podlist.gr

Το ασυμβίβαστο πνεύμα του ρεμπέτικου στην Αθήνα και στον Πειραιά

Κατά το πρώτο μισό του 20ού αιώνα ανθεί στον Πειραιά και στην Αθήνα ένα νέο αστικό λαϊκό μουσικό είδος. Με στοιχεία μικρασιατικής μουσικής αλλά και δημοτικού τραγουδιού, το ρεμπέτικο αποτελεί μέσο έκφρασης και εκτόνωσης των προσφύγων και της εργατικής τάξης.

Σήμερα αποτελεί συστατικό στοιχείο της μουσικής μας παράδοσης και είναι εγγεγραμμένο στο Εθνικό Ευρετήριο Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς από το 2016 και στον Αντιπροσωπευτικό Κατάλογο Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς της Ανθρωπότητας της UNESCO από το 2017.

Πότε αναδεικνύεται το ρεμπέτικο ως μουσικό είδος και σε ποιες γειτονιές αρχικά; Ποια η σχέση του ρεμπέτικου με τους Μικρασιάτες πρόσφυγες; Ποια είναι τα βασικά χαρακτηριστικά του ρεμπέτικου ως μουσικού είδους και γιατί οι στίχοι του θεωρούνταν ακραίοι; Ποια ήταν τα διάσημα ρεμπετάδικα στον Πειραιά και στην Αθήνα και ποιοι ήταν οι πιο γνωστοί εκπρόσωποι του είδους; Ποιοι ήταν εκείνοι που προσπάθησαν να απαγορεύσουν το ρεμπέτικο και γιατί; Και τι σηματοδότησε το ρεμπέτικο για τους πρόσφυγες και την εργατική τάξη;

Η Αλεξάνδρα Μούργου είναι αρχιτέκτων μηχανικός του ΕΜΠ με μεταπτυχιακές σπουδές πολεοδομίας και αστικού σχεδιασμού (D.S.A.) στην École Nationale Supérieure d' Architecture de Paris-La Villette και διδάκτωρ του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου και του Université Paris 1 Panthéon - Sorbonne στον τομέα της πολιτισμικής γεωγραφίας. Σήμερα εκπονεί μεταδιδακτορική έρευνα στο Τμήμα Ιστορίας, Αρχαιολογίας και Κοινωνικής Ανθρωπολογίας του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας και είναι υπότροφος της Γενναδείου Βιβλιοθήκης και Μέλος της Αμερικανικής Σχολής Κλασικών Σπουδών της Αθήνας. Στην έρευνά της με τίτλο «Rebetiko Geographies: Cultural Interactions & Musical Blending From The Eastern Mediterranean To The Urban Spaces Of Deviance» μελετά το αρχείο του Ηλία Πετρόπουλου. Παράλληλα εργάζεται σε ερευνητικά προγράμματα του Εργαστηρίου Αστικού Περιβάλλοντος ΕΜΠ και του Hrant Dink Foundation στην Κωνσταντινούπολη. Έχει σπουδάσει επίσης κλασική και παραδοσιακή μουσική κι έχει εργαστεί περιστασιακά ως μουσικός σε Αθήνα και Παρίσι. Τα ερευνητικά της ενδιαφέροντα και οι δημοσιεύσεις της εστιάζουν στην αστική, πολιτισμική και ιστορική γεωγραφία και ειδικότερα στις συνδέσεις μεταξύ (αστικού) χώρου και λαϊκής κουλτούρας.

Περισσότερα επεισόδια

Χώρα, Γρόττα, Μητρόπολη: Πώς ένα λιμάνι έγραψε την ιστορία της Νάξου

Η Νάξος υπήρξε ένα νησί όπου η τέχνη, η τεχνολογία και οι καθημερινές πρακτικές διαμόρφωναν μια κοινωνία υπό συνεχή μεταμόρφωση. Από τη Μητρόπολη και τη Γρόττα ως τα Ύρια και το Τσικαλαριό, οι αρχαιολογικοί χώροι αποκαλύπτουν πώς οι τεχνίτες, τα λιμάνια και οι εμπορικές επαφές συνέδεσαν το νησί με το Αιγαίο και πιθανόν με μέρη πέρα από αυτό.Η αρχαιολόγος Ξένια Χαραλαμπίδου «διαβάζει» τα υλικά...

«Έτσι θέλω να σε θυμάμαι»: Η ταφική τέχνη στην αρχαία Αθήνα

Στην αρχαία Αθήνα, ο τρόπος που οι άνθρωποι τιμούσαν τους νεκρούς τους ήταν ιδιαίτερα σημαντικός και εκφραζόταν μέσα από συγκεκριμένα ταφικά έθιμα και την τέχνη. Οι λήκυθοι, μικρά αγγεία που χρησιμοποιούνταν στην ταφή, αποτελούσαν σύμβολα μνήμης και σεβασμού προς τους αποθανόντες. Παράλληλα, οι οικογένειες εξέφραζαν την αγάπη και τη λύπη τους μέσα από μνημεία και αγάλματα που αντικατέστησαν τα...

Ηριδανός: Ο αόρατος ποταμός της Αθήνας

Η Αγιάτη Μπενάρδου συζητά με τον αρχαιολόγο και ερευνητή Στέλιο Λεκάκη για τον ποταμό Ηριδανό, τον μικρό αλλά σημαντικό υδάτινο άξονα που επηρέασε βαθιά την εξέλιξη της αρχαίας Αθήνας.Υπήρξε καθοριστικός για την οργάνωση της πόλης: τροφοδότησε την Αγορά, όρισε συνοικίες, υπαγόρευσε τα όρια του Κεραμεικού και αποτέλεσε σημείο αναφοράς για τους αρχαίους Αθηναίους. Σήμερα, αν και το μεγαλύτερο...