Ο μικρός πρίγκιπας Βιβλίο του Αντουάν ντε Σαιντ-Εξυπερύ - Γράφει η Γιούλη Βασίλειου #podcast .
Το σημερινό podcast είναι αφιερωμένο στον πιο σοφό, στον πιο δοτικό, στον πιο παραδόξως φτωχό πρίγκηπα, που γνώρισε ποτέ η ανθρωπότητα.
Ο Αντουάν ντε Σαιντ Εξυπερύ, προτού εξαφανιστεί με το αεροπλάνο του το 1944, καθώς καταδίωκε γερμανικά αεροπλάνα, πρόλαβε να μας χαρίσει ένα από τα πιο τρυφερά βιβλία του κόσμου, μεταφρασμένο σε 250 γλώσσες περίπου, τον πασίγνωστο ... "μικρό πρίγκηπα".
Ο αφηγητής της ιστορίας του "μικρού πρίγκηπα", όταν ήταν μικρός, είχε ένα βιβλίο, που μιλούσε για δάση, φίδια και αγρίμια. Μια μέρα, ζωγράφισε ένα βόα να καταπίνει ένα αγρίμι και έδειξε τη ζωγραφιά του στους γονείς του.
Εκείνοι νόμισαν ότι είχε ζωγραφίσει ένα καπέλο! Όταν τους είπε ότι πρόκειται για ένα βόα που καταπίνει ένα αγρίμι, τον μάλωσαν! Τον μάλωσαν να διαβάζει αριθμητική και γεωγραφία και να μη θέλει να γίνει ζωγράφος!
Όταν μεγάλωσε, έγινε πιλότος. Σ' ένα ταξίδι του, λοιπόν, έπεσε στην έρημο. Εκεί, γνώρισε ένα όμορφο αγοράκι με ξανθά, σγουρά μαλλιά και μεγάλα μάτια, τον "μικρό πρίγκηπα".
Ο "μικρός πρίγκηπας" ερχόταν από ένα αστέρι, στο οποίο υπήρχαν τρία μικρά ηφαίστεια, ίσα με το γόνατό του, λίγα δέντρα, και ένα τριαντάφυλλο. Το μοναδικό αυτό τριαντάφυλλο το φρόντιζε με πολλή προσοχή, το πότιζε, και το προστάτευε από τη δροσιά με μια γυάλα.
Όμως, ήταν κατά βάθος λυπημένος. Ήθελε να φύγει! Να ταξιδέψει! Να γνωρίσει τον κόσμο!
Τελικά, το τριαντάφυλλό του τον άφησε να φύγει. Να κάνει αυτό που επιθυμούσε.
Έτσι, ο "μικρός πρίγκηπας", πιάνοντας τις ουρές των αποδημητικών πουλιών ξεκίνησε το ταξίδι του.
Στην αρχή, έφθασε σε ένα πλανήτη, όπου ζούσε ένας βασιλιάς, που του άρεσε - τί άλλο;- να διατάζει.
Στη συνέχεια, σε άλλο πλανήτη, τον οποίο κατοικούσε ένας ματαιόδοξος, που του άρεσε - τί άλλο;- να τον θαυμάζουν.
Μετά, έφθασε σε ένα πλανήτη, όπου έμενε ένας επιχειρηματίας, ο οποίος μετρούσε και ξαναμετρούσε τα αστέρια θεωρώντας όλα τα άστρα του ουρανού δικά του!
Έπειτα, συνάντησε σε άλλο πλανήτη, ένα μεθυσμένο, ο οποίος έπινε, για να ξεχάσει, αλλά ντρεπόταν κιόλας που έπινε, και ξαναέπινε!
Και σε ένα πλανήτη, στον οποίο ζούσε ένας...φανοκόρος, που άναβε και έσβηνε συνεχώς ένα φανάρι. Τουλάχιστον αυτός είχε να ασχοληθεί και με κάτι άλλο, πέρα από τον εαυτό του.
Τέλος, έφθασε σε ένα πλανήτη, τον οποίο κατοικούσε ένας γεωγράφος. Αυτός τον συμβούλευσε πως, εάν θέλει να γνωρίσει ανθρώπους, θα πρέπει να πάει στη Γη. Στον πλανήτη, όπου ζουν πάρα πολλοί βασιλιάδες, ματαιόδοξοι, επιχειρηματίες, μεθυσμένοι, φανοκόροι, γεωγράφοι.
Το πρώτο πλάσμα που συνάντησε ο "μικρός πρίγκηπας" στη Γη ήταν το Φίδι.
Το φίδι του ...ψιθύρισε πως μπορεί να τον γυρίσει στο χώμα, που τον γέννησε...
Μετά, το Αγκάθι. Από το Αγκάθι έμαθε ότι οι άνθρωποι δεν έχουν ρίζες, τους παίρνει ο αέρας.
Ο "μικρός πρίγκηπας", στην προσπάθειά του να βρει ανθρώπους, ανέβηκε στα βουνά.
Άκουγε την ηχώ του, καθώς τους έψαχνε, και τότε συμπέρανε πως ... δεν έχουν φαντασία. Λένε ό,τι τους λένε.
Ξάφνου, βρέθηκε σε ένα μεγάλο τριανταφυλλόκηπο. Όμως, κανένα τριαντάφυλλο δεν ήταν τόσο όμορφο, όσο το δικό του.
Μέσα από την κήπο, ξεπήδησε η Αλεπού.
Η Αλεπού εξήγησε στον "μικρό πρίγκηπα", γιατί το τριαντάφυλλό ήταν το πιο όμορφο απ'όλα.
Γιατί το είχε εξημερώσει και τον είχε εξημερώσει. Είχαν, δηλαδή, δημιουργήσει δεσμό μεταξύ τους. Για να δημιουργηθεί ο δεσμός, χρειάζεται χρόνος. Χρειάζεται υπομονή.
Ο χρόνος που έχει αφιερώσει στο τριαντάφυλλό του το κάνει σημαντικό.
..
-------------------------------------------------------
Κείμενα: Γιούλη Βασιλείου
Αφήγηση: Έλλη Γιαννοπούλου - Ανδρέας Αλεξόπουλος
Παραγωγή: Ψηφιακό Άλμα ΚΟΙΝ.Σ.ΕΠ.