Οι συντεχνίες ποτέ δεν πεθαίνουν - 27/11/2020
Δεν είναι προκλητικό, σε καιρό πανδημίας και οικονομικής κατάρρευσης, να καλούνται συνεχώς σε απεργία οι πιο προστατευμένοι εργαζόμενοι, δηλαδή οι δημόσιοι υπάλληλοι; Δεν είναι ύβρις απέναντι στους 20ρηδες και τους 25ρηδες που βγήκαν φέτος στην αγορά εργασίας και η μόνη επιλογή τους – ανεξαρτήτως πτυχίου – είναι αν θα δουλέψουν ντελίβερι με μηχανάκι ή με ποδήλατο. Η τελευταία 24ωρη απεργία επιβεβαιώνει ότι οι κομματικοί συνδικαλιστές δεν υπολογίζουν πως ότι κάνουμε σε μια περίοδο επιδημίας δεν αφορά μόνο εμάς αλλά έχει συνέπειες σε όλη την κοινωνία. Ο Σταύρος Θεοδωράκης - όπως και ο συγγραφέας Πάολο Τζιορντάνο - φοβάται όχι μόνο μήπως με την πανδημία ο πολιτισμός μας αποδειχθεί ένας «χάρτινος πύργος» και καταρρεύσουμε, αλλά φοβάται και το αντίθετο. Μήπως αυτό το κύμα φόβου δεν αφήσει κανένα ίχνος. Μήπως περάσει χωρίς να αλλάξει τίποτα.