podlist.gr

🔗 Η Αρχή της Αιτίας και του Αποτελέσματος

«Κάθε αιτία έχει το αποτέλεσμά της· κάθε αποτέλεσμα έχει την αιτία του· όλα συμβαίνουν σύμφωνα με τον Νόμο» – Κυμβάλειον

Η Αρχή της Αιτίας και του Αποτελέσματος είναι ίσως η πιο αναγνωρίσιμη από όλες. Ανήκει και στη λογική και στη φιλοσοφία και στην επιστήμη. Όμως στον Ερμητισμό δεν είναι απλώς μια διαπίστωση· είναι ένας συμπαντικός νόμος, ο οποίος αγκαλιάζει όλα τα επίπεδα της ύπαρξης: υλικά, ψυχικά, πνευματικά.

Ο νόμος λέει: τίποτα δεν συμβαίνει τυχαία. Πίσω από κάθε γεγονός, κάθε κατάσταση, κάθε εμπειρία – υπάρχει μια αιτία, ένας λόγος, μια πρόθεση, μια δόνηση, μια αρχική κίνηση. Και κάθε πράξη, σκέψη ή επιλογή που κάνουμε, έχει συνέπειες — είτε το καταλαβαίνουμε είτε όχι.

Δεν υπάρχει τύχη, μόνο Νόμος

Η φράση «έτυχε» ή «ήταν καθαρή σύμπτωση» είναι κοινή στην καθημερινότητά μας. Το Κυμβάλειον όμως επιμένει: αυτό που λέμε «σύμπτωση» είναι απλώς κάτι του οποίου δεν βλέπουμε την αιτία. Ό,τι φαίνεται «τυχαίο» είναι απλώς αντιληπτικά ανεξήγητο, όχι πραγματικά αδικαιολόγητο. Ακριβώς όπως ένα ρολόι δείχνει την ώρα επειδή λειτουργούν αόρατα εσωτερικά γρανάζια, έτσι και τα γεγονότα της ζωής εκδηλώνονται επειδή προηγούνται νοητικά, ενεργειακά ή ψυχικά αίτια, που ίσως δεν έχουμε συνειδητοποιήσει.

Παράδειγμα: Η σκέψη ως αιτία

Ας πάρουμε ένα απλό παράδειγμα.

Ένα πρωί, κάποιος ξυπνάει κακόκεφος. Δεν του φταίει κάτι συγκεκριμένο, αλλά κουβαλά ένα βάρος μέσα του. Έχει αρνητικές σκέψεις: «τίποτα δεν πάει καλά», «πάλι τα ίδια», «δεν θα αλλάξει τίποτα». Μέσα στη μέρα του, αρχίζουν να συμβαίνουν μικρά «αρνητικά» πράγματα: καθυστερήσεις, γκρίνια με συνεργάτες, απροσεξίες. Το βράδυ λέει: «Τι γκαντεμιά!». Μα, ήταν στ’ αλήθεια γκαντεμιά; Η Αρχή της Αιτίας και του Αποτελέσματος λέει πως όχι. Ο τρόπος που ξεκίνησε η μέρα — οι σκέψεις, το συναίσθημα, η διάθεση — λειτούργησαν ως αίτια, που σταδιακά έφεραν αντίστοιχες καταστάσεις. Ο άνθρωπος δονούσε σε μια συχνότητα που προσέλκυσε συμβατά γεγονότα. Και το αντίστροφο ισχύει επίσης: αν ξεκινήσει η μέρα με καθαρή πρόθεση και θετική εστίαση, τότε το εκκρεμές κινείται αλλιώς.

Ο άνθρωπος ως αίτιο

Στον Ερμητισμό, ο άνθρωπος δεν είναι παθητικός δέκτης της ζωής, αλλά αιτιακή δύναμη μέσα στο σύμπαν. Δεν ελέγχουμε τα πάντα – όμως συμμετέχουμε στη δημιουργία των εμπειριών μας μέσα από τη σκέψη, την πρόθεση και την πράξη. Το πώς αισθανόμαστε, το πώς μιλάμε, πώς ερμηνεύουμε ό,τι μας συμβαίνει — όλα αυτά είναι δημιουργικές κινήσεις που σπέρνουν «σπόρους» μελλοντικών αποτελεσμάτων. Και εδώ είναι που ο νόμος μάς προσφέρει δύναμη: αν κάτι που ζούμε δεν μας αρέσει, μπορούμε να αναζητήσουμε ποια εσωτερική αιτία το δημιούργησε. Κι έτσι, αντί να κατηγορούμε τη μοίρα, την τύχη ή τους άλλους, στρεφόμαστε μέσα μας, για να αναλάβουμε την ευθύνη που μπορούμε να έχουμε.

Αρνητικά και θετικά αίτια

Η αρχή αυτή δεν είναι ούτε τιμωρητική ούτε ηθικολογική. Δεν λέει «έκανες κακό, άρα θα τιμωρηθείς», αλλά ό,τι σπείρεις, αυτό θα θερίσεις — όχι με όρους καλού και κακού, αλλά συχνότητας. Οι σκέψεις σου, οι λέξεις σου, οι πράξεις σου είναι ενέργεια που εκπέμπεται και που αναπόφευκτα θα επιστρέψει ως αποτέλεσμα — μπορεί να λέγεται συνειδητή απόφαση, μπορεί να λέγεται σύμπτωση, μπορεί να λέγεται «τύχη». Και φυσικά, αυτό ισχύει και για το θετικό: σπέρνεις καλοσύνη, ευγένεια, αλήθεια — και δεν χάνεται τίποτα. Ίσως δεν επιστρέψει από εκεί που το έδωσες, αλλά το αποτέλεσμα θα έρθει, γιατί έτσι λειτουργεί ο νόμος. Όλα είναι νομοτελειακά συνδεδεμένα.

Πώς να χρησιμοποιήσεις την αρχή

Ο Ερμητισμός δεν διδάσκει μόνο κατανόηση, αλλά εφαρμογή. Ο νόμος της αιτίας και του αποτελέσματος μπορεί να γίνει εργαλείο αυτοπαρατήρησης και δημιουργίας. Πώς;

• Κάθε φορά που συμβαίνει κάτι στη ζωή σου, ρώτα:

«Ποια εσωτερική μου στάση, επιλογή ή κατάσταση μπορεί να το προκάλεσε;»

Όχι για να αυτοκατηγορηθείς, αλλά για να μάθεις.

• Κάνε συνειδητά μικρές πράξεις ή σκέψεις που θέλεις να γεννήσουν αντίστοιχες...