφιλή ήρωα της Ελληνικής Επανάστασης τον οποίο ύμνησε ο Διονύσης Σαββόπουλος με τους αξέχαστους στίχους, «πού πας παλικάρι, ωραίο σαν μύθος, κι ολόισα στον θάνατο κολυμπάς;». Ο Στέλιος Μάινας διαβάζει χαρακτηριστικά αποσπάσματα από το βιβλίο, με τον δικό του, συναρπαστικό τρόπο.

Περισσότερα επεισόδια

Θανάσης Βαλτινός (1932-2024): μερικές σκέψεις, ένας αποχαιρετισμός

Έφυγε πρόσφατα από τη ζωή, στα 92 του χρόνια, ο Θανάσης Βαλτινός. Πεζογράφος με πολλές περγαμηνές, μεταφραστής αρχαίων κειμένων που ανέβηκαν από τον Κουν, σεναριογράφος βραβευμένος στις Κάννες, διέπρεψε σε ό,τι καταπιάστηκε. Παράλληλα, υπήρξε άνθρωπος που δεν δίσταζε να αναλαμβάνει δημόσιους ρόλους: Πρόεδρος της Εταιρείας Συγγραφέων κατ’ εξακολούθηση, Πρόεδρος του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου, Μέλος...

«Η κούκλα»: η πολύτροπη και άγνωστη Δάφνη ντι Μωριέ

«Η κούκλα», είναι ένα ολιγοσέλιδο διήγημα, από τα πρώτα που δημοσίευσε. Μαρτυρά τις επιρροές της, όχι τόσο από τη μεγάλη της αγάπη, τη νεοζηλανδή Κάθριν Μάνσφιλντ, όσο από τον Αμερικανό προπάτορά της Έντκαρ Άλαν Πόε, ενώ στο βάθος διαφαίνεται ο Γκυ ντε Μωπασάν. Το διήγημα είναι ιδανική εισαγωγή στο έργο της Δάφνης ντι Μωριέ, όχι μονάχα επειδή το έγραψε στα είκοσί της, αλλά κι επειδή διαθέτει,...

Το καλύτερο ελληνικό νουάρ είναι deepfake

Το Deepfake έχει τον αέρα των καιρών, με συναίσθηση των ρηγμάτων που κλονίζουν το αίσθημα της πραγματικότητας γύρω μας, όχι μονάχα σε ό,τι αφορά τις αναπαραστάσεις της μέσα από τα Μέσα ή την Τέχνη, αλλά και μέσα στις καρδιές των ανθρώπων. Στο σύμπαν αυτό, οι επινοήσεις ενός φαρσέρ αντιμετωπίζονται με τη σοβαρότητα που αρμόζει στην υψηλή τέχνη. Οι καλές μέρες είναι πίσω, όπως και κάθε συλλογικός...