podlist.gr

Ντάγκλας Στιούαρτ: «Σάγκι Μπέιν»

Όπως η μάρτυρας Αγία Αγνή, την οποία οι άντρες εκδικήθηκαν για την αγνότητά της ρίχνοντάς την στην πυρά, αλλά οι φλόγες δεν την έκαιγαν, έτσι και οι Άγκνες, η μαμά του μικρού Σάγκι, αναγεννιέται διαρκώς από τις στάχτες της, φωτίζοντας με το πάθος της και την ενέργειά της αυτό το συγκλονιστικό μυθιστόρημα. Σε ένα ευρύτερο πλαίσιο, το Σάγκι Μπέιν είναι μια τοιχογραφία της Γλασκώβης της δεκαετίας του 80, και γενικότερα της Μεγάλης Βρετανίας στα χρόνια του Θατσερισμού. Το πορτρέτο της Γλασκόβης, της αντι-πρωτεύουσας της Σκωτίας, της πόλης που ορθώνεται ως το σκληρό, αδυσώπητο αντίβαρο του πιο κοσμοπολίτικου Εδιμβούργου, μας δίνεται κυρίως μέσα από τις περιπλανήσεις του πατέρα του Σάγκι κατά τη διάρκεια της νυχτερινής βάρδιας του με το ταξί. Το Σάγκι Μπέιν, αν και το πρώτο μυθιστόρημα του Ντάγκλας Στιούαρτ, τιμήθηκε με το κορυφαίο βραβείο στη Μεγάλη Βρετανία, το βραβείο Μπούκερ. Διακρίθηκε επίσης στις Ηνωμένες Πολιτείες, μεταφράστηκε σε 34 γλώσσες, κι αποτέλεσε αναμφίβολα ένα από τα σπουδαία μυθιστορήματα της περασμένης χρονιάς.

Περισσότερα επεισόδια

Μια χούφτα βιβλία για τις γιορτές

Ο Κώστας Κατσουλάρης προτείνει 10 φτενά πλην ζουμερά βιβλιαράκια που χωράνε όλα μαζί στη χούφτα του ενός χεριού. Το μεγαλύτερο είναι 100 σελίδες και το μικρότερο 40, ορισμένα είναι μικρά και στο ύψος, ενώ η ράχη τους, και των 10 μαζί, με δυσκολία φτάνει τα 10 εκατοστά. Κι όμως, το καθένα από αυτά είναι ένα διαμαντάκι στο είδος του.

«Ο ήχος της σιωπής της» του Δημοσθένη Κούρτοβικ

Η λύση του προσωπικού μυστηρίου («τι ήθελε να μου πει η μητέρα με τα τελευταία λόγια της;») συναντά την υπαρξιακή αγωνία («ποιος είμαι, πού είναι το σπίτι μου;») καθώς το αίσθημα μιας συλλογικής απώλειας αναδεικνύεται μέσα από ανθρωπότυπους που χάνονται μαζί με την εποχή τους. Ο μανάβης των Σεπολίων και οι στρατιωτικοί που χορεύουν ζεϊμπέκικο αντικριστά συναντούν μορφές της αθηναϊκής ζωής. Ένα...

Θανάσης Βαλτινός (1932-2024): μερικές σκέψεις, ένας αποχαιρετισμός

Έφυγε πρόσφατα από τη ζωή, στα 92 του χρόνια, ο Θανάσης Βαλτινός. Πεζογράφος με πολλές περγαμηνές, μεταφραστής αρχαίων κειμένων που ανέβηκαν από τον Κουν, σεναριογράφος βραβευμένος στις Κάννες, διέπρεψε σε ό,τι καταπιάστηκε. Παράλληλα, υπήρξε άνθρωπος που δεν δίσταζε να αναλαμβάνει δημόσιους ρόλους: Πρόεδρος της Εταιρείας Συγγραφέων κατ’ εξακολούθηση, Πρόεδρος του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου, Μέλος...