Στην Αγγλία, τα κακόφημα σοκάκια του Sheffield φωτίζονται από φανάρια στο χρώμα του αίματος. Αναμέσά τους παραμονεύει μια σαδιστική σκιά, έτοιμη να σπείρει τον πανικό και τον τρόμο. Για πέντε χρόνια, οι δρόμοι βάφονται στο αίμα. Για πέντε χρόνια, η κόλαση θα πάρει μαζί της 13 αθώες ψυχές.
Στην Canberra της Αυστραλίας ξεδιπλώνεται ένας κόσμος σκοτεινών επιθυμιών και ψυχρών υπολογισμών, όσο σερβίρεται το τελευταίο δείπνο. Δύο άτομα βρίσκονται σε μια βασανιστική πορεία προς τον θάνατο, υποκινούμενα από ολέθριες εμμονές, μπλεγμένα στην παγίδα του απόλυτου ελέγχου. Στο τέλος, ένας θα μείνει όρθιος.
Στο μικρό ετοιμόροπο σπίτι στο Baraboo του Winsconsin, ο μόνος κάτοικος είναι ο πόνος. Τις βρώμικες γωνίες του γεμίζουν κραυγές απελπισίας. Την ξύλινη σκάλα διακοσμούν ίχνη από απάνθρωπα βασανιστήρια. Ουρλιαχτά, δάκρυα και ώρες που δεν περνάνε είναι σκόρπια στα πατώματα. Ίσως η ελπίδα κάπου να αχνοφαίνεται. Ίσως... ανάμεσα στα δεκάδες σπασμένα οστά.
