podlist.gr

Οι αλάνες της Νίκαιας

Η αρχιτέκτων και ερευνήτρια Ελένη Κατρίνη  εξηγεί στην Αγιάτη Μπενάρδου τι συνέβη με την ανοικοδόμηση της Νίκαιας και γιατί προέκυψαν τόσες αλάνες σε αυτή την συνοικία της Αθήνας

Για πόσες περίπου αλάνες μιλάμε στην Νίκαια, πότε και γιατί δημιουργήθηκαν; Ποια τα κοινά τους χαρακτηριστικά, πόσο μεγάλες είναι και σε τι απόσταση βρίσκονται μεταξύ τους; Παίζουν κάποιο ρόλο στην κοινωνική συνοχή και πώς τις χρησιμοποιούσαν οι κάτοικοι της περιοχής;

Στη Νίκαια υπήρξαν και υπάρχουν βέβαια και ιδιωτικοί κοινόχρηστοι χώροι. Πώς εξελίσσονται όλοι αυτοί οι ανοιχτοί χώροι κατά τις δεκαετίες του 60 και του 70; Και πώς μεταβλήθηκε ο χαρακτήρας τους με την πάροδο του χρόνου; Σήμερα υπάρχουν αλάνες; Και αν ναι, συντηρούνται;

Η Ελένη Κατρίνη, που απαντά σε αυτά σε αυτά τα ερωτήματα, είναι αρχιτέκτων και ερευνήτρια με εμπειρία στον ακαδημαϊκό χώρο, την τοπική αυτοδιοίκηση, τον ιδιωτικό και εθελοντικό τομέα. Η δουλειά της επικεντρώνεται στους τομείς των αστικών κοινών, του διαμοιρασμού στη συλλογική κατοίκηση, της αστικής οικολογίας, του στρατηγικού και συμμετοχικού σχεδιασμού. Έχει εργασθεί εκτενώς σε πρωτοβουλίες συμμετοχικού σχεδιασμού και κοινωνικής καινοτομίας την τελευταία δεκαετία, και αγαπάει να δουλεύει συλλογικά με στόχο τη δημιουργία γειτονιών που είναι περιβαλλοντικά βιώσιμες και κοινωνικάσυμπεριληπτικές.

Είναι μεταδιδακτορική υπότροφος MarieCurie και εντεταλμένη διδάσκουσα στη Σχολή Αρχιτεκτονικής του ΕΜΠ και η κύρια ερευνήτρια για το έργο “Κοινοί Τόποι”. Στο παρελθόν, έχει διδάξει στις σχολές αρχιτεκτονικής του Sheffield και του CarnegieMellonUniversity. Τέλειωσε τη Σχολή Αρχιτεκτονικής στο ΕΜΠ, και ολοκλήρωσε τις μεταπτυχιακές σπουδές της στον αειφόρο σχεδιασμό και το διδακτορικό της στο CarnegieMellonUniversity της Αμερικής. Η διδακτορική της διατριβή είχε θέμα το πως ο χώρος μπορεί να επηρεάσει συλλογικές πρωτοβουλίες και διαδικασίες.

Γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Νίκαια, και αφού έζησε και εργάστηκε στο εξωτερικό για μια δεκαετία, αποφάσισε να επιστρέψει για να εστιάσει τη δουλειά της στα μέρη που αγάπησε μεγαλώνοντας.

Περισσότερα επεισόδια

Ο Δεσποτόπουλος και το αθηναϊκό όνειρο του μοντερνισμού

Το όνομά του συνδέεται με μερικά από τα πιο εμβληματικά δημόσια κτίρια της Αθήνας — το Ωδείο Αθηνών, το σχολείο της Ακαδημίας Πλάτωνος, το νοσοκομείο «Σωτηρία». Ποιος ήταν όμως ο Ιωάννης Δεσποτόπουλος;Η διαδρομή του ξεκινά από τη Χίο και φτάνει στη Βαϊμάρη και το Βερολίνο, όπου διαμορφώνεται η σχέση του με τις αρχές του Μπάουχαους και γεννιέται η βαθιά του πίστη στην αξία της αρχιτεκτονικής...

Αρχαία Κύθνος: Η άγνωστη ιερή γη του Αιγαίου

Ποια είναι η ιστορική πορεία της πόλης της Κύθνου από την Αρχαϊκή έως τη Ρωμαϊκή περίοδο; Ποια ιερά και λατρευτικά κτίρια έχουν εντοπιστεί και ποιες θεότητες φαίνεται να λατρεύονταν; Υπάρχει κάποιο «ξεχωριστό» εύρημα; Ποια είναι η συνεισφορά των ενάλιων ερευνών στην κατανόηση των λιμενικών εγκαταστάσεων στο Μανδράκι;Οι συστηματικές ανασκαφές των τελευταίων δεκαετιών στην Κύθνο, το γραφικό νησί...

Τι σήμαινε να είσαι ψυχικά ασθενής στην αρχαία Αθήνα;

Η ψυχική ασθένεια στην αρχαία Αθήνα δεν ήταν απλώς ένα ιατρικό ζήτημα — ήταν πεδίο ενδιαφέροντος για γιατρούς, φιλοσόφους και καλλιτέχνες. Μέσα από ιατρικά συγγράμματα, φιλοσοφικούς διαλόγους και θεατρικά έργα, μπορούμε να ανιχνεύσουμε τον τρόπο με τον οποίο οι αρχαίοι κατανοούσαν, ερμήνευαν και απεικόνιζαν τις ψυχικές διαταραχές. Οι αντιλήψεις τους συνδύαζαν την επιστήμη με τη θρησκεία και τη...