podlist.gr

Ο Μύθος της Αντιγόνης Αποσυμβολισμός και Ψυχολογικές Προεκτάσεις

Ο μύθος της Αντιγόνης, αν και χιλιοειπωμένος, εξακολουθεί να είναι ζωντανός και επίκαιρος, καθώς αγγίζει διαχρονικά ζητήματα ηθικής, δικαίου, εσωτερικής σύγκρουσης και οικογενειακής αφοσίωσης. Η Αντιγόνη, κόρη του Οιδίποδα και της Ιοκάστης, αναδεικνύεται ως μία από τις πιο τραγικές και ταυτόχρονα συμβολικές μορφές της ελληνικής μυθολογίας.

Ο Μύθος της Αντιγόνης και η Διαχρονικότητά του

Ο μύθος της Αντιγόνης, όπως τον αφηγείται ο Σοφοκλής στην ομώνυμη τραγωδία του, αποτελεί μια από τις πιο συγκλονιστικές ιστορίες της αρχαίας ελληνικής γραμματείας. Η Αντιγόνη, κόρη του Οιδίποδα, έρχεται σε σύγκρουση με τον βασιλιά της Θήβας, Κρέοντα, όταν αποφασίζει να θάψει τον αδελφό της, Πολυνείκη, παρά την απαγόρευση του ηγεμόνα. Πιστή στους άγραφους νόμους των θεών, αψηφά τη θνητή εξουσία και τιμωρείται με θάνατο. Στην αρχαία Ελλάδα, οι άγραφοι νόμοι ήταν θεμελιώδεις ηθικοί και θρησκευτικοί κανόνες που δεν ήταν καταγεγραμμένοι, αλλά θεωρούνταν αναπόσπαστο μέρος της κοινωνικής και θρησκευτικής τάξης. Ένας από τους πιο ιερούς άγραφους νόμους ήταν η υποχρέωση της ταφής των νεκρών. Σύμφωνα με την αντίληψη αυτή, η μη ταφή ενός νεκρού θεωρούνταν ύβρις (ύψιστη ασεβής πράξη), καθώς εμπόδιζε την ψυχή του να βρει ανάπαυση στον Κάτω Κόσμο. Οι αρχαίοι πίστευαν ότι η ψυχή των άταφων νεκρών περιπλανιόταν άσκοπα και δεν μπορούσε να βρει ειρήνη.

Αυτός ο άγραφος νόμος αποτέλεσε τη βασική ηθική αρχή που οδήγησε την Αντιγόνη να αντιταχθεί στο διάταγμα του Κρέοντα. Πέρα από την αδελφική αγάπη, η Αντιγόνη υπερασπίστηκε το θεϊκό δίκαιο, πιστεύοντας ότι η προστασία της ψυχής του νεκρού αδελφού της ήταν ανώτερη από οποιονδήποτε ανθρώπινο νόμο. Η στάση της αναδεικνύει τη διαχρονική σύγκρουση μεταξύ της θεϊκής και της κοσμικής εξουσίας, φέρνοντας στο προσκήνιο ζητήματα ηθικής, δικαιοσύνης και ανθρώπινης αξιοπρέπειας.

Η μορφή της Αντιγόνης έχει εμπνεύσει τη φιλοσοφία, τη λογοτεχνία, το θέατρο και την πολιτική σκέψη. Αντιπροσωπεύει την αντίσταση απέναντι στην αδικία και την υπεράσπιση των ηθικών αξιών, καθιστώντας την διαχρονικό σύμβολο ελευθερίας και ατομικής ευθύνης. Στον σύγχρονο κόσμο, η Αντιγόνη εξακολουθεί να εμπνέει κινήματα που μάχονται για δικαιοσύνη, ανθρώπινα δικαιώματα και ελευθερία έκφρασης.

Είναι γνωστό ότι τα δυο αδέρφια, ο Ετεοκλής και ο Πολυνείκης, είχαν συμφωνήσει να παίρνουν το βασίλειο της Θήβας εναλλάξ κάθε χρόνο, μετά την παραίτηση του Οιδίποδα. Μετά τον πρώτο χρόνο, ο Ετεοκλής αρνήθηκε να παραδώσει το θρόνο και ο Πολυνείκης επιτέθηκε στην πόλη των Θηβών με τους συμμάχους του (Επτά επί Θήβας). Τα δυο αδέλφια αλληλοσκοτώθηκαν σε μάχη, έξω από τις «Ηλέκτρες πύλες» της Καδμείας. Ο βασιλιάς Κρέοντας, θείος των δύο αδελφών που ανέβηκε στο θρόνο, διέταξε να παραμείνει άταφο το σώμα του Πολυνείκη. Η αδελφή του, Αντιγόνη, παράκουσε τη διαταγή και έθαψε τη σορό του αδελφού της.

Η Αντιγόνη στην Αρχαία Τραγωδία

Η τραγωδία πραγματεύεται θεμελιώδη ηθικά και πολιτικά ζητήματα, όπως τη σύγκρουση μεταξύ ατομικής συνείδησης και κρατικής εξουσίας, την υπακοή στον ηθικό νόμο έναντι του νόμου του κράτους, καθώς και τις συνέπειες της απόλυτης εξουσίας. Αυτά τα ζητήματα καθιστούν τον μύθο διαχρονικό, καθώς παρόμοιες συγκρούσεις επαναλαμβάνονται στην ιστορία και την κοινωνία μέχρι σήμερα.

Η μορφή της Αντιγόνης έχει εμπνεύσει διάφορους αρχαίους τραγικούς ποιητές, με τον Σοφοκλή να προσφέρει την πιο εμβληματική εκδοχή του μύθου στο ομώνυμο έργο του, Αντιγόνη. Ωστόσο και ο Αισχύλος καθώς και ο Ευριπίδης αναφέρονται σε αυτήν:

Αισχύλος – Στην τριλογία Επτά επί Θήβας, η Αντιγόνη εμφανίζεται ως αφοσιωμένη αδερφή που ακολουθεί τη μοίρα των δύο αδερφών της, Ετεοκλή και Πολυνείκη.

Σοφοκλής – Στην Αντιγόνη, η ηρωίδα γίνεται σύμβολο ανυπακοής απέναντι στην αυθαιρεσία της εξουσίας, καθώς επιμένει να θάψει τον Πολυνείκη κόντρα στη διαταγή του Κρέοντα.

Ευριπίδης – Στην (χαμένη) τραγωδία Αντιγόνη, φαίνεται πως η ηρωίδα παρουσιάζεται σε μία διαφορετική εκδοχή, με πιο εστιασμένη έμφαση στην προσωπική της...

Πηγή: https://staging2.angeligeorgia.gr/-the-myth-of-antigone-decompassion-and-psychological-implications-me-angeli-georgia-

Περισσότερα επεισόδια

Ο Άγιος Γεώργιος Ο καβαλάρης του φωτός

Γεννήθηκε σε τόπους με ανοιχτούς ορίζοντες – Καππαδοκία και Παλαιστίνη – τόπους που φυτεύουν στην ψυχή τη γνώση του άστρου και του αίματος. Ο πατέρας του μαρτύρησε για την πίστη του, η μητέρα του τον έθρεψε με την παράδοση της ελπίδας. Και εκείνος μεγάλωσε με δύο ξίφη: το ένα της ανδρείας, το άλλο της καρδιάς.Ο Άγιος Γεώργιος έγινε στρατιώτης του κόσμου, αλλά παρέμεινε πολίτης του Θεού. Δεν...

Ιούδας Ο προδότης ή το τραγικό πρόσωπο του Θείου Σχεδίου

Ανά τους αιώνες, το όνομα «Ιούδας» έγινε συνώνυμο της προδοσίας, της δολιότητας και της απόλυτης αποστασίας. Ο Ιούδας ο Ισκαριώτης, ένας από τους Δώδεκα Μαθητές του Ιησού Χριστού, έμεινε στην ιστορία ως εκείνος που Τον πρόδωσε με ένα φιλί, παραδίδοντάς Τον στους σταυρωτές Του έναντι τριάντα αργυρίων. Όμως, πίσω από αυτή τη σκοτεινή πράξη διαφαίνεται μια πιο σύνθετη και τραγική μορφή — ένας...

Έσκυψε Εκείνος ο Θεός να πλύνει πόδια κι εγώ;

Δεν είμαι θεολόγος, δεν έχω σπουδάσει τα Ιερά Γράμματα. Είμαι μια απλή γυναίκα, που αγαπά τον Ιησού Χριστό με όλη την καρδιά της. Διαβάζω καμιά φορά την Καινή διαθήκη και πιο πολύ προσπαθώ να νιώσω όσα διαβάζω, να τα καταλάβω με την ψυχή μου. Και κάθε φορά που φτάνω στο σημείο εκείνο, λίγο πριν το Πάθος, που ο Ιησούς Χριστός πλένει τα πόδια των μαθητών Του, συγκλονίζομαι. Δεν είναι απλώς ένα...