podlist.gr

ΜΠΕΝΑΚΕΙΟΣ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ Είναι ωραία και όμως ερευνά ή, μάλλον, μολονότι ωραία και διόλου θεούσα — κάθε άλλο, (το αποκλείει το ελάχιστο που φορά μπλουζάκι, καθώς αφήνει έκθετη τη σφριγώσα μέση, σαφώς υπαινισσόμενο ότι ο αφαλός, αθέατος προς το παρόν αλλά πάντως ακάλυπτος, πιό κι απ’ τη μέση ερεθιστικός θα είναι) εντούτοις, έχει καθήσει μπροστά στην οθόνη και ερευνά. Μεταπτυχιακή...

7 λεπτά

Οι πρώτες συναντήσεις Tων συναντήσεων μας την κάθε στιγμή, γιορτάζαμε σαν ευλογία, μόνοι εμείς στον κόσμο ολάκερο. Κι’ από φτερό πουλιού πιο τολμηρή κι ανάλαφρη ήσουν, σα παραζάλη στη σκάλα, πηδούσες τα σκαλιά και μέσα απ’ την υγρή την πασχαλιά πήγαινες στη δική σου επικράτεια Απ’ του καθρέφτη την άλλη την πλευρά. Σαν έπεφτε όμως η νυχτιά με της ευμένειας το δώρο οι πύλες άνοιγαν του...

2 λεπτά

Βάκης Λοϊζίδης, ‘Ο Άγγελος και ο Γλύπτης’, Μανδραγόρας, 2011 (ο ποιητής διαβάζει ολόκληρη τη σύνθεσή του, αποκλειστικά για το ΠΟΙΕΙΝ: ΣΕΙΡΆ ΠΟΙΗΤΈς ΔΙΑΒΆΖΟΥΝ ΤΟ ΈΡΓΟ ΤΟΥς) (απόσπασμα) α Ο άγγελος τελείωνε εκεί που θα ’πρεπε να ξεκινά το πρόσωπο του Το φωτοστέφανο ήταν πεσμένο μπροστά στα πόδια του Έδινε την εντύπωση πως ζύγιζε κάτι με τα χέρια Φτερά δεν είδα Για την ακρίβεια ο γλύπτης του έδωσε...

7 λεπτά

Απολείπειν ο θεός Αντώνιον Σαν έξαφνα, ώρα μεσάνυχτ', ακουσθεί αόρατος θίασος να περνά με μουσικές εξαίσιες, με φωνές -- την τύχη σου που ενδίδει πια, τα έργα σου που απέτυχαν, τα σχέδια της ζωής σου που βγήκαν όλα πλάνες, μη ανοφέλετα θρηνήσεις. Σαν έτοιμος από καιρό, σα θαρραλέος, αποχαιρέτα την, την Αλεξάνδρεια που φεύγει. Προ πάντων να μη γελασθείς, μην πείς πως ήταν ένα όνειρο, πως...

1 λεπτό

Μάνα με τους εννιά σου γιους και με τη μια σου κόρη, την κόρη τη μονάκριβη την πολυαγαπημένη, την είχες δώδεκα χρονώ κι ήλιος δε σου την είδε! Στα σκοτεινά την έλουζε, στ' άφεγγα τη χτενίζει, στ' άστρι και τον αυγερινό έπλεκε τα μαλλιά της. Προξενητάδες ήρθανε από τη Βαβυλώνα, να πάρουνε την Αρετή πολύ μακριά στα ξένα. Οι οχτώ αδερφοί δε θέλουνε κι ο Κωσταντίνος θέλει. «Μάνα μου, κι ας τη...

5 λεπτά

Σαράντα πέντε μάστοροι κι εξήντα μαθητάδες γιοφύρι εθεμέλιωναν στης Άρτας το ποτάμι. Ολημερίς το χτίζανε, το βράδυ εγκρεμιζόταν. Μοιριολογούν οι μάστοροι και κλαιν οι μαθητάδες: "Αλοίμονο στούς κόπους μας, κρίμα στις δούλεψές μας, ολημερίς να χτίζουμε το βράδυ να γκρεμιέται." Πουλάκι εδιάβη κι έκατσε αντίκρυ στό ποτάμι, δεν εκελάηδε σαν πουλί, μηδέ σαν χηλιδόνι, παρά εκελάηδε κι έλεγε ανθρωπινή...

3 λεπτά

Καλογριά έχ’ ο καλογριά έχ’ όμορφον υγιόν όμορφο παλικάρι τον 'εζηλεύ' η γειτονιά τον εζηλεύ' η χώρα. Τον εζηλεύ' κι' μάνα του άντρα για να τον επάρει δεν έχει πως να του το πει πως να τ'ομολοήσει έλα παιδί μ’ να παίξουμε της νύχτας τα παιχνίδια

1 λεπτό

Μες στ' άη Γιωργιού τους πλάτανους γένονταν πανηγύρι, το πανηγύρι ήταν πολύ κι ο τόπος ήταν λίγος, δώδεκα δίπλες ο χορός, κι εξηνταδυό τραπέζια, και χίλια ψένονται σφαχτά σ' όλο το πανηγύρι. Κι οι γέροντες παρακαλούν, τάζουν στον άη Γιώργη, ο Τσαμαδός να μην ερθεί - χαλάει το πανηγύρι. Ακόμα ο λόγος έστεκε κι ο Τσαμαδός εφάνη, που ροβολάει οχ το βουνό κατά το πανηγύρι. Πατεί και σειέται το...

2 λεπτά

Τ’ αντρειωμένου τάρματα δεν πρέπει να πουλιώνται, μον’ πρέπει τους στην εκκλησιά, και κει να λειτουργιώνται Πρέπει να κρέμουντ' αψιλά σ'αραχνιασμένο πύργο, να τρώει 'σκουριά το σίδερο κι' γης τον αντρειωμένο

1 λεπτό

Όχι τους καθρέφτες, τις φωτογραφίες να κυττάζετε που δεν εξελίσσονται, που δεν ενδιαφέρονται τι θα επακολουθήση. *** Με το παραμικρό άνοιγμα εισορμά η ανάμνησή σου έτσι όπως το γατάκι που καραδοκεί έξω απ' την κλειστή πόρτα. *** Μη λέτε εκείνο το "για να μας δοκιμάση ο Θεός", "για να δοκιμάση την πίστη μας ο Θεός". Θεός είναι, ξέρει, δεν χρειάζεται να δοκιμάση. Κι' ούτε θάπαιζε ποτέ με τον πόνο...

2 λεπτά

Θα μεταλάβω με νερό θαλασσινό στάλα τη στάλα συναγμένο απ' το κορμί σου σε τάσι αρχαίο, μπακιρένιο αλγερινό, που κοινωνούσαν πειρατές πριν πολεμήσουν. Πανί δερμάτινο, αλειμμένο με κερί, οσμή από κέδρο, από λιβάνι, από βερνίκι, όπως μυρίζει αμπάρι σε παλιό σκαρί χτισμένο τότε στον Ευφράτη στη Φοινίκη. Σκουριά πυρόχρωμη στις μίνες του Σινά. Οι κάβες της Γερακινής και το Στρατόνι. Το επίχρισμα. Η...

3 λεπτά

Ο Άκανθος διαβάζει το ποίημά του "Λάθος Κίνηση" Και τώρα πού θα οδηγήσουμε τον ελεύθερο χρόνο μας ; Πού θα φορτώσουμε πάλι τις διακοπές μας προς νότον ή δυτικά ; Ή στις παιγνιώδεις μνήμες ; Στο λεξικό σε βρήκα σαν Μυρτώ στο Γάμα, πού χάθηκες όλη τη νύχτα και μ΄άφησες μόνο με το αισχρό υποχθόνιο χιούμορ μου να χαρτογραφώ τις οδύνες; Δεν άλλαξες καθόλου από τότε που σε επινόησα, μόνο εγώ αλλάζω...

1 λεπτό

Αγάπη που γινες δίκοπο μαχαίρι Αγάπη που 'γινες δίκοπο μαχαίρι κάποτε μου 'δινες, μόνο τη χαρά μα τώρα πνίγεις τη χαρά στο δάκρυ δε βρίσκω άκρη, δε βρίσκω γιατρειά Φωτιές ανάβουνε μες στα δυο του μάτια τ' αστέρια σβήνουνε όταν με θωρεί σβήστε τα φώτα σβήστε το φεγγάρι σαν θα με πάρει τον πόνο μου μη δει Μουσική: Μάνος Χατζηδάκις Ερμηνεία: Μελίνα Μερκούρη από το φιλμ "Στέλλα"

3 λεπτά

ΣΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΜΟΥ Αν γύριζες απόψε κοντά μου στον δρόμο με τους κυανούς ίσκιους λες κι ήταν πάλι άνοιξη, θα σου 'λεγα πόσο μαύρος είναι ο κόσμος και πως φωτίζεται απ' τα όνειρά μας και τις ελπίδες μας για ελευθερία για μας τους φτωχούληδες των ουρανών, θα ξανάβρισκα το παιδικό μου κλάμα και δυο χαμογελαστά μάτια , μαύρα μαύρα σαν γλαρόνια. Θα μου αρκούσε να ήσουν ζωντανός, θα 'ταν όνειρο ένας...

1 λεπτό

Η μικρή ιστορία ενός θρυλικού μοτίβο που ακούει στο γνωστό όνομα και έχει παιχθεί έχει διασκευασθεί έχει ακουστεί , όσο κανένα άλλο μουσικό μοτίβο σε όλη την μουσική δραστηριότητα , όλων των εποχών .

2 λεπτά

Μουσική: Μιχάλης Χριστοδουλίδης, Στίχοι: Μιχάλης Γκανάς Πρώτη εκτέλεση: Γιώργος Νταλάρας Εσωτερικές Ειδήσεις Σ' αυτό τον τόπο δε βρίσκω εύκολα το Νότο να ξέρω από πού φυσάει ούτε τη Δύση σαν θεία να με νουθετήσει τα 'χω χαμένα και στροβιλίζομαι σαν σβούρα μες το κενό και τη θολούρα σ' αυτό τον τόπο Σ' αυτό τον τόπο δε βρίσκω εύκολα τον τρόπο να πω το ναι να προχωρήσω γιατί το όχι έχει μακρύτερη...

3 λεπτά

o Άκανθοw Ak διαβάζει τo διήγημα από το βιβλίο της Τζούτζης Μαντζουράνη "Τα ζεστά σεντόνια-η απάντηση του Εραστή"

2 λεπτά

Εν Ονόματι Κυρίου, νύχτες μαρτυρίου και δαίμονες. Σου ζήτησα φωτιά, μα εσύ να κάψεις τα φριχτά της μνήμης μου, επέμενες. Τι ειν' ο άνθρωπος, τι το μυαλό του; Σκιά και σύννεφο, σιωπή και Αίμα. Ποιος ξέφυγε ποτέ απ ' τον εαυτό του; Για να μας δείξει την οδό και το νερό το σιωπηλό που πνίγει το είδωλό του. Εν Ονόματι Κυρίου χαρτί εισιτηρίου, για την Ανάσταση Μου ζήτησες αργά να κατεβάσω τα ρολά,...

5 λεπτά

Στρώσου και κάνε μας ένα στιχάκι ωραίο απ΄τα δικά σου” μου φώναξαν. Μου γυρίσανε απείραχτο, μ’ ένα κλείσιμο ματιού, τα λεφτά την αλυσσίδα, το πορτοφόλι και το ρολόϊ κι εγώ που πάντα κρατάω μια συμφωνία όταν είναι μεταξύ κυρίων έπρεπε να τους γράψω αυτό το τραγούδι. Σήμερα είδα στη φυλλάδα τη φάτσα του πιο ψηλού δεν τον είχα ξαναδεί από κείνη τη μέρα ξέφευγε από μια μπούκα στο σαλέ ενός...

4 λεπτά

ζ΄ Στην άγνοια ξεκουράζεται ο ουρανός Στην κουπαστή του ύπνου ο άνθρωπος Τυχερός αιχμάλωτος μιας φλόγας που αθωώνεται γράφοντας τ’ αρχικά της στο σκοτάδι Απλωμένο σ’ άλλον κόσμο των κλειστών βλεφάρων προνομιούχο Πιο κοντά στην κλειδαριά Μεγάλου μυστικού που ανύποπτο σαλεύει προς τη λύτρωση Εφαρμόζει ο πόθος τις εικόνες του, ζωή που υπάρχει σ’ άλλη ζωή Αίμα που τρέχει από τα μάτια μου, στις...

2 λεπτά