Lies of P (πρώτη φορά Soul Like game)
Πριν αρχίσω αυτή την κριτική θα ήθελα να ξεκαθαρίσω ότι δεν έχω παίξει ποτέ Soul game ο λόγος είναι μεν ότι είχα την εντύπωση πως είναι πολύ δύσκολα (δεν έχει να επιλέξεις επίπεδα δυσκολίας, δεν έχουν χάρτες, αρχίζεις πάλι από την αρχή όταν χάνεις -έτσι νόμιζα-). Η σκοτεινή ατμόσφαιρα των παιχνιδιών αυτών δεν με έλκυε προτιμώ να παίζω παιχνίδια με πιο χαρούμενα γραφικά. Αν με ρωτούσατε μικρό ποιο είναι το αγαπημένο μου παραμύθι ή χαρακτήρας θα έλεγα ο Πινόκιο (τόσο το παιδικό που έβλεπα παλιά στην ΕΤ-2 και μετά στην ΝΕΤ), όσο και η ταινία της Disney. Αλλά ακόμα και η real Life ταινία του Roberto Benignο (η οποία πήρε χρυσό βατόμουρο - εμένα όμως μου άρεσε- με βάλανε να αγαπήσω το παραμύθι. Στη συλλογή μου έχω ένα κουκλάκι μου το είχαν πάρει από την Disney Land, μια ξύλινη μαριονέτα Πινόκιο που είχα πάρει πολύ μικρός από ένα πανηγύρι αλλά δυστυχώς έχω χάσει και πρόσφατα μια πήρα φιγούρα Πινόκιο από τα Fako pop που πρόσθεσα στη συλλογή μου. Όταν ανακοινώθηκε το παιχνίδι ήθελα να το παίξω για τους παραπάνω λόγους με απωθούσε ο Soul Like χαρακτήρας του, επειδή το παιχνίδι ήταν στο gamepass και είχα την συνδρομή αποφάσισα να το δοκιμάσω στο XBOX series X μου. Μετά από αυτή τη μικρή εισαγωγή ας περάσουμε στα του παιχνιδιού.
