podlist.gr

Μίριν Φέιντερ: «Γιάννης – εκτόξευση στα αστέρια»

Η ζωή του Γιάννη έχει όλα εκείνα τα στοιχεία που συναντάμε στα γνωστότερα παραμύθια, από τη Σταχτοπούτα και την Ωραία Κοιμωμένη, μέχρι το Ασχημόπαπο: είναι μια ιστορία ριζικής και απόλυτης μεταμόρφωσης. Ο ήρωας δεν αλλάζει απλώς, δεν εξελίσσεται αργά, όπως συνήθως γίνεται με εμάς τους κοινούς θνητούς. Κάτι μαγικό συμβαίνει, κάτι πάνω από τα όρια της ανθρώπινης επικράτειας, και περνάει σε έναν άλλον κόσμο, γίνεται φορέας μιας αλλαγής κοσμογονικής όπου τίποτε δεν είναι πλέον όπως φαινόταν. Το «Γιάννης – Εκτόξευση στα αστέρια» είναι ένα βιβλίο για την απίστευτη ιστορία του «δικού μας» Γιάννη, από τις αλάνες των Σεπολίων και την ένταξή του στην ομάδα του Ζωγράφου μέχρι την κορυφή του παγκόσμιου μπάσκετ. Ένα καλογραμμένο και πληρέστατο χρονικό που σου γεννά την επιθυμία να μάθεις ακόμη περισσότερα για τον Γιάννη «Ούγκο» Αντετοκούνμπο και τη θαυμαστή πορεία του προς την κορυφή του κόσμου.

Περισσότερα επεισόδια

«Μάθε, παιδί μου, γράμματα» – γιατί (δεν) διαβάζουν τα παιδιά μας

Μιλάμε για το βιβλίο του καθηγητή Νίκου Παναγιωτόπουλου, «Μάθε, παιδί μου, γράμματα» (εκδ. Πεδίο), συνοπτική παρουσίαση της μεγάλης έρευνας «Παιδί και ανάγνωση». Θα βρούμε σχεδιαγράμματα, πίτες, θα δούμε πώς συσχετίζεται η οικονομική κατάσταση των γονιών με το πόσο και πώς διαβάζει ένα παιδί, αν σχετίζεται ή όχι το επάγγελμά τους, πόση σημασία έχει αν ζουν στην Αθήνα ή στην περιφέρεια, σε...

Πυρηνική ενέργεια; ΝΑΙ, παρακαλώ

Σε μια ανθρωπότητα 8 δισεκατομμυρίων με τεράστιες ενεργειακές ανάγκες τις οποίες ο ψηφιακός κόσμος αυξάνει, το να αρνείσαι τη μοναδική λύση που μπορεί να δώσει άφθονη, φτηνή και πρακτικά ακίνδυνη ενέργεια, είναι σκέτος παραλογισμός. Είπα, ακίνδυνη; Μα, φυσικά. Οι θάνατοι από πυρηνικά ατυχήματα, δεκαετίες τώρα, δεν συγκρίνονται ούτε με τους θανάτους από ατυχήματα στο σπίτι μέσα σε έναν μήνα....

Μαντάμ Μποβαρί, μια γυναίκα που διέρρηξε τα όρια

Η Μαντάμ Μποβαρί είναι η ιστορία μιας γυναίκας που τσακίστηκε πάνω στα κοινωνικά και ηθικά όρια που της επέβαλε η εποχή της, τα οποία προσπάθησε να υπερβεί. Ο Γκιστάβ Φλομπέρ δεν γράφει όμως για να δικαιώσει ή να καταγγείλει, αλλά για να καταδείξει. Τον ενδιαφέρουν, εκτός από την ψυχολογία της ηρωίδας του, πολλά άλλα πράγματα, εξού και ο υπότιτλος «Ήθη της επαρχίας». Μια φράση του μας λέει...