podlist.gr

«Το αχυρένιο βόδι» (Ρωσία)

Παραμύθι από την προφορική παράδοση της Ρωσίας (Σιβηρία). Κάποτε ζούσε σ' ένα χωριό ένας γέροντας χωρικός με μια γερόντισσα. Μια μέρα λέει η γερόντισσα: «Γέροντα, σήμερα που θα πας στα χωράφια, φέρε μου μπόλικα άχυρα και κάν' τα να μοιάζουν με σώμα βοδιού. Έπειτα πασάλειψε τα έξω έξω άχυρα με πίσσα. Θέλω ένα αχυρένιο βόδι με πίσσα, και τα υπόλοιπα άφησέ τα επάνω μου». «Τι να το κάνεις βρε γυναίκα το αχυρένιο βόδι με πίσσα; Τι έβαλες πάλι με τον νου σου;» ρώτησε ο γέροντας..-----
--Οι Συντελεστές--
ΈΡΕΥΝΑ - ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΚΕΙΜΕΝΩΝ ΣΤΙΧΟΙ ΤΡΑΓΟΥΔΙΟΥ: Μαρία Βλαχάκη ΑΦΗΓΗΣΗ: Γιώργος Ευγενικός ΜΟΥΣΙΚΗ ΣΥΝΘΕΣΗ- ΤΡΑΓΟΥΔΙ: Άννα Κατσούλη ΜΟΥΣΙΚΗ ΣΥΝΘΕΣΗ ΕΝΟΡΧΗΣΤΡΩΣΗ - ΗΧΟΛΗΨΙΑ: Βασίλης Κατσούλης  ΘΕΜΑΤΙΚΗ: «Ηλικιωμένοι σοφοί και μαγικοί βοηθοί» ΕΙΚΑΣΤΙΚΟ ΘΕΜΑΤΙΚΗΣ: Βασίλης Σολιδάκης ΠΑΡΑΓΩΓΗ: Παραμυθόφωνο-- ---

Πηγή: https://podcasters.spotify.com/pod/show/-9911/episodes/ep-e1a17bm

Περισσότερα επεισόδια

Ο Ανάνσι και η σοφία του κόσμου (Αφρική)

Ο Ανάνσι, ο πανούργος θεός αράχνη της Αφρικής, πίστευε πως η σοφία του κόσμου ήταν σκορπισμένη και χαμένη ανάμεσα στους ανθρώπους. Μια μέρα αποφάσισε να μαζέψει όλη τη σοφία σε ένα μεγάλο πιθάρι.Κάθε έξυπνη σκέψη και κάθε λύση που άκουγε την έβαζε μέσα στο πιθάρι του.Σιγά-σιγά, το πιθάρι γέμισε με τη σοφία όλου του κόσμου, μέχρι που μια απρόσμενη στιγμή έφερε μια μεγάλη...

Το βάζο με τις ελιές και η σοφία των παιδιών (1001 Νύχτες – Περσία)

Ένα παραμύθι από την συλλογή 1001 νύχτες.Πριν ο Αλί Κόγια πάει για προσκύνημα στη Μέκκα,κρύβει χίλια χρυσά νομίσματα σε ένα βάζο με ελιές και το αφήνει σε ένα καλό του φίλο να το φυλάξει μέχρι να επιστρέψει. Μετά από επτά χρόνια, η περιέργεια κυριεύει τον φίλο του ανοίγει το βάζο, βρίσκει την περιουσία του Αλί και την κλέβει. Πώς θα μπορέσει ο Αλί να πάρει τα πλούτη του πίσω όταν επιστρέψει;...

Ροδόπη - Η Ελληνίδα Σταχτοπούτα της Αρχαίας Αιγύπτου

Η Ροδόπη κατέβηκε στον Νείλο. Έβγαλε τα σανδάλια της και κάθισε στην όχθη. «Δεν είναι για μένα οι βασιλικοί χοροί…» ψιθύρισε μονάχη της. Εκείνη την ώρα, μια σκιά ξαφνικά σκέπασε τη Ροδόπη. Ένα πελώριο γεράκι με πλατιά φτερά πετούσε από πάνω της και έκανε κύκλους. Ήταν ο θεός-γεράκι Ώρος. Πέταξε πιο χαμηλά, άρπαξε το ένα σανδάλι με τα γαμψερά του νύχια και με δυνατά φτερουγίσματα έφυγε μακριά....